Johann Christian Gerning
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Mart 2023) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Johann Christian Gerning | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1745 Frankfurt, Almanya |
| Ölüm | 1902 (57 yaşında) Frankfurt, Almanya |
| Ölüm sebebi | Felç |
| Vatandaşlık |  Almanya |
| Tanınma nedeni |
|
| Evlilik | Maria Magdalena Moors (e.1767) |
| Çocuk(lar) | Johann Isaak Gerning (d.1767) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Bankacı |
Johann Christian Gerning (1745-1802) bir Alman bankacı, sanat koleksiyoncusu ve böcek bilimcisidir (entomolog).
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
18. yüzyılın birçok zengin Frankfurtlusu gibi, Gerning de bir sanat ve doğa tarihi koleksiyonuna sahipti. Bu uğraşlar sadece eğitim, öğretim ve eğlenceye hizmet etmekle kalmayıp, aynı zamanda itibarı arttırmak ve Frankfurt'un kentsel toplumundaki sosyal konumu iyileştirmek hedefini güdüyordu.
Gerning ailesi bir nesildir Frankfurt'ta yaşıyordu. Bielefeld'den gelen babası Peter Florens Gerning, Frankfurt'ta okuduktan sonra 1732'de imparatorluk şehrinde vatandaşlık başvurusunda bulundu. Çünkü "bir hükümdarın altında burjuva tarzında yaşamakla bir cumhuriyette yaşamak arasındaki farkın ne kadar büyük olduğunu" fark etmişti. Baba, 1741'de Anna Elisabetha Schedel ile evlendikten sonra, Schnurgasse'de (Lit. G. No. 73) "Zum Grossen Lindenfels" evini satın aldı. 1745'te doğan Johann Christian, orada tek çocuk olarak büyüdü.
Babasının öldüğü 1764'te, atanan iki vasi onu İsviçre'ye, Basel'deki Gemuseus ticaret evinde ve Bern'deki Morel & Bertrand'da çıraklık yapması için gönderdi. Frankfurt'a döndüğünde, 1767'de yargıç ve daha sonra belediye başkanı Johann Isaak Moors'un kızı Maria Magdalena Moors ile evlendi.
Aynı yıl tek oğlu Johann Isaak doğdu. Gerning, Schnurgasse'deki evi, sıvacı Christian Benjamin Rauschner'ın planlarına göre 1770 yılında modernize ettirdi; 1787'de sattı ve sosyal açıdan daha saygın Rossmarkt'a taşındı ve burada "Am Salzhaus" binasını satın aldı. 1790'daki imparatorluk taç giyme töreni vesilesiyle, Frankfurt'a gelen Napoli Kralı Bourbonlu IV. Ferdinand'ı ve eşi Kraliçe Maria Karolina'yı bu evde ağırladı.
1789'da Gerning, Alman Ulusal Bilimler Akademisi Leopoldina'nın bir üyesi seçildi.
Johann Christian Gerning, 1802'de 57 yaşında felç geçirerek öldü.
Böcek koleksiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]
Johann Christian Gerning, doğal nesnelere ve Franko-Furtensia'ya odaklanan, 18. yüzyıl için oldukça tipik bir koleksiyon oluşturdu. Gerning, Frankfurt şansölyesi Johann Nikolaus Körner'in rehberliğinde gençken kelebek toplamaya başlamıştı; daha sonra bu koleksiyona kuşlar, böcekler ve örümcekler de eklendi. Gerning, Avrupa'daki koleksiyonerler ve araştırmacılarla yaptığı kapsamlı yazışmalar sayesinde - oğlunun aktif desteğiyle - 88 kutuda yaklaşık 50.000 örnekten oluşan bir böcek koleksiyonu oluşturmayı başardı; aralarında Maria Sibylla Merian'a ait kelebekler de vardı. Elbette Gerning'in koleksiyonu çeşitli türlere göre taksonometrik olarak sınıflandırmasına olanak tanıyan kapsamlı bir bilimsel kütüphanesi de vardı.
Koleksiyon ve kütüphane, Fransız vergi kiracısı ve tahsildar Gigot d'Orcy tarafından desteklenen ve 1779'dan 1793'e kadar Paris'te sekiz cilt halinde çıkan önemli bir entomolojik yayın olan »Papillons d'Europe«'a önemli ölçüde katkıda bulunmuştur.
Frankfurtlu sanatçı Maria Eleonora Hochecker, Gerning'in koleksiyonundaki örneklere dayanarak bakır levhalar için çok sayıda çizim yaptı ve bunları da renklendirdi.
Franko-Furtensia Koleksiyonu[değiştir | kaynağı değiştir]
Gerning, İsviçre'deki eğitiminden döndükten sonra, yalnızca entomolojik koleksiyonculuk faaliyetlerine devam etmekle kalmadı, aynı zamanda 1770'te Frankofurtasia'dan çizimler, gravürler, kitaplar, madeni paralar ve madalyalar toplamaya başladı. 17. ve 18. yüzyıllarda Frankfurtlular esasen şehrin tarihi hakkında yazılı tanıklıklar derlerken, Gerning açıkça, bugün tarihsel araştırma için önemli bir kaynak oluşturan resimli tanıklıkları sistematik olarak derleyen ilk koleksiyoncuydu. Muhtemelen Johann Caspar Züger ve Johann Jakob Koller gibi sanatçıları gözlemlemek ve bina araştırmaları yapmaları için görevlendirdi. Gerning, başlık sayfalarını Zehnder ve Koller tarafından tasarladığı çeşitli yapışkan ciltlerde topografik görünümleri, mimari ve olayların tasvirlerinin yanı sıra portreleri de düzenledi.
Koleksiyonların kaderi[değiştir | kaynağı değiştir]
Johann Christian'ın 1802'de ölümünden sonra, koleksiyonları, oğlu Johann Isaak von Gerning'e geçti ve o da - kendi koleksiyonlarıyla karıştırarak - sonraki 30 yıl içinde onları kademeli olarak sattı, bağışladı ve takas etti. Koleksiyonların sadece bir kısmı bugün hala tespit edilebilmektedir. 1804'te Franko-Furtensia Koleksiyonu'ndan dört kaseti ve Jacob Marrel'in bir tablosunu Frankfurt Şehir Kütüphanesi'ne bağışladı. Kütüphane, onları 1878'de Frankfurt'ta yeni kurulan Tarih Müzesi'ne aktardı. 1824'te, sanat ve antika koleksiyonunun yanı sıra kütüphanesinin bazı kısımlarını bir yıllık maaş karşılığında Nassau Arkeoloji Derneği'ne (Wiesbaden Şehir Müzesi ve Nassau Eyalet Kütüphanesi) miras bıraktı; böcek koleksiyonu ise 1830'da Wiesbaden'daki Nassau Doğa Tarihi Derneği'ne (bugün Wiesbaden Müzesi) gitti.
Bugün, bu, 18. yüzyılın en kapsamlı böcek koleksiyonu olarak kabul ediliyor.
Daha fazla okuma[değiştir | kaynağı değiştir]
- Viktoria Schmidt-Linsenhoff/ Kurt Wettengl, Bürgerliche Sammlungen in Frankfurt 1700-1830, Frankfurt 1988.
- Walter Czysz, 175 Jahre Nassauischer Verein für Naturkunde und Naturwissenschaftliche Sammlung des Museums Wiesbaden 1829-2004, Wiesbaden 2004, S. 24-27, 189-191
- Wolfgang Cillessen, Ambition und Leidenschaft. Der Frankofurtensien- und Insektensammler Johann Christian Gerning (1745-1802). In: Frankfurter Sammler und Stifter. Schriften Historisches Museum Frankfurt, Band 32, Frankfurt 2012, S. 55-72.
- Rheinromantik. Kunst und Natur. (Ausstellungskatalog Museum Wiesbaden), hrsg. v. Peter Forster. Schnell & Steiner, Wiesbaden, 2013.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Kulturerbe Niedersachsen: Johann Christian Gerning 26 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Exlibris von Gerning aus dem Jahr 1779)
