Ida Haendel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ida Haendel
Genel bilgiler
Doğum15 Aralık 1928(1928-12-15)
Chełm, Polonya
Ölüm30 Haziran 2020 (91 yaşında)
Miami, ABD.
TarzlarKlasik Müzik
MesleklerMüzisyen
ÇalgılarKlasik Keman

Ida Haendel (15 Aralık 1928 - 30 Haziran 2020[1]), Polonyalı-İngiliz kemancı.[2][3]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Haendel 15 Aralık 1928'de Chełm, Polonya'da doğdu. Henüz 4 yaşında keşfedilen müzik yeteneğiyle Varşova Müzik Konservatuvarı'nda başladığı eğitimini Paris ve Londra'da tamamladı. 1940 yılında İngiltere vatandaşı oldu.[4]

Ida 1933 yılında beş yaşındayken Varşova Konservatuvarı Altın Madalyası'nı aldı. Varşova'daki eğitimini tamamladıktan sonra 1935-1939 yılları arasında Londra'da Carl Flesch ile çalıştı. 14 yaşındayken The Proms'da sahne aldığında büyük ilgi gördü. II. Dünya Savaşı sırasında müttefik askerler için çeşitli konserler verdi. 1946'da Amerika Birleşik Devletleri'nde ilk kez sahneye çıktı ardından uluslararası organizasyonlarda sahne almaya başladı. 1952'de Montreal, Kanada'ya taşındı. Amerika, Avrupa ve Asya kıtasında birçok ülkede organizasyonlarda yer aldı. 1980'li yılların başında Miami'ye yerleşti.[5]

1982'de orkestra şefi Paavo Berglund ile orkestrasının eşliğinde çalınan Sibelius'un keman konçertosundaki performansıyla takdir alan Haendel bu vesile ile Sibelius Ödülü'ne layık görüldü.

Ayrıca başarılı sahne kariyeriyle 1991 yılında İngiltere Kraliçesi Kraliçe II. Elizabeth tarafından başarılı kariyeriyle Britanya İmparatorluğu Onur Nişanı ile ödüllendirildi.[6][7]

Son zamanları ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Ida Haendel kariyeri boyunca Sir Henry Wood, Vladimir Asjkenazi, Sergiu Celibidache, Zubin Mehta, Herbert Blomstedt gibi ünlü şeflerin orkestralarında çaldı. 30 Haziran 2020'de yaşama veda etti.[8][9][10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Anderson, Colin. "A Genius of the Violin – Ida Haendel @www.classicalsource.com". Classical Music. 3 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020. 
  2. ^ Oerding, Henrik (1 Temmuz 2020). "Zum Tod von Ida Haendel: Warmherzig und würdevoll". BR-KLASSIK (Almanca). 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020. 
  3. ^ White, Robert (1 Temmuz 2020). "Ida Haendel obituary". The Guardian. Londra. 2 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020. 
  4. ^ Siskind, Jacob (14 Nisan 1973). "Ida Haendel – Reflections on music in the land of Mao". The Montreal Gazette. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2019. 
  5. ^ "Performances of Ida Haendel at BBC Proms". BBC Music Events (İngilizce). 31 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2019. 
  6. ^ Petrášková, Eva (2003). Ravel: Tzigane, Lalo: Symphonie espagnole, Hartmann: Concerto funébre (CD). Ivan Vomáčka (trans.), Karel Ančerl, Czech Philharmonic. Prague: Supraphon. s. 12. SU 3677-2011.  [1] 25 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ Prizewinners of International Henryk Wieniawski Violin Competitions 9 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., wieniawski.com; accessed 23 August 2015.
  8. ^ Lebrecht, Norman, "Ida Haendel – The one they don't want you to hear" 27 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., scena.org, 22 June 2000.
  9. ^ "Ida Haendel". Henryk Wieniawski Musical Society of Poznan. 2011. 27 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2019. 
  10. ^ "14th International Henryk Wieniawski Violin Competition". Henryk Wieniawski Musical Society of Poznan. Ekim 2011. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]