Hayat Nur Artıran

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hayat Nur Artıran
Doğum16 Kasım 1954
Malatya
MeslekAraştırmacı yazar

Hayat Nur Artıran, Mevlânâ Celâleddin Rûmî’nin hayatı ve eserleri üzerine uzman, araştırmacı ve yazardır.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Kasım 1954 de Türkiye’nin Doğu Anadolu Bölgesinin bir şehri olan Malatya’da dünyaya geldi. Yakın aile büyüklerinin sufî geleneğine çok sıkı bağlı olması dolayısı ile tüm çocukluğu tekke ve dergâhlarda geçti. İlk manevî eğitimini annesinden aldı. Annesinin mürşidine karşı olan yüksek sadakati, sınırsız vefakâr ve hizmet ehli bir Nakşî dervişi olması daha çocukluk yaşlarından itibaren kendisinin de böylesi bir manevî hayatın içinde olgunlaşarak, büyümesine vesile oldu. Hem sufî bir ailede yetişmesi hem de aile fertlerinin Nakşî, Kadirî, Rufaî gibi farklı tarikatlara mensup olmaları bu tasavvufî yaşamı çok yönlü ve zengin bir şekilde, derinden hissetmesini mümkün kıldı.

İlk ciddi manada tasavvufî yolculuğu 1980’li yılların başında, Bursa’da ikamet ettiği dönemde Melamet kuralları içerisinde Niyâzi Mısrî’nin manevî liderliğinde, onun divânına teslim olmakla başladı. İslâmî hayatın batınî derinliğini anlama yolunda geçen bu süreç on üç yıl sürdü. Her türlü tecellîsiyle hikmet dolu ve oldukça meşakkatli geçen bu rahmanî terbiyenin sonunda manevî yolu Mevlânâ Celâleddin Rûmî’ye açıldı.

1998 de Mürşid-i Kâmil, Sertarîk, Mesnevîhan Şefik Can ile tanıştı. Mevlânâ Celâleddin Rûmî üzerine araştırma ve eserleriyle tanınan Şefik Can bu dönemde, doksan yaşının üzerinde, kemâl seviyesinin en üst mertebesindeydi. Bu tanışmanın hemen ardından aralarında oluşan çok güçlü manevî bir bağla, Şefik Can’ın tüm maddî manevî hizmetinde en yakını oldu.[2] Halka açık Mesnevî sohbetlerini birlikte hazırlayıp, sunmaya başladılar. İki ciltlik Cevâhir-i Mesnevîye isimli eser, Farsça orijinal metni ile birlikte; Mesnevî Hikâyeleri de Türkçe tam metin olarak ve daha evvel baskısı yapılmış olan Hz. Mevlânâ’nın Rubaileri adlı eserinin gözden geçirilmiş çok kapsamlı bir fihristi bu dönemde birlikte yayına hazırlandı. Şefik Can’ın 2005'te vefatının ardından ise Okullar İçin Mesnevî’den Seçmeler kitabı ve Hz. Mevlânâ’nın Rubaileri adlı eserin yeni bir baskısı, H. Nur Artıran tarafından Şefik Can adına yayın hayatına hazırlandı.

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

H. Nur Artıran; manevî büyüğü ve mürşidi Şefik Can’ın vasiyeti gereği, kendisinin vefatından kısa bir süre sonra halka açık Mesnevî Sohbetleri’ne başladı.[3] Aynı zamanda yurt dışında özellikle önceleri Fransa’da[4] daha sonraları ise Fas’da dahil olmak üzere belirli aralıklarla Mesnevî Sohbetleri verdi. Bunun yanı sıra Şefik Can’ın vefatından iki yıl sonra 2007 de Şefik Can adına uluslararası bir dernek kurdu.[1] Daha sonra kurulan bu dernek, 2015'te Şefik Can Uluslararası Mevlânâ Eğitim ve Kültür Vakfı adı altında hizmete girdi.

Muhtevası tümüyle yurt içindeki ve yurt dışındaki sohbetlerden oluşan Aşk Bir Davaya Benzer[5], Aşk Terk Etmez,[6] Nun Kapısı,[7] Tahûrâ[8] adlı eserleri bu süreçte okuyucuyla buluştu. Türkçe’den Fransızca’ya uyarlanan Aşk Bir Davaya Benzer adlı kitabı ise 2020 yılında “Rûmî - L’épreuve de l’amour[9] (Rûmî - Aşkın İmtihanı)[10] adı altında Fransa’da yayın hayatına girdi.[4][11] Ayrıca Şefik Can’ın hatıralarından oluşan ""Şefik Can Hatıralar" isimli eser 2022 yılında Türk okuyucusuyla buluştu.[12][13]

Şefik Can Uluslararası Mevlânâ Eğitim ve Kültür Vakfı Başkanı olarak pek çok projede yer alan H. Nur Artıran; Almanya, Amerika, Azerbaycan, Belçika, Cezayir, Fas, Fransa, Gürcistan, Hindistan, Hollanda, İran, İsviçre, İtalya, Pakistan gibi birçok ülkede farklı çalışmalar yaptı. Ulusal ve Uluslararası düzeyde sempozyumlar düzenledi, birçok konferanslar verdi, seminerlere katıldı. Kâr amacı gütmeyen uluslararası sivil toplum kuruluşlarında yönetim kurulu üyesi olarak yer aldı. TV ve radyo programları gerçekleştirdi. Fransa’nın dünyaca ünlü Le Monde Gazetesi de dâhil olmak üzere, birçok gazeteye ve dergiye röportajlar verdi. Hâlen yeni kitap çalışmalarının yanı sıra yurt içi ve yurt dışındaki faaliyetlerine devam etmektedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "AŞKIN SULTANLARI : SON DÖNEM İSTANBUL MEVLEVÎLERİ ULUSAL SEMPOZYUMU". sefikcan.net. 13 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  2. ^ "Muhammedî ahlakı samimi olarak yaşardı". www.dunyabizim.com/. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  3. ^ "Semazen Akademik [ Yazar : H. Nur Artıran ]". akademik.semazen.net. 5 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  4. ^ a b Murner, Clara. "L'épreuve de l'amour : pourquoi la parole de Rûmî est plus que jamais d'actualité". SaphirNews.com | Quotidien d’actualité sur le fait musulman en France (Fransızca). 13 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  5. ^ "Aşk Bir Davaya Benzer - Sufi Yayınları". web.archive.org. 16 Kasım 2016. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  6. ^ "Aşk Terk Etmez - Sufi Yayınları". web.archive.org. 15 Kasım 2016. 15 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  7. ^ "Nun Kapısı". 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Tahura - Timaş Yayınları". timas.com.tr. 12 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2021. 
  9. ^ "Rûmî. L'épreuve de l'amour – Bayard Éditions" (Fransızca). 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  10. ^ "Rûmî, l'épreuve de l'amour". laportedenur.org. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  11. ^ "H. Nur Artıran'ın Mesnevî Sohbetleri Fransızca yayımlandı". Semazen. 25 Kasım 2020. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2020. 
  12. ^ "Meşhurlar kadar meçhullere de yer veren bir hatıralar sergisi: Şefik Can Hatıralar". www.dunyabizim.com/. 19 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2022. 
  13. ^ "Şefik Can'ın gözüyle 100 yıl önceki Türkiye". Star.com.tr. 5 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2022.