Hüseyin Yıldırım (casus)

Hüseyin Yıldırım
Hüseyin Yıldırım
	Casusluk faaliyeti
Kod ad(ları)	Blitz
	Yıldırım
	Çok hızlı
	Kişisel bilgiler
Doğum	10 Mart 1928 (96 yaşında); Kırşehir, Türkiye

Hüseyin Yıldırım (10 Mart 1928), Amerika Birleşik Devletlerinde ömür boyu hapis cezasına çarptırılmış bir oto tamircisidir. Soğuk Savaş yıllarında James Hall III için hizmet etmiştir. Yıldırım daha sonra affedilerek Türkiye'ye iade edildi ve burada 17 yıl hapis cezasına çarptırıldı, ancak sadece bir gün yattı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Erken dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Hüseyin Yıldırım 1928 yılında Kırşehir'de doğmuştur. Ailesi Almanya'ya Gastarbeiter (misafir işçi) olarak göç etmiştir.^[1]^[2]^[3] 1970'lerde Mercedes-Benz'de otomotiv mühendisi olarak işe başlamıştır.^[4]^[5] 1979 yılına kadar Stuttgart yakınlarındaki otomotiv fabrikasında çalıştı. Daha sonra ABD Ordusu'nun Andrews Kışlası'nda iş bulduğu Batı Berlin'e taşındı. Ordu personeline otomotiv mekaniğini öğrettiği bir oto zanaat atölyesinde sivil usta tamirci olarak çalıştı. Birimde görev yapan askerler tarafından "Der Meister" (Usta) lakaplı ve "renkli, sevilen, dışa dönük, aşağılık bir karakter" olarak görülüyordu. Yıldırım'ın Batı Berlin'deki görevi sırasında tanıştığı Amerikalılar arasında iki kişi onun hayatında önemli rol oynadı: James Hall III ve Peggy Bie.

Tutuklanması[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Ağustos 1988'de Doğu Almanya'daki Berlin Humboldt Üniversitesi'nde İngilizce ve yabancı diller profesörü olan ve son iki yıldır Amerikan istihbarat servisi için "Hagen" kod adıyla casusluk yapan Manfred Severin, Batı'ya iltica etti ve Amerika Birleşik Devletleri'ne götürüldü. Severin, FCA ajanlarına Ocak ve Temmuz 1988'de Doğu Berlin'deki bir güvenli evde casusluk yapan "Paul" kod adlı bir Amerikan askeri için tercümanlık yaptığını açıkladı. Severin'in verdiği bilgiler, bir casusluk faaliyetiyle ilgili Ordu soruşturmasını tetikledi, bu da James Hall III'ün hain olarak tanımlanmasıyla sonuçlandı.

Hall'un Georgia, Richmond Hill'deki evi ve kamyonu delil arandı. Senetler, sahte pasaport ve gizli askeri belgeler ele geçirildi. Kamyondan alınan iki adet 50 ABD Doları'nın üzerinde Yıldırım'ın parmak izleri bulundu. Hall, 20 Aralık 1988'de tutuklandı. Hall'un soruşturmasında, Yıldırım'ın kuryesi ve maaş sorumlusu olduğu belirlendi. İki saatlik bir video kaydında, Hall'un Yıldırım'ı Sovyet diplomat rolündeki bir FBI ajanına casusluk yaptığını anlatırken Doğu Almanya gizli servisiyle aracısı olarak tanımladığı görüldü. Soruşturma genişledikçe Yıldırım'ın başka Amerikan askerlerini ve kadın askerlerini de işe aldığı ortaya çıktı. Ordu'nun soruşturmaları, Yıldırım'ın FBI tarafından tutuklanmasına yol açtı. 21 Aralık 1988'de Yıldırım tutuklandı.

İadesi ve sonraki yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

29 Aralık 2003 tarihinde, Federal Cezaevleri Bürosu kayıt numarası 09542-018 olan Yıldırım, Lompoc Federal Islahevi'nden serbest bırakıldı. Türkiye ile Amerika Birleşik Devletleri arasındaki esir mübadelesine ilişkin ikili anlaşma kapsamında gizlice kendi ülkesine iade edildi. 30 Aralık 2003'te Türkiye'ye geldiğinde savcı tarafından sorguya çekildi ve İstanbul Bakırköy'de mahkemeye çıkarıldı. Mahkeme, casusluk suçundan 15 yıl hapis ve Türk Ceza Kanunu'na göre iki yıl hapisten kaçış cezasına çarptırdı.^[1] Ancak, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tutukluluk yılları düşüldükten sonra cezası bir gün hapis cezasına indirildi.^[1] Kanunlara uymak için İstanbul'daki Metris Cezaevi'nde bir gün kaldı ve 31 Aralık 2003'te cezaevinden tahliye oldu. Kalp hastalığı semptomları nedeniyle hastaneye giden Yıldırım, Almanya'dan kendisini görmeye gelen eşi, doktor kızı ve mühendis oğluyla buluşmak için evine gitti.^[1] Büyük bir Türk gazetesine 39 yıldır Türkiye'ye gitmediğini ve 18 yıldır Türkçe tek kelime konuşmadığını bildirdi.^[1]

Hüseyin Yıldırım 15 yıl aradan sonra 27 Nisan 2004'te Berlin'e döndü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c ^d ^e Aytalar, Ardıç & Asım Güneş (7 Ocak 2004). "Hürriyet almaya çıktı Hürriyet'e yakalandı". Hürriyet. 3 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.
^ "Türk casus iade edildi". Sabah. 3 Ocak 2003. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.
^ Benmayor, Gila (31 Ağustos 2008). "Kod adı Yıldırım". Hürriyet. Erişim tarihi: 27 Nisan 2014.
^ Dean, Paul (26 Mart 1997). "The Waiting Game". Los Angeles Times. 8 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.
^ Thöss, Markus (24 Nisan 2004). "Der Meister". Berliner Zeitung (Almanca). 16 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2014.

[h1-1] Aytalar, Ardıç & Asım Güneş (7 Ocak 2004). "Hürriyet almaya çıktı Hürriyet'e yakalandı". Hürriyet. 3 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.

[s1-2] "Türk casus iade edildi". Sabah. 3 Ocak 2003. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.

[h2-3] Benmayor, Gila (31 Ağustos 2008). "Kod adı Yıldırım". Hürriyet. Erişim tarihi: 27 Nisan 2014.

[lat1-4] Dean, Paul (26 Mart 1997). "The Waiting Game". Los Angeles Times. 8 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2014.

[bz1-5] Thöss, Markus (24 Nisan 2004). "Der Meister". Berliner Zeitung (Almanca). 16 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]