Grote Reber
Grote Reber | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 22 Aralık 1911 Wheaton, Illinois, Amerika Birleşik Devletleri |
| Ölüm | 20 Aralık 2002 (90 yaşında) Ouse, Tasmania |
| Vatandaşlık | Amerikan |
| Mezun olduğu okul(lar) | Illinois Teknoloji Enstitüsü |
| Tanınma nedeni | Radyo astronomide öncü çalışmalarından dolayı |
| Ödüller | Elliott Cresson ödülleri (1963) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Radyo astronomi |
Grote Reber (Aralık 22, 1911 – Aralık 20, 2002), amatör astronomi ve W9GFZ çağrı işareti ile amatör telsizcilik hobileriyle uğraşmış ve bunları tek bir alanda birleştirerek radyo astronomisi alanının öncülerinden olmuş ABD vatandaşıdır. Reber, Karl Jansky'nin öncü çalışmalarının araştırılmasında ve genişletilmesinde etkili oldu ve radyo frekanslarıyla ilk gökyüzü araştırmasını gerçekleştirdi.[1]
Reber'in 1937 yılında kullanılan radyo anteni, astronomik amaçlar için kullanılan ikinci; radyo teleskopu olarak kullanılan ilk parabolik antendi.[2] Grote Reber, yaklaşık olarak on yıl boyunca dünyanın tek radyo astronomuydu.[3][4]
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Reber, Chicago'nun bir banliyösü olan Wheaton, Illinois'de doğdu ve büyüdü. 1933 yılında Illinois Teknoloji Enstitüsünden elektrik mühendisi olarak mezun oldu. Reber, amatör telsiz operatörüydü ve 1933'ten 1947'ye kadar Chicago'da çeşitli radyo üreticileri için çalıştı.
Reber, 1933'te Karl Jansky'nin çalışmalarını öğre)ndiğinde[5][6][7] artık çalışmak istediği alanlara karar vermişti. Jansky'nin çalışmakta olduğu Bell Laboratuvarlarına başvurmuş olsa da Büyük Buhran'ın en yoğun olduğu dönemde ona uygun bir iş yoktu.[kaynak belirtilmeli]
Erken deneyler[değiştir | kaynağı değiştir]
1937 yazında Reber, Wheaton'daki arka bahçesine bir radyo teleskobu inşa etmeye karar verdi. Reber'in radyo teleskobu, Jansky'nin teleskobundan daha gelişmişti. Teleskop, 9 metre çapında parabolik bir sac levhadan oluşuyordu ve çanağın 8 metre yukarısındaki bir radyo alıcısına adaklanıyordu. Tüm düzenek, döndürülmemiş olsa da çeşitli yönlere çevrilmesini sağlayan eğilebilir bir sehpa üzerine monte edildi. Teleskobun inşası Eylül 1937'de tamamlandı.[8][9] Reber'in ilk alıcısı 3300 MHz'de çalıştı ve 900 MHz'de çalışan ikinci alıcısı gibi uzaydan gelen sinyalleri tespit edemedi. Son olarak, 160 MHz'deki üçüncü denemesi 1938'de başarılı oldu ve Jansky'nin keşfini doğruladı. 1940'da ilk profestonel yayımını The Astrophysical Journal'de yayımlatmıştır,[8] ancak Reber, Yerkes gözlemevi'ndeki araştırma randevusunu reddetmiştir.[10] Dikkatini 1941'de tamamladığı ve 1943'te genişlettiği bir radyofrekans gökyüzü haritası yapmaya yöneltti. Bu dönemde hatrı sayılır miktarda çalışma yayımladı ve İkinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonraki dönemde radyo astronomi "patlamasının" öncüsü ve başlatıcısı oldu. Gökyüzünün parlaklığını radyo dalga boylarında gösteren kontur haritaları olarak yayınladığı verileri, Cygnus A ve Cassiopeia A gibi radyo kaynaklarının varlığını ilk kez ortaya çıkardı. 1937'den itibaren yaklaşık on yıl boyunca, dünyanın tek radyo astronomuydu; bu alan, ancak İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra RADAR teknolojisinin savaş zamanı genişlemesi sırasında büyük miktarda bilgi edinmiş olan bilim insanlarının alana girmesiyle genişledi.[3][4]
Reber teleskopunu Ulusal Standartlar ve Teknoloki Enstitüsü'ne sattı ve onların Sterling, Virginia'daki saha istasyonunda bir pikap üzerine dikildi. Sonunda teleskop Green Bank, West Virginia'daki Ulusal Radyo Astronomi Gözlemevi'ne gitti.[11] Reber, o bölgede Jansky'nin orijinal teleskopunun yeniden inşasına da yardımcı oldu.
Orta frekans araştırmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
Onursal ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ohio Eyalet Üniversitesi'nden Fahri Bilim Doktoru derecesi (1962)[12]
- Bruce Madalyası, Pasifik Astronomi Topluluğu, (1962)
- Amerikan Astronomi Topluluğu'ndan Henry Norris Russell Lectureship, (1962)
- Elliott Cresson Madalyası, Franklin Enstitüsü, (fizik, 1963)
- Jackson-Gwilt Madalyası, Kraliyet Astronomi Topluluğu
Miras[değiştir | kaynağı değiştir]
- Asteroid 6886 Grote
- Grote Reber Madalyası, Grote Reber Vakfı Mütevelli Heyeti tarafından kurulmuştur.[13]
- Mount Pleasant Radyo Gözlemevi'ndeki Grote Reber Müzesi, Cambridge Tazmanya'da 20 Ocak 2008'de açıldı.[14]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Tyson, J. Anthony (August 2003). "Obituary: Grote Reber". Physics Today. 56 (8): 63-64. Bibcode:2003PhT....56h..63T.
- ^ Gerrit L. Verschuur, The invisible universe: the story of radio astronomy, p. 14
- ^ a b Wayne Orchiston, The New Astronomy: Opening the Electromagnetic Window and Expanding our View of Planet Earth: A Meeting to Honor Woody Sullivan on his 60th Birthday, Springer Science & Business Media – 2006, p. 63
- ^ a b Robert Bless (1996), Discovering the Cosmos, University Science Books, p. 215
- ^ [1] 29 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NYTimes for-pay article
- ^ [2] John David North, Cosmos: an illustrated history of astronomy and cosmology. University of Chicago Press, 2008, p.661. 0-226-59441-6
- ^ [3] Kip S. Thorne (1994), Black holes and time warps: Einstein's outrageous legacy. W. W. Norton & Company, p. 324. 0393312763
- ^ a b [4] 7 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. NRAO bio, photos
- ^ NRAO Timeline (archived)
- ^ Thorne, p. 327.
- ^ Sullivan, W.T. (1984). The Early Years of Radio Astronomy. Cambridge University Press. 0-521-25485-X p. 48
- ^ "The Science of Radio Astronomy". National Radio Astronomy Observatory (İngilizce). 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ "Home - Queen Victoria Museum & Art Gallery". www.qvmag.tas.gov.au (İngilizce). 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2023.
- ^ Museum marks life of first radio astronomer 2 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Australian Broadcasting Corporation, 18 January 2008 (accessed 24 January 2008)
