Göta Kanalı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Göta Kanalı
Göta Kanalı rotasını, Göta älv ve Trollhätte kanalı dahil koyu mavi renkte gösteren harita
Havza
KonumGötaland, İsveç
Koordinatlar58°30′K 16°11′D / 58.500°K 16.183°D / 58.500; 16.183
Genel bilgiler
Yapım süresi1832
Gemi uzunluğu (en fazla)30 m (98 ft)
Gemi genişliği (en fazla)7 m (23 ft)
Su çekimi (en fazla)2,82 m (9,3 ft)
Kanal havuzu58
DurumKullanımda
ÖzelliklerYüksekliği en fazla 91.8 m
Wikimedia Commons
Harita
, Linköping yakınında, kanal gemisi / m Juno Gölü'ne inen m / s Roxen
1 Mart 1833 tarihinde yayınlanan Göta Kanalı'nın payı

Göta Kanalı (İsveçce:Göta kanal) 19. yüzyılın başlarında inşa edilmiş bir İsveç kanalıdır. Gölet Gothlv ve Trollhätte nehri üzerinden Göteborg'dan batı sahilindeki Söderköping'e uzanan bir rota sağlaması için birkaç göl ve nehri birbirine bağlayan yaklaşık 614 km (382 mil) uzanan bir su yolunun omurgasını oluşturur. Kanal, büyük göller Vänern ve Vättern üzerinden geçer.

Kanalın kendisi 190 km (120 mi) uzunluğunda, 87 km (54 mi) kazılmış veya patlatılmış, genişliği 7–14 m (23–46 ft) arasında değişen ve maksimum 3 m (9,8) derinliğinde ft.) 58 kilidi vardır ve taslakta 32 m (105 ft) uzunluğa, 7 m (23 ft) genişliğe ve 2,8 m (9,2 ft) 'e kadar kapları barındırabilir.[1] Göta Kanalı, İskoçya'daki Caledonian Kanalı'ndaki bir kardeş kanalıdır ve Thomas Telford tarafından da inşa edilmiştir.

Günümüzde kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kanalın bazı kısımları hala kargo taşımak için kullanılıyor, ancak şimdi Sveriges blå bandı ("İsveç Mavi Kurdele") olarak adlandırılan bir turizm ve eğlence merkezi olarak kullanılıyor. Her yıl yaklaşık iki milyon kişi, kendi gemilerinde veya birçok yolcu gemisinde veya benzeri faaliyetlerde zevk yolculukları ile kanalı ziyaret etmektedir. Kanal, çiftlerin katlanmak zorunda kaldığı sıkıntılardan dolayı "boşanma hendekleri" olarak adlandırılıyor. Dar kanallarda gezinmeye çalışırken birçok kilit kendiliğinden kilitlenir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Gunnar Alexandersson, The Baltic Straits, fn. 9 p. 123. Martinus Nijhoff Publishers, 1982. 90-247-2595-X

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]