Emir Gamsızoğlu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Emir Refik Gamsızoğlu
Genel bilgiler
Doğum adıEmir Refik Gamsızoğlu
Doğum01 Aralık 1973 (50 yaşında)
İstanbul, Türkiye
TarzlarKlasik
MesleklerPiyanist, Besteci
ÇalgılarPiyano
Etkin yıllar2004 - günümüz
Resmî sitehttps://www.emirgamsiz.com

Emir Refik Gamsızoğlu (d. 1 Aralık 1973, İstanbul) Türk piyanist, klasik müzik bestecisi ve yazar.

Paris'te başladığı konser kariyerini New York'ta sürdüren sanatçı, 2018'den itibaren Emir Gamsız ismini kullanmaktadır. Türkiye'de klasik müziği sevdirmek amacıyla Memet Ali Alabora'yla hazırladıkları "Notada Yazmayanlar" adlı klasik müzik projeleri ile tanınır.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Aralık 1973'te İstanbul'da doğdu. Ortaöğrenimini Kadıköy Anadolu Lisesinde tamamladı. Okul yıllarında basketbol ile ilgilendi. Okul takımında oynayarak başladığı basketbolu profesyonel olarak Beşiktaş Genç Takımı'nda ve Teletaş A Takımı'nda sürdürdü. Geçirdiği bir sakatlık sonucu 20 yaşındayken basketboldaki kariyerini bıraktıktan sonra müzikle ilgilenmeye başladı.[1] Bale öğretmeni annesi tarafından piyanoya yönlendirildi.

İstanbul Devlet Konservatuvarı'na kabul edildi ve buradaki eğitiminin ardından Fransa'da yaşamaya başladı ve çalışmalarını Paris'te Hüseyin Sermet ile sürdürdü.[1]

Kasım 2001'de bir eserin farklı yorumlarını karşılaştıran "Notada Yazmayanlar" isimli radyo programını aktör Memet Ali Alabora ile hazırlayıp sunmaya başladı.[2] İkili daha sonra bu programı, aynı isimle farklı etkinliklere dönüştürerek sürdürdü. Radyo programının metinlerini ilk sayısından itibaren yazar ve yayın kurulu üyesi olarak yer aldığı klasik müzik dergisi Andante'de de yayımlayan Gamsızoğlu, klasik müziğin Türkiye'de daha çok insana ulaşması için Alabora ile birlikte birçok şehirde aynı adla müzikli sohbetler ve konserler düzenledi.[3][4] İş Sanat'ın daveti üzerine 2009-2013 arasında her ay bir pazar günü "Çocuklar İçin Notada Yazmayanlar" söyleşisi gerçekleştirdi.[5]

32. İstanbul Müzik Festivali'nde Alabora ile birlikte Notada Yazmayanlar müzikli söyleşisini,[6] 33. İstanbul Müzik Festivali'nde İsrailli klarinetçi Chen Halevi ve Fransız kemancı Marina Chiche ile birlikte "Klasik Müzikte Folklorik Esintiler" başlıklı konseri[7] gerçekleştirdi. Profesyonel konser kariyerini Türkiye, Amerika, Almanya, Fransa, İtalya ve Romanya'da verdiği konserlerle sürdürdü. Cem Çetinkaya (çello) ve Deniz Toygür (keman) ile birlikte "İstanbul Trio" adlı bir üçlü kuran Gamsızoğlu, çeşitli oda müziği topluluklarının yanı sıra İstanbul Trio ile de konserler verdi.[8] Gamsızoğlu'nun beraber çaldığı müzisyenler arasında İsrailli klarinetçi Chen Halevi, Fransız kemancı Marina Chiche'nin dışında İngiliz viyolonselci Natalie Clein ve Belcea Quartet bulunmaktadır.[9]

Sessizlik insan ilişkilerinde en önemli silah. Sessizle iyi-kötü ilişki kuramazsınız. Klasik müziği, iyi silahlanmış bir topluluğa çalıyorsunuz. Beğenip beğenmediklerini anlamıyorsunuz. Maçta küfür de yiyebilirsiniz, müthiş coşku da alabilirsiniz. Her şey somut. Skora göre kazanan belli olur. Ama aynı eseri çalan dört piyanist için dört kişi farklı şeyler söyleyebilir

—Emir Gamsızoğlu, [1]

Gamsızoğlu, 2007'den beri New York’ta "Batı Yakasında" (Upper West Side) yaşamakta,[10] beste yapmayı, konserler vermeyi ve “Notada Yazmayanlar” müzikli söyleşilerini sürdürmektedir. Tiyatro sanatçısı eşi Ege Maltepe ile disiplinlerarası projeler üreten sanatçı West Village'in efsanevi müzik kafesi Caffe Vivaldi'de üç yıl düzenli olarak resital verdi. Burada 2016 yılında Woody Allen ile tanışmasından sonra film müzikleri üretmeye başladı.[11] Eşi ile birlikte "Transformism", "Greatest Classic", "Chekhov in New York" adlı filmlerin senaryosunu yazıp yapımcılığını üstlendi. Her yaştan dinleyiciye klasik müziği sevdirme amaçlı konserlerini Geveze Piyanist (Chatty Pianist) lakabıyla devam etti.

Bestecilik alanındaki çalışmalarını neo-romantik akımının öncüsü olan besteci David Del Tredici ile sürdüren sanatçı, bestelerinin seslendirildiği "Alla Turca ile Devr-i Alem" isimli ilk albümünü 2014'te tamamladı.[12] Albümünde, Cahit Sıtkı Tarancı şiirleri üzerine bestelediği şarkılar ile solo piyano, oda müziği ve piyano ve orkestra için yazdığı eserlere yer verdi.[13]

25 Mayıs 2016'da İstanbul, Beylikdüzü'nde klasik müzik konseri verdi.[14][15] 2018 yazında Türkiye'ye döndü. Ege Maltepe ile birlikte Geveze Piyanist konserlerine ve İstanbul'da Bach Cafe ismini verdikleri mekânda ve İş Sanat'taki müzik etkinliklerine devam etmektedir.[11][16]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Solo Piyano[değiştir | kaynağı değiştir]

Op.1, No.1 - Dribble Waltz (Top Sektirme Valsi) Kısa piyano parçası - 1995
Op.1, No.2 - Once upon a time Kısa piyano parçası - 1996
Op.1, No.3 - Drunk in Paris Kısa piyano parçası - 2004
Op.2, No.1 - Les Variations d'Heybeli Çeşitleme - 2011
Op.2, No.2 - E G E Kısa piyano parçası - 2011
Op.6 - Fuga Alla Turca Piyano için 24 Füg - 2012

Oda Müziği[değiştir | kaynağı değiştir]

Op.1, No.4 - Fantasy on Istanbul Tunes Müzikal şaka (klarinet, keman, çello ve piyano için) - 2006
Op.4, No.2 - Keman-Piyano Sonatı - 2006

Solo Çalgı ve Orkestra[değiştir | kaynağı değiştir]

Op.4, No.1 - Alla Turca ile Devr-i Alem (Alla Turca Around The World) Piyano ve orkestra için - 2012

Şan ve Piyano[değiştir | kaynağı değiştir]

Op.3, No.1 - Yağmur Bas ses için - 2011
Op.3, No.2 - Eda Bas ses için - 2012
Op.3, No.3 - Şaşırtmaca Bas ses için - 2012
Op.5, No.1 - Gidiyorum Bas ses için - 2011
Op.5, No.2 - Çöküyorum Bas ses için - 2012
Op.5, No.3 - Bizimkiler Bas ses için - 2012
Op.7, No.1 - İlkbahar Soprano ses için - 2012

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Aytalar, Ardıç (29 Ocak 2007). "20'sinden sonra piyanist oldu". Hürriyet gazetesi Kelebek eki. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2012. 
  2. ^ Oktay, Nilüfer (2 Kasım 2002). "Klasik Müziğin Kafa Çocukları". Milliyet gazetesi Cumartesi eki. 
  3. ^ Maro, Asu (2 Mart 2010). "Asıl mesele 'notada yazmayan'da". Milliyet gazetesi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  4. ^ Gezer, Seda (8 Mart 2010). "Çocuklar için Notada Yazmayanlar". Radikal gazetesi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  5. ^ "'Çocuklar İçin Notada Yazmayanlar gösterisi İş Sanat'ta". Cumhuriyet gazetesi. 12 Mart 2013. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  6. ^ "Notada Yazmayanar". IKSV İstanbul Müzik Festivali web sitesi. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  7. ^ "Klasik Müzikte Folklorik Esintiler". İKSV İstanbul Müzik Festivali web sitesi. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  8. ^ "31 Ocak'ta Çırak Çalacak, Usta Dinleyecek!". Haberler.com 20 Kasım 2011. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  9. ^ "Emir Gamsızoğlu '91 konserine tüm Martıları bekliyor". Kadıköy Maarif Anadolu Koleji Mezunlar Derneği web sitesi. 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  10. ^ Albrecth, Leslie (22 Nisan 2011). "Upper West Sider Switches From Dribbling Balls To Tickling Ivories". Upper West Side & Morningside Heights. 22 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2020. 
  11. ^ a b "Bach Cafe – Dijital Hakkında". Bachcafe.com sitesi. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2020. 
  12. ^ "Satışa değil, kişiye yönelik albüm". Cnn.com.tr sitesi. 3 Aralık 2012. 7 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  13. ^ Bay, Yasemin. "Satılmayan Albüm". Milliyet Sanat, 15 Ekim 2012. 28 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2020. 
  14. ^ ""Geveze Piyanist" Emir Gamsızoğlu, Beylikdüzü'nde konser verdi". Hürriyet gazetesi. 26 Mayıs 2016. 17 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  15. ^ "Pijamayla da çalsam müziğin değeri aynı". Yeni Şafak gazetesi. 23 Kasım 2014. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020. 
  16. ^ Halıcı Doğaner, Nazan. "Pandemiye inat sanata devam". Söcü gazetesi, 18 Aralık 2020. Erişim tarihi: 24 Aralık 2020. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Emir_Gamsızoğlu&oldid=31084253" sayfasından alınmıştır