Durian

Durian
	Durianın dış görünüşü
Biyolojik sınıflandırma
Üst âlem:	Eukarya;
Âlem:	Plantae;
Bölüm:	Magnoliophyta;
Sınıf:	Magnoliopsida;
Takım:	Malvales;
Familya:	Malvaceae (Bombacaceae);
Cins:	Durio; Linnaeus
İkili adlandırma
	Durio zibethinus;
	; Doğal dağılımı Diğer yetiştirilen bölgeler

Durian (Durio zibethinus), Malezya, Tayland ve Endonezya kökenli bir bitkidir.

İnsan kültüründeki yeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kültüre alındığı ülkelerde "meyvelerin kralı" olarak nitelenir. Duriana'ya, "cennet - cehennem" de denir. Cehennem denmesinin nedeni, dikenlerle dolu kabuğunun kötü kokmasıdır. Uzakdoğu'daki bazı ülkelerde bu meyvenin otellere sokulması yasaktır.

Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kabuğun içinde 6 bölmeli, sulu, etli bir yapı var. Bu etli kısım, yeşil, gri - sarı, krem - sarı renklerde olabiliyor. Bölmelerin içindeyse, kahverengi - sarı 6 tohum saklı. Bu tohumlar yenildiğinde, soluk alıp verme güçlüğüne neden olabiliyor. 40 metreyi aşan boyuyla çok uzun bir ağaçtır. 5 - 10 yaşları arasına meyve vermeye başlar. Kabuğuyla birlikte her bir meyvesi yaklaşık 2 – 3 kg'dır.

Durian, çok yağlı bir meyvedir.100 gr durianın 153 kalori enerji bulundurur.

Tüketimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Durian, tek parça ya da açılıp bölmeleri ayrılmış halde satışa sunuluyor. Çiğ olarak tüketilecekse, soğutulduktan sonra yenmesi öneriliyor. Şimdilerde, dondurmaya lezzet vermek için de kullanılıyor. Sumatra'nın bir kenti olan Palembang'da, durian'ın etli kısmı, topraktan yapılmış kaplarda mayalanıp tüketiliyor. Bu meyvenin farklı kullanım alanları da var. Örneğin kabuk kısmı, ipeğin beyazlatılmasında kullanılıyor.