Basufan
Basufan, Suriye'nin kuzeyinde ücra bir köy. Bölgede Kuzey Suriye'nin ölü şehirleri olarak UNESCO listesine giren yerleşimlerden birine ait 491 yılına tarihlenen bir Bizans kilisesi bulunmaktadır.
Konum[değiştir | kaynağı değiştir]
Halep'in yaklaşık 30 kilometre kuzeybatısında bulunan Basufan[1] Cebel Siman'ın batısında kalmaktadır. Basufan'ın da bulunduğu bu Kalker masifi bölgesinde geç antik çağdan kalma yapılar bulunmaktadır.
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Şehrin 5 ila 7. yüzyıllar arasında en parlak dönemini yaşadığı düşünülmektedir. 1905 yılında Howard Crosby Butler yönetimindeki Princeton Universitesinden gelen bir ekip bölgede yaptığı araştırmada bir müslüman mezarlığı ve tamamıyla hasar görmüş bir kilise tespit edebildi.[2] Phokas Kilisesi olarak da bilinen kilisenin bir manastır kilisesi olduğu düşünülmektedir.[3]
Aynı yıl bölgede seyahat eden Gertrude Bell'de bölgenin Kürtler tarafından iskan edildiğini, Kürtler'in çadırlarda kalırken kendi evlerini Hristiyan ve Yahudilere kiraladıklarından bahsetmektedir.[4]
Phokas Kilisesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Phokas Kilisesi üç nefli bir sütunlu bazilikadır. Günümüze ulaşan bir yazıt sebebiyle 491 yılına tarihlenen bu kilise 24 × 15,4 ölçülerine sahiptir.[5]
Literatür[değiştir | kaynağı değiştir]
- Hermann Wolfgang Beyer, Der syrische Kirchenbau. Studien zur spätantiken Kunstgeschichte. Walter de Gruyter, Berlin 1925, S. 37, 57 f,
- Frank Rainer Scheck, Johannes Odenthal: Syrien. Hochkulturen zwischen Mittelmeer und Arabischer Wüste. DuMont, Köln 1998, S. 296, ISBN 3770113373
İnternet[değiştir | kaynağı değiştir]
- Gertrude Bell Archive, Photoghraphs. 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Gertrude Bell'in fotoğrafları, Nisanl 1905 (C 032 bis C 034)
Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Basufan, Syria Page.". 3 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2018.
- ^ Howard Crosby Butler: Syria. Publications of the Princeton University Archaeological Expeditions to Syria in 1904–5 and 1909. Division I: Geography and Itinerary. E. J. Brill, Leiden 1930, S. 73.
- ^ Christine Strube: Die „Toten Städte“. Stadt und Land in Nordsyrien während der Spätantike. Verlag Philipp von Zabern, Mainz 1996, S. 81.
- ^ Gertrude Bell: Am Ende des Lavastromes. Durch die Wüsten und Kulturstätten Syriens. Gabriele Habinger (Hrsg.), Promedia, Wien 1991, S. 254, Originalausgabe: The Desert and the Sown, 1908
- ^ Howard Crosby Butler: Early Churches in Syria. Fourth to Seventh Centuries. Princeton University Press, Princeton 1929, S. 67, 69 (Plan), 70. (Amsterdam 1969)