Bıyık

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bıyık, üst dudağın üstündeki kıl kümesi.

Beyoğlu'nun ünlü simalarından Pala Şair (Mustafa Yağcı)

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkekler, çok eskiden beri iklim koşulları, gelenek, dinsel inanış ve kişisel istek gibi etkenlere bağlı olarak sakal ve bıyık uzatmışlardır. Başlangıçta sakal ve bıyık birlikte bırakılırken, sakal olmaksızın ilk bıyığa MÖ y. 2650'de Eski Mısır kaynaklarında rastlanmıştır.

Bıyıklarıyla ünlenmiş bir Osmanlı veziri: Bıyıklı Mehmet Paşa

Tarih boyunca sakal ve bıyık uzatma sert tartışmalara neden olageldi. Tıraş olma alışkanlığı yerleştikten sonra, bırakılması toplumsal kabullere aykırı bulunan sakal ve bıyık sık sık yasa gücüyle kestirildi. Galyalıların sakal ve bıyık bırakmasını Romalılar barbarlığın bir göstergesi sayarlardı. 1447'de bir İngiliz yasası erkeklerin üst dudak kıllarını kesmelerini zorunlu kılmıştı. Ama yaklaşık 400 yıl sonra, bu kez İngiliz askerlerine bıyıklarını kesmeleri yasaklanmıştı. Fransız askerleri, Prusya muhafızları ve süvariler arasında bıyık bir gösteriş konusuydu. 1838'de ise Bavyera kralı ordusunda bıyık uzatmayı yasakladı.

Türklerde bıyık bırakmak yaygın bir alışkanlıktır. 20. yüzyıl başlarına değin Türk erkekleri bıyıklarını kesmezler, toplumsal durumlarına ve yüz biçimlerine göre bıyık bırakırlardı. Bıyık kesme adeti Türklerde I. Dünya Savaşı'ndan sonra başladı.

Sünnet olarak kabul edildiği için, Müslüman erkekler genellikle uçları dudak kenarını geçmeyecek biçimde ve üst dudağı kapatmayacak uzunlukta bıyık bırakırlardı. Bıyık insanların hayatına o kadar girmiştir ki banker bıyık ya da junior bıyık diye lakap konur.

Bıyık şekilleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Pala Bıyık Şekli
Bektaşi Bıyık Şekli

Yaygın olan bıyık biçimleri:

Kaytan bıyık: Alttan çok az kırpılan, üstten derin olarak alınan ve ağız kenarlarından aşağı doğru biraz sarkık olan, esnaf ve genç bıyığı.

Pala bıyık: Alt dudak kenarından kırpılıp, ama üstten hiç alınmayıp alabildiğine uzatılan ve iyice burularak oluşturulan biçim, yeniçeri bıyığı.

Burma bıyık: Pala bıyıktan daha ince, kendi halinde bırakılan ve parmak uçları ile burulan bıyık, genç yeniçeri bıyığı.

Pos bıyık: Kendi başına bırakılır, alttan parmak uçları ve alt dudağı örtmeyecek biçimde toplanıp burulmadan bırakılır.

Bektaşi bıyığı: Pos bıyığa benzemekle birlikte alttan toplanmayan, üst dudak üzerine dökülen, hatta ağza kadar uzatılan bıyık.

Ruscuk bıyığı: Ruscuklu Burak Efendi tarafından kullanılmaya başlanıp daha sonra yaygınlaşmıştır. Bıyıkla birlikte alt dudak altındaki tutamıda uzatmayı kapsar.

Badem bıyık: Yanları burun hizasına kadar traşlanmış, hafif gür, Charlie Chaplin bıyığı.

Katip bıyık: Üstü traşlanmış oldukça kısa, alt kısmı düzleştirilmiş, yanları dudak kenarları hizasında, karanfil bıyık.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]