Ambrosini S.7

Ambrosini SAI.7
Super S.7 Supersette
Türü	Yarış ve eğitim uçağı
Ulusal köken	İtalya
Üretici	SAI Ambrosini
Tasarımcı	Sergio Stefanutti
İlk uçuş	Temmuz 1939
Ana kullanıcı	Regia Aeronautica İtalya Hava Kuvvetleri
Üretim sayısı	10 SAI.7 2 prototip SAI.7 145 S.7

Ambrosini SAI.7, II. Dünya Savaşı'ndan önce üretilmiş bir İtalyan yarış uçağıdır ve savaşın ardından askeri eğitim uçağı olarak üretilmiştir. Uçakta, hava soğutmalı, ters silindirli sıralı bir motor olan 225 beygir gücündeki Alfa Romeo model 115 kullanılmıştır.

Geliştirilmesi

SAI.7, 15 Temmuz 1939'da Rimini'de gerçekleştirilen IV Avioraduno del Littorio rallisinde yarışmak için üretilmiştir. Bu uçaklardan ikisi ekstra hava akış hattı sağlamak için kanopiden burnuna kadar uzanan özel karenajlarla (grenaj) donatılmıştır. Uçak, uçuşlarına çok geç başlamış ve yarışmadan diskalifiye edilmiştir, ancak 27 Ağustos'ta, bu uçaklardan biri 100 km kapalı döngü için yeni bir hava hızı rekoru kırmış ve bunu bir Hirth HM 508D motor ile 403.9 km/sa bir hız ile başarmıştır.

Savaş sırasında, Regia Aeronautica, uçağa savaş pilotlarının eğitimi için ilgi duyduğunu belirtmiş ve bunun üzerine biraz revize edilmiş bir versiyon 1943'te SAI.7T adı altında sınırlı üretime girmiştir. Bu modelden sadece 10 adet üretilmiş olup 1949'da Alfa Romeo motoruyla güçlendirilmiş modern bir versiyon üretilmiştir. 21 Aralık 1951 tarihinde Leonardo Bonzi, sırasıyla 367.36 km/sa ve 358.63 km/sa olmak üzere 100 km ve 1000 km'de yeni hız rekorları kırmıştır.

S.7'nin geliştirilmesindeki son aşama Supersette (Süper 7) olmak üzere iki adet standart S.7 idi ve bunların birinde bir "çiçek yaprağı" gibi açılan emsalsiz bir dört parçalı motor kapağına sahip 380 beygir gücündeki de Havilland Gipsy Queen motoru, diğer uçaktaysa Alfa Romeo 121 motoru kullanılmıştır. Alfa Romeo 121 motoruna sahip uçakla Guidantonio Ferrari, bu uçak kategorisi için uluslararası hava hızı rekorunu 3 Aralık 1952'de Roma'da 419.482 km/saate çıkarmıştır. Buna rağmen, hava kuvvetleri artık piston motorlu eğitim uçakları satın almakla ilgilenmiyordu ve başka Supersette'ler inşa edilmedi. Bahsi geçen bu uçakların her ikisi de müzelerde korunmaktadır.

Ek olarak, S.7'nin gövdesi ok açılı kanat konfigürasyonlarının test edildiği Ambrosini Sagittario'da temel alınmıştır.

Varyantları

SAI.7

SAI.7

Super S.7 Supersette

Orijinal yarış uçağı

SAI.7T

İkinci Dünya Savaşı eğitim uçağı

S.7

Savaş sonrası eğitim uçağı, tur/gezi uçağı.

Super S.7 Supersette

Geliştirilmiş ve silahlı bir eğitim uçağının iki prototipi.

Teknik Özellikleri

Genel özellikleri

• Mürettebat: 1-2
• Uzunluk: 8,17 m
• Kanat açıklığı: 8,79 m
• Yükseklik: 2,8 m
• Kanat alanı: 12,8 m²
• Boş ağırlık: 1.105 kg
• Maksimum kalkış ağırlığı: 1.317 kg
• Motor: 1 × Alfa Romeo 115-ter hava soğutmalı 6 ters silindirli sıralı motor, 168 kW (225 hp)
• Pervane: 2 palli

Performans

• Maksimum hız: 358 km/sa (222 mph, 193 kn)
• Seyir hızı: 264 km/sa (164 mph, 143 kn)
• Perdövites (stol) hızı: 115 km/sa (71 mph, 62 kn)
• V sürati: 596 km/sa (370 mph, 322 kn)
• Menzil: 1.000 km
• Servis tavanı: 5.250 m (17.220 ft)
• Tırmanma hızı: 5,6 m/s (1,100 ft/dak)