Amaranth Ehrenhalt

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Amaranth Roslyn Ehrenhalt
Genel bilgiler
Doğum adıRoslyn Ehrenhalt
Doğum15 Ocak 1928(1928-01-15)
Newark, New Jersey, ABD.
Ölüm26 Mart 2021 (93 yaşında)
Manhattan, New York, ABD.
UyrukAmerikalı
AlanıRessam, heykeltıraş ve yazar
Sanat eğitimiPhiladelphia Sanat Üniversitesi, Pensilvanya Güzel Sanatlar Akademisi, Pensilvanya Üniversitesi, Barnes Vakfı

Amaranth Roslyn Ehrenhalt (d. 15 Ocak 1928 - ö. 16 Mart 2021), Amerikalı ressam, heykeltıraş ve yazar.

Yaşamı ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ehrenhalt, 15 Ocak 1928'de Newark, New Jersey'de doğdu. Philadelphia'da yetişti.[1] Çocuk yaşlarda sanata olan yeteneği öne çıkınca on iki yaşına geldiğinde, Philadelphia Sanat Müzesi'nde sanatsal olarak yetenekli çocuklar için düzenlenen cumartesi sabahı programında yer aldıktan birkaç yıl sonra Fleisher Sanat Kurumu'ndaki sanat derslerine katıldı.

Ehrenhalt, 1945'te Olney Lisesi'nden mezun oldu. Bir yıl boyunca Philadelphia Müzesi Endüstriyel Sanatlar Okulu'nda (şimdiki adıyla Philadelphia Sanat Üniversitesi) eğitimine devam devam ettikten sonra gitttiği Pensilvanya Güzel Sanatlar Akademisi'nden Onur Bursu kazandı. PAFA'daki öğrenimine devam ederken, Pensilvanya Üniversitesi'nde Fransızca, İngilizce, Psikoloji ve Sanat Tarihi eğitimi sonrasında lisans derecesi aldı. Ehrenhalt, 1949'dan 1951'e kadar, Barnes Vakfı aracılığıyla, her hafta öğleden sonra derslerine katılarak sanatsal eğitimini tamamladı.

New York'a dönmeden önce kariyerinin büyük bir kısmını Paris, Fransa'da sanat çalışmaları yaparak geçirdi.[2]

Ehrenhalt, sanatsal olarak; Amerikan Soyut Ekspresyonistler akımının ikinci dalgasının parçası olarak kabul edildi. Yaşamının geneli Manhattan, New York ve Greenwich Village'da geçti. Willem de Kooning ve Franz Kline ile çalıştı.[3] Resim, heykel, mozaik, seramik, suluboya, duvar halısı, atkı, baskı, şiir ve el yazısı tarzında eserler üreten çok yönlü yetenekli kadın sanatçılar arasında gösterildi.[4] Çalışmalarında; Giotto, Cimabue, Da Vinci, El Greco, Cezanne, Renoir, Matisse, Picasso, Kandinsky, Gorky, de Kooning ve Jackson Pollock gibi sanatçılardan etkilendi.[2] [5] Düzenlediği sergileri arasında; Bagneux Sanat Evi'nde "Amaranth Ehrenhalt: Au Rythme des Saisons" (2007), Fransa'da, "Amaranth Ehrenhalt" (2010), Hollywood, Kaliforniya'daki Maximillian Galerisi'nde, "Amaranth Ehrenhalt: Gizli Bir Hazine" (2012), Anita Shapolsky Galeri ve Sanat Vakfı, New York Şehri'nde, "Değişen Ekolojiler" (2014) Marianne Van Lent küratörlüğünde Resim Sanatları Merkezi, New York Şehri ve "Colorimetry" (2014) Galerie102'de Ojai, Kaliforniya sayılabilir.[4] [6]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Ehrenhalt 26 Mart 2021 tarihinde Manhattan, New York'ta COVID-19 ile enfekte olarak 93 yaşında öldü.[1][3] [7] [8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Genzlinger, Neil (23 Mart 2021). "Amaranth Ehrenhalt, Abstract Expressionist, Dies at 93". The New York Times. 23 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2021. 
  2. ^ a b Shapolsky, Anita. "Ehrenhalt, Amaranth". anitashapolskygallery.com. Anita Shapolsky Gallery AS Art Foundation. 15 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ a b Ehrenhalt, Amaranth (2012). "Cafe Society". Vogue Magazine (September 2012): 494-498. 
  4. ^ a b Shapolsky, Anita. "Amaranth Ehrenhalt – A Hidden Treasure". anitashapolskygallery.com. Anita Shapolsky Gallery AS Art Foundation. 15 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2014. 
  5. ^ Ashbery, John (3 Ekim 1962). "none". The International Herald Tribune. Paris. 
  6. ^ Artwire, ArtFix Daily. "Amaranth Ehrenhalt: A Hidden Treasure". artfixdaily.com. Artfix Daily. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2014. 
  7. ^ Marika, Herskovic (2009). American Abstract and Figurative Expressionism: Style is Timely Art is Timeless. New York, New Jersey: New York School Press. ss. 86-87. ISBN 978-0-9677994-2-1. 
  8. ^ Petrilla, Molly. "Hidden Treasure". upenn.edu. University of Pennsylvania. 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2014.