Ağız kopuzu

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ağız kopuzu rezonansla çalınan bir müzik aletidir, çıkış yeri Asya olan, Orta Çağdan günümüze kadar gelmiş bir çalgı aletidir. Ağız kopuzu Orta Asya Türk cumhuriyetleri ve Kuzey Moğolistan taraflarında çeşitli alaşım metallerden, Hindistan ve okyanus adalarında ise bambu sıyırmasından yapılan, esas işlevi hem enstrümanın titreşimi hem de ağız boşluğu hacminin ve de nefes yönünün değiştirilerek ses meydana getirilmesi olan, yaklaşık 6000 yıllık bir geçmişe sahip vurmalı-nefesli çalgıdır.

Çeşitli boylarda ve şekillerde bulunan bu çalgıya Avrupa ve Amerika'da ise "ağız arpi" denmektedir.

Özellikle etnik müziklerin ve şaman ayinlerinin vazgeçilmezi olan ağız kopuzu, Türk kültüründe izlerini tarak çalınması olarak gösterir.

Farklı isimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk dillerinde "kopuz" sözü farklı farklı söylenir. Örneğin Tıva Türklerinde kullanılan "Homus" (Хомус) ya da "demir kopuz" (Демир хомус) sözü ağız kopuzunu ifade eder. Ayrıca şu söyleniş şekilleri de vardır: Komuz, kobuz, homıs, kobız yanı sıra şankobız, kılkobız, hılhomus, çartıhomus vb. Bazıları ağız kopuzunu ifade ederken bazıları farklı müzik enstrumanları için kullanılmaktadır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]