22. Ordu (Sovyetler Birliği)
22. Ordu (Rusça: 22-я армия) İkinci Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun bir sahra ordusuydu.
22. Ordu, Almanya'nın Sovyetler Birliği'ni işgalinden sonra Haziran 1941'de kuruldu ve 1945'te dağılana kadar II. Dünya Savaşı sırasında hizmet etti.
II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
Başlangıçta Haziran 1941'de Kızıl Ordu dahilinde kuruldu ve 51. Tüfek Kolordusu (98., 112. ve 153. Tüfek Bölükleri) ve 62. Tüfek Kolordusu (170, 174 ve 186. Tüfek Bölükleri)'ndan oluşuyordu ve 336. ve 545. Kolordu Topçu Alayları dahil birkaç ayrı alaya sahipti.[1] Karargah 22 Haziran 1941'de Velikiye Luki'deydi ve General Teğmen F. A. Yerşakov komutasını devraldı (orduyu Ağustos 1941'e kadar yönetecekti). Lenski, daha sonra 'Ana Komutanlık Yedek Ordular Grubu'nun bir parçası haline getirildiğini belirtiyor.
Smolensk Muharebesi (1941) sırasında, ordunun altı tüfek tümeni, victory.mil.ru'nun üç tank ve üç motorlu dahil olmak üzere on altı Wehrmacht tümeni olarak tanımladığı şeye karşı şiddetle savaştı ve onların saldırısı altında 22. Ordu geri çekilmek zorunda kaldı. 16 Temmuz 1941'de Almanlar 51. Piyade Kolordusu'nu kuşatmayı ve 20 Temmuz'da Velikiye Luki'yi ele geçirmeyi başardı. 48. Tank Tümeni 1 Ağustos 1941'de orduya katıldı.[2]
Sovyet Batı Cephesi'nin (17 Ekim'den itibaren Kalinin Cephesi) bir parçası olarak Ordu, Idritsa – Drissa – Vitebsk sınırında savunma operasyonları yürüttü, Smolensk Muharebesi'ne, Kalinin savunma operasyonuna ve 1942'de Rjev Savaşları - Mars Harekâtı'na katıldı. General Binbaşı V. A. Yuşkeviç, Ağustos-Ekim 1941'de orduya komuta ettikten sonra, Nisan 1942'de yeniden komuta etti. General Binbaşı M. Ye. Katukov komutasındaki 3. Mekanize Kolordu daha sonra yeniden atanmasına rağmen, Eylül 1942'de orduya katıldı.
Ordunun Mars Harekâtı'nın bir parçası olarak görevi, Sovyet deyiminde 39. Ordu ile birlikte ''Beli Taarruz Operasyonu''nun bir parçası olmaktı. 3. Mekanize Kolordu tarafından yönetilen ordu, 'Luçesa Nehri vadisinden doğuya doğru ilerlemek, Alman savunmasını delmek, Beli'nin ele geçirilmesine yardımcı olmak ve 39. Ordu ile birlikte Olenino çevresinde Alman kuvvetlerini kuşatmakla' görevlendirildi. '25 Kasım'ın başlarında, 22. Ordu, 50.000'den fazla adam ve 3. Mekanize Kolordu'nun 270 tankıyla Luçesa Nehri vadisinden doğuya doğru taarruza geçti. Ormanlar ve donmuş bataklıklarla çevrili dar bir koridor boyunca saldıran Sovyet kuvvetleri, Alman savunmasında büyük bir delik açtı ve Alman kuvvetlerini vadinin doğusuna doğru sürdü. General Yuşkeviç'in saldırısı General Katukov'un mekanize kolordusundan bir tank alayı ile beraber Albay İ. V. Karpov'un 238. Tüfek Bölüğü ve Albay M. F. Andryuşenko'nun 185. Tüfek Bölüğü'nden iki alay tarafından yönetildi. Birleşik kuvvet, Alman 86. Piyade Tümeni'nin bir alayını bozguna uğrattı ve Alman cephesini deldi.'
1943'te Ordu, 21 Nisan'dan itibaren Kuzey-Batı Cephesi'nin bir parçası olarak, daha sonra 13 Ekim'den itibaren Baltık Cephesi'nin (20 Ekim 1943'te 2. Baltık Cephesi oldu) parçası olarak savaştı. 22. Ordu Lovat nehrini savundu. Holm, Velikiye Luki, Leningrad-Novgorod, Staraya Russa-Novorjev ve Rezhitsa-Dvina'da operasyonlara katıldı. Daha sonra Baltık Taarruzu'nun bir parçası olan Riga Taarruz Harekâtı'na katıldı. Ekim 1944'ten bu yana, Cephe'nin diğer ordularıyla birlikte, Kurlandiya Kuşatması'nda Alman Ordu Grubu Kurland'ın ablukasını gerçekleştirdi.Ordunun tüfek kolordularından biri, saflarında çok sayıda Letonyalının hizmet ettiği iki tüfek tümeni içeren Letonya 130. Tüfek kolordusuydu, ki yakında 19. SS Waffen Grenadier Tümeni "Letonya Nr. 2" içerisinde savaşan hemşehrilerine karşı savaşacaklardı.
Savaş sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
Savaş sona erdikten hemen sonra, karargahı 109. Tüfek Tümeni ile birlikte Mayıs 1945'te Güney Ukrayna'ya geldi. 1945'in kuzey yazında, Kırım'da bulunan Ayrı Kıyı Ordusu'nun karargahı ile birlikte, yeni fakat kısa ömürlü Tavria Askeri Bölgesi olarak yeniden düzenlendi.
Ordu, Odessa/Tavria bölgesine 83. Tüfek Kolordusu (47., 119. ve 168. Tüfek Tümenleri); 100. Tüfek Kolordusu (28., 37. ve 219. Tüfek Tümenleri); ve 110. Tüfek Kolordusu (256., 268. ve 394. Tüfek Tümenleri, yakında 48. Tüfek Tümeni olacaktı) ile ulaştı. Görünüşe göre, 48. Tüfek Tümeni dışındaki tüm bu kuvvetler 1945-46'da oldukça hızlı bir şekilde dağıtıldı.[3]
Komutanlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Filip Yerşakov (Haziran- Ağustos 1941), korgeneral;
- V. A. Yuşkeviç (Ağustos- 19 Ekim 1941, Nisan-Aralık 1942 ve Mart 1943-Nisan 1944), General-Binbaşı, Mart 1943'ten beri General-Teğmen; Yuşkeviç, 31. Ordu'ya komuta etmeye devam etti ve savaştan sonra kısa bir süre Odessa Askeri Bölgesi'ni yönetti
- Vladimir İvanoviç Vostruhov (20 Ekim 1941 - Mart 1942), tümgeneral;
- Dmitri Seleznev (Aralık 1942 - Mart 1943), tümgeneral;
- Gennadi Korotkov (Nisan 1944 - Mayıs 1945), korgeneral.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Orbat.com/Niehorster, Order of Battle 22 June 1941 28 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., accessed May 2008
- ^ "Боевой состав Soviet Army on 1 August 1941". 28 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2019.
- ^ V.I. Feskov et al 2013, 489.