İstanbul Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü
| İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü | |
|---|---|
 | |
 | |
| Kuruluş | 1988 |
| Ülke | Türkiye |
| Şehir | İstanbul |
| İlçe | Üsküdar |
| Türü | Olgunlaşma Enstitüsü |
| Müdür | Nazan Suna Alpural |
| Eğitim dili | Türkçe |
| Öğrenci sayısı | 62 |
| Öğretmen sayısı | 31 |
| Adresi | Abdullah Ağa Caddesi No:10 Beylerbeyi/Üsküdar /İstanbul |
| Koordinat | 41°02′37″K 29°02′31″D / 41.04361°K 29.04194°D |
İstanbul Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü, İstanbul'un Beylerbeyi semtinde 1988 yılında hizmete girmiş olgunlaşma enstitüsü.
Türk giyim ve el sanatlarını inceleyip yeni kuşaklara aktarmak üzere araştırma, tasarım, üretim, tanıtım ve pazarlama çalışmaları yapar ve bu alanda mesleki eğitim verir. Milli Eğitim Bakanlığı Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü'ne bağlı bir yaygın eğitim kurumudur.[1][2]
Beylerbeyi Sarayı'nın Ağalar Dairesi olarak inşa edilen tarihî yapının yerinde, 1986'da orijinal mimarisine uygun olarak inşa edilmiş bir binada hizmet vermektedir.
Enstitü bünyesinde geçmiş yüzyıllara ait giysi, yazma, örtü gibi eserlerin yer aldığı bir müze; kültürel varlıkların restorasyon ve konservasyonı için bir laboratuvarı bulunur.
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
1988'de hizmete giren okul, Beylerbeyi'nde bir tarihî yapıda yer alır. 19. yüzyıldan kalma yapı, 1986 yılında Sabancı Vakfı tarafından ilk mimarisine uygun biçimde inşa edilmiş ve Milli Eğitim Bakanlığı’na devredilmiştir. Yapı, Beyoğlu Olgunlaşma Enstitüsü'nün ek yerleşke talebi üzerine 1988'de Bakanlık tarafından enstitüye tahsis edilmiştir.
"Sabancı Kız Teknik Öğretim Olgunlaşma Enstitüsü" adıyla hizmete başlayan Enstitü, 2012 yılında idari ve mali yönden Milli Eğitim Bakanlığı Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü'ne bağlandı ve adı, "İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü" olarak değiştirildi.
Enstitü bünyesinde kurulan müzede, 18. 19. ve 20. yüzyıllara ait 754 adet orijinal eser yer sergilenir.[3]
2019'da Osmanlı hanedan türbelerinde görülen Maraş işi puşidelerin desen arşivlerinin hazırlanması, yeniden işlenmesi ve konservasyonu için Marmara Üniversitesi işbirliği ile "Restorasyon Konservasyon Laboratuvarı" kurulmuştur.[4]
Okul binası[değiştir | kaynağı değiştir]
Okul, Beylerbeyi Mahallesi'nde Abdullahağa Caddesi, 10 numarada bulunan iki katlı yapıda hizmet verir.
Okulun binası, II. Mahmut’un Beylerbeyi'ndeki ahşap Sahil Sarayı yıktırılarak yerine Sultan Abdülaziz tarafından 1861-1865 yıllarında inşa ettirilmiştir. Mimarı, Sarkis Balyan'dır. Yapı, Beylerbeyi Sarayı'nın Ağalar Dairesi olarak inşa edilmişti;; çeşitli dönemlerde yabancı konukları ağırlamada, kimi dönemlerde ise hastane ve barınarak olarak kullanıldı. .1923'ten itibaren Beylerbeyi İlkokulu adıyla hizmet verdi.
Duvarlarında oluşan çatlaklar ve denize kayma tehlikesi nedeniyle Hacı Ömer Sabancı Vakfı tarafından 1986 yılında ilk mimarisine uygun şekilde yeniden inşa edildikten sonra Milli Eğitim Bakanlığı'na devredildi.
Enstitü müdürleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Enstitü'nün kurucu müdürü 1988-1989 döneminde görev yapan Sümer Bayoğlu'dur. En uzun görevde kalan yönetici, 1989-2010 arasında görev yapan Şehzade Mert'tir.
| Sıra No | Adı | Göreve Geliş | Görev Bitiş |
|---|---|---|---|
| 1 | İnci Mert | 19 Nisan 1989 | 16 Ağustos 1989 |
| 2 | Şehzade Mert | 16 Ekim 1989 | 19 Ağustos 2010 |
| 3 | Seda Büyükol | 23 eylül 2010 | 26 Mart 2012 |
| 4 | Şehzade Mert | 26 Mart 2010 | 17 Şubat 2014 |
| 5 | Yusuf Gürlek | 09 Eylül 2016 | 22 Ekim 2021 |
| 6 | Ömer Faruk Ucer | 22 Ekim 2021 | |
| 7 | Nazan Suna Apural | 23 Şubat 2024 | |
| 8 | Çiğdem Yıldız | 23 Şubat 2024 |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü". Sabancı Vakfı. 20 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ "İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü". 11 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2023.
- ^ "Müzemiz". sabanciolgunlasma.meb.k12.tr. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ "Hanedan türbelerini "Maraş işi" sanduka örtüleri süsleyecek". Diyanet Haber. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Müze kataloğu, 2021