İskenderiye İlahiyat Okulu
İskenderiye İlahiyat Okulu, İskenderiye'deki Hristiyan ilahiyatçılar ve rahiplerden oluşan bir ilahiyat okuluydu. Geç Antik Çağ'da İncil tefsiri ve teoloji çalışmalarının iki büyük merkezinden birisiydi, diğeri ise Antakya İlahiyat Okulu idi.[1]
Geleneğe göre okul, Havari Markos tarafından kurulmuş kabul edilir. En erken kaydedilen dekan iddialara göre Atina’lı Athenagoras idi. Yerine 181 yılında Pantaenus, onun yerine de okulun başı olarak geçen İskenderiye’li Klement oldu.[2]
Okulla bağlantısı olan diğer önemli ilahiyatçılar arasında Origenes, Gregorios Thaumaturgus, Heraclas, "Büyük" Dionysius ve Kör Didymus sayılabilir.[3] Başkaları da, Hieronymus ve Büyük Basil de dahil olmak üzere, oradaki alimlerle etkileşime geçmek için okula yolculuklar yaptı.
İskenderiye İlahiyat Okulu, İncil'i okumak ve anlamak için sembolik-alegorik bir yaklaşımı savundu. Platon ve Neoplatonizm'in etkisi buradan görülebilir. Antakya'daki İlahiyat Okulu ise tam tersine, İncil'i okumak ve anlamak için daha tarihsel-gerçek bir yol izlenmesini savundu.[4]
Okulun ilk Dekanları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Justus, (62-118)
- Eumenius, (118-129)
- Markianos, (129-152)
- Pantaenus, (181-190)
- İskenderiyeli Klement, (190-202)
- Origenes, (203-?)
- Heraclas, (?-231)
- İskenderiyeli Dionysius, (231-247)
- İskenderiyeli Theognostus, (3. yüzyıl)
- Pierius, (4. yüzyıl)
- Achillas, (4. yüzyıl)
- Petrus, (4. yüzyıl)
- Serapion, (4. yüzyıl)
- Mısırlı Macarius, (4. yüzyıl)
- Kör Didymus, (340-391)
- Rodon, (5. yüzyıl)
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ E. E. Finn (2003). New Catholic Encyclopedia. ABD: Thomson and Gale. s. 272. ISBN 0-7876-4005-0.
- ^ Ferguson, Everett (1998). Encyclopedia of Early Christianity. ABD: Garland Publishing. s. 32. ISBN 0-8153-3319-6.
- ^ Encyclopedia of Early Christianity. s. 32.
- ^ Roger E. Olson (2020). Hristiyan İlahiyatının Hikayesi - Gelenek ve Reformun Yirmi Yüzyılı. ABD: Haberci Basın Yayın Dağıtım Turizm San. ve Tic. Ltd. Şti. s. 208. ISBN 978-605-4707-62-1.