Kirkwood boşlukları: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Anaforizm (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Anaforizm (mesaj | katkılar)
"Kirkwood gap" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni İçerik Çevirmeni 2
1. satır: 1. satır:
'''Kirkwood boşlukları''' astronomide asteroitlerin yoğunluğunun düştüğü yörünge yarıçaplarına verilen addır.


[[Dosya:Kirkwood_Gaps.svg|küçükresim| En belirgin dört Kirkwood boşluğunu ve iç, orta ve dış [[Asteroit kuşağı|ana kuşak]] asteroitlerine olası bölünmeyi gösteren [[histogram]] :{{Legend inline|#005aff|İç kuşak ([[Yarı büyük eksen|a]] &lt; 2.5 [[Astronomik birim|AU]])|border=1px solid #333}}<br />{{Legend inline|#ffa500|orta kuşan (2,5 AU &lt; a &lt; 2,82 AU)|border=1px solid #222}}<br />{{Legend inline|#55d400|dış kuşak (a &gt; 2,82 AU)|border=1px solid #333}}]]
== Asteroitler ==
[[Dosya:Kirkwood-20060509.png|küçükresim| Kirkwood boşluklarını ortaya çıkaracak şekilde, 9 Mayıs 2006 tarihi itibariyle iç [[Güneş sistemi]] asteroitleri ve gezegenlerini gösteren grafik. Konum grafiğine benzer şekilde, gezegenler (çizgiler yörüngeleri) turuncu renktedir; bu görünümde [[Jüpiter]] en dışta yer alır. Çeşitli asteroit sınıfları renk kodları: [[Ana kuşak asteroitleri]] beyazdır. Ana kuşağın içinde [[Atenler]] (kırmızı), [[Apollolar]] (yeşil) ve [[Amorlar]] (mavi) bulunmaktadır. Ana kuşağın dışında [[Hildalar]] (mavi) ve [[Truvalı (gök cismi)|truvalar]] (yeşil) vardır. Tüm [[Yörünge durum vektörleri|nesne konum vektörleri]], nesnenin [[Yarı büyük ve yarı küçük eksen|yarı büyük ekseninin]] uzunluğuna göre normalleştirilmiştir. Kirkwood boşlukları ana kuşakta görülebilmektedir.]]
'''Kirkwood boşluğu''', [[Asteroit kuşağı|ana kuşak asteroitlerin]] yörüngelerinin [[Yarı büyük ve yarı küçük eksen|yarı büyük eksenlerinin]] (veya eşdeğer olarak [[Yörünge periyodu|yörünge periyotlarının]]) dağılımındaki bir boşluk veya çukurdur. [[Jüpiter]] ile [[Yörüngesel rezonans|yörüngesel rezonansların]] konumlarına karşılık gelirler.


Örneğin, yarı büyük ekseni 2,50 AU'ya yakın, yörünge periyodu 3,95 yıl olan ve Jüpiter'in her bir tam yörünge dönemini tamamladığında, üç kez kendi yörüngesini tamamlayan çok az sayıda asteroit vardır (bu nedenle bu cisimler 3:1 yörünge rezonansında olarak sınıflandırılır). Diğer yörünge rezonansları, uzunlukları Jüpiter'inkinin basit kesirleri olan yörünge periyotlarına karşılık gelir (5:2; 7:3, 2:1). Daha zayıf rezonanslar asteroitlerin yörüngesinin bozularak sistem dışına çıkmasına yol açarken, histogramdaki ani yükselmeler genellikle rezonansta bulunan önemli bir asteroit ailesinin varlığına işaret eder (bkz. [[Asteroit ailesi|Asteroit aileleri listesi]]).
[[Asteroit]]ler tıpkı [[gezegen]]ler gibi [[Güneş]] çevresinde dönen, ancak küçük kütleleri sebebiyle gezegen sayılmayan cisimlerdir. Bu cisimlerin ilk örneği 1801 yılında bulunan [[Ceres (cüce gezegen)|Ceres]]’tir. Ancak kütlesi [[Ay]]’ın kütlesinin yaklaşık olarak seksende biri olan Ceres bir gezegen sayılmayacak kadar küçüktür. Daha sonraki yıllarda binlerce asteroit daha bulundu. Ancak hepsi de Ceres’ten daha küçüktür. Gözlem araçları geliştikçe daha küçük asteroitler bulunmağa devam edilmektedir. (Günümüzde en büyükleri olan Ceres diğer asteroitlerden farklı olarak [[cüce gezegen]] olarak nitelendirilmektedir.)


Bu boşluklar ilk kez 1866 yılında [[Daniel Kirkwood]] tarafından fark edilmiştir. Kirkwood [[Canonsburg, Pennsylvania|Canansburg, Pennsylvania'da]] bulunan [[Washington & Jefferson College|Jefferson College]]'de profesörken yörünge rezonanslarının Jüpiter ile olan ilişkisini kesin olarak açıklamıştır.<ref name="Coleman-1956" />
== Asteroit yörüngeleri ==


Kirkwood boşluklarının çoğu, [[Nice modeli|Nice modelinin]] [[Gezegensel göç|dev gezegen göçü]] sırasında [[Kütleçekim|yakalanan]] nesneleri koruyan [[Neptün|Neptün'ün]] ortalama hareket rezonanslarının (MMR) veya Jüpiter'in 3:2 rezonansının aksine boşalarak meydana gelmiştir. Kirkwood boşluklarındaki nesne kaybı, ortalama hareket rezonansları içindeki nadir görülen ν<sub>5</sub> ve ν<sub>6</sub> [[Geçici yörüngesel rezonans|geçici rezonanslarının]] üst üste binmesinden kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak asteroitlerin [[Yörünge ögeleri|yörünge elemanları]] kaotik olarak değişir ve birkaç milyon yıl içinde gezegenleri kesen yörüngelere evrilirler.<ref name="Moon-1995" /> Bununla birlikte, 2:1 MMR rezonans içinde nispeten istikrarlı birkaç bölge bulunur. Bu adalar daha az kararlı yörüngelere yavaş yayılma nedeniyle boşalır. Jüpiter ve [[Satürn|Satürn'ün]] 5:2 rezonansa yakın olmasıyla ilişkilendirilen bu süreç, Jüpiter ve Satürn'ün yörüngeleri birbirine daha yakınken daha hızlı gerçekleşmiş olabilir.<ref name="Moons-1998" />
Asteroit [[yörünge]]leri incelenirse, asteroitlerin Güneş sisteminin büyük bölümünde bulunduğu, fakat özellikle [[Mars]] ve [[Jüpiter]] gezegenleri arasında yoğun oldukları görülür. Yani yörünge yarıçapları Mars’ın yörünge çapından büyük, fakat Jüpiter’in yörünge yarıçapından küçüktür.


Daha yakın zamanlarda, nispeten az sayıdaki asteroitlerin Kirkwood boşlukları içinde yer alan yüksek [[Dış merkezlik (astronomi)|eksantriklikli]] yörüngelere sahip olduğu keşfedilmiştir. Örnekler arasında [[Alinda asteroitleri|Alinda]] ve Griqua grupları bulunmaktadır. Bu yörüngeler on milyonlarca yıllık bir zaman ölçeğinde dış merkezliliklerini yavaşça artırır ve sonunda büyük bir gezegenle yakın karşılaşmalar nedeniyle rezonanstan çıkarlar. Bu yüzden Kirkwood boşlukları içinde çok nadiren asteroit bulunur.
Mars'ın yörünge [[yarıçap]]ı 227 937 000, Jüpiter'in yörünge yarıçapı ise 778 547 000&nbsp;km.dir. (Aslında, yörüngeler tam çember olmadığından burada yarıçap sözü ile [[yarı büyük eksen]] kastedilmektedir.) Genellikle Güneş sistemi içerisinde uzaklıklar [[astronomik birim]], yani Dünya yörünge yarıçapı cinsinden hesaplandığı için, bu uzaklıklar yaklaşık olarak sırasıyla, 1.5 ve 5.2 astronomik birim olarak ifade edilir. Yani, asteroitlerin büyük çoğunluğunun yörünge yarıçapı '''r''' astronomik birim cinsinden,


== Ana boşluklar ==
: <math> \mathbf{1.5}< r < \mathbf{5.2}</math>
En belirgin Kirkwood boşlukları ortalama yörünge yarıçaplarında bulunur: <ref name="Nature" />


* 1,780 [[Astronomik birim|AU]] (5:1 rezonans)
Ne var ki, 1857 yılında asteroit yörünge yarıçapları üzerinde çalışan Amerikalı astronom [[Daniel Kirkwood]] (1814-1895) Mars ve Jüpiter arasındaki asteroitlerin dağılımını incelerken, bu bölgedeki asteroitlerin dağılımının düzgün olmadığını, bazı yarıçaplarda asteroit sayısının büyük ölçüde düştüğünü saptadı. Bu gibi asteroit yoksunu yörüngeler '''Kirkwood boşluğu''' olarak bilinirler.
* 2,065 AU (4:1 rezonans)
* 2,502 AU (3:1 rezonans), [[Alinda asteroitleri|Alinda asteroit grubuna]] ev sahipliği yapıyor
* 2,825 AU (5:2 rezonans)
* 2,958 AU (7:3 rezonans)
* 3,279 AU (2:1 rezonans), Hecuba boşluğu, Griqua asteroit grubuna ev sahipliği yapıyor.
* 3,972 AU (3:2 rezonans), [[Hilda asteroitleri|Hilda asteroitlerine]] ev sahipliği yapıyor.
* 4.296 AU (4:3 rezonans), [[279 Thule|Thule]] asteroit grubuna ev sahipliği yapıyor.


Daha zayıf ve/veya daha dar boşluklar şuralarda da bulunur:
== Başlıca Kirkwood boşlukları ==


* 1,909 AU (9:2 rezonans)
Astronomik birim cinsinden başlıca Kirkwood bölgelerinin Güneş'ten uzaklıkları (yani bu bölgedeki bir cismin yörünge yarıçapı) şu şekilkde sıralanabilir:
* 2,258 AU (7:2 rezonans)
* 2,332 AU (10:3 rezonans)
* 2,706 AU (8:3 rezonans)
* 3,031 AU (9:4 rezonans)
* 3,077 AU (11:5 rezonans)
* 3,474 AU (11:6 rezonans)
* 3,517 AU (9:5 rezonans)
* 3,584 AU (7:4 rezonans), Cybele asteroitlerine ev sahipliği yapıyor
* 3,702 AU (5:3 rezonans).


== Asteroit bölgeleri ==
• '''2.06'''
Boşluklar, asteroitlerin herhangi bir zamandaki konumlarının basit bir anlık görüntüsünde görülemez çünkü asteroit yörüngeleri eliptiktir ve birçok asteroit hala boşluklara karşılık gelen yarıçaplardan geçmektedir. Bu boşluklardaki asteroitlerin gerçek uzaysal yoğunluğu komşu bölgelerden önemli ölçüde farklı değildir.<ref name="mnras244" />


Ana boşluklar Jüpiter ile olan 3:1, 5:2, 7:3 ve 2:1 ortalama hareket rezonanslarında meydana gelir. Örneğin, 3:1 Kirkwood boşluğundaki bir asteroit Jüpiter'in Güneş etrafındaki her bir turunda, Güneş'in etrafında üç kez dolanacaktır. Diğer yarı-büyük eksen değerlerinde daha zayıf rezonanslar meydana gelir ve yakındaki bölgeden daha az asteroit bulunur. (Örneğin, yarı büyük ekseni 2,71 AU olan asteroitler için 8:3 rezonans).<ref name="iau160" />
• '''2.5'''


Asteroit kuşağının ana veya çekirdek popülasyonu, 2,5 AU'da 3:1 Kirkwood boşluğu ile ayrılan iç ve dış bölgelere bölünebilir ve dış bölge, 2,82 AU'da 5:2 boşluk ile orta ve dış bölgelere ayrılabilir:<ref name="klacka1992" />
• '''2.82'''


* 4:1 rezonans boşluğu (2,06&nbsp;AU)
• '''2.95'''
** Bölge I popülasyonu (iç kuşak)
* 3:1 resonans boşluğu (2,5&nbsp;AU)
** Bölge II popülasyonu (orta kuşak)
* 5:2 rezonans boşluğu (2,82&nbsp;AU)
** Bölge III popülasyonu (dış kuşak)
* 2:1 rezonans boşluğu (3,28&nbsp;AU)


[[Vesta (asteroit)|4 Vesta]] iç bölgedeki, [[Ceres (cüce gezegen)|1 Ceres]] ve [[Pallas (asteroit)|2 Pallas]] orta bölgedeki, [[10 Hygiea]] ise dış bölge bulunan en büyük çaplı asteroitlerdir. [[87 Sylvia]] ise muhtemelen dış bölgenin ötesindeki en büyük Ana Kuşak asteroididir.
• '''3.27'''


== Ayrıca bakınız ==
(Ayrıca daha önemsiz birkaç boşluk daha vardır.)
Kirkwood bu boşlukların asteroid ve Jüpiter arasındaki [[rezonans (fizik)|rezonans]] ile ilgili olduğunu buldu.<ref>Eric Chaisson-Steve Mc Millan:''Astronomy Today'', ISBN 13:978-1-292-05773-6, sf 371</ref>


* [[Yörüngesel rezonans|Yörünge rezonansı]]
== Rezonans ==
* [[Alinda asteroitleri|Alinda grubu]]
* [[Kibele asteroitleri]]
* [[Griqua asteroitleri]]


== Kaynakça ==
[[Johannes Kepler]]’in (1572-1630) üçüncü yasasına göre Güneş çevresinde dönen iki cismin yörünge yarıçapı ve yörünge periyodu arasında şu ilişki vardır:
{{reflist|refs=<ref name="Moon-1995">{{cite journal
|last = Moons |first=Michèle
|author2 = Morbidelli, Alessandro
|title = Secular resonances inside mean-motion commensurabilities: the 4/1, 3/1, 5/2 and 7/3 cases.
|journal = Icarus
|date = 1995
|volume = 114
|issue = 1
|pages = 33–50
|doi = 10.1006/icar.1995.1041
|bibcode = 1995Icar..114...33M}}</ref>


<ref name="Coleman-1956">{{cite book
<div style="border:2px solid #000000; border-collapse:collapse; width:20%; padding:1em;">
|last = Coleman | first =Helen Turnbull Waite
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}</math>
|title = Banners in the Wilderness: The Early Years of Washington and Jefferson College
</div>
|publisher = [[University of Pittsburgh Press]]
[[Dosya:Kirkwood Gaps.png|küçükresim|upright=2.05]]
|date = 1956
Jupiter’in yörünge yarıçapı ile Kirkwood boşlukları yarıçapı arasındaki oran periyoda çevrilecek olursa,
|url = https://archive.org/details/bannersinthewild012852mbp
|oclc = 2191890
|page = [https://archive.org/details/bannersinthewild012852mbp/page/n206 158]}}</ref>


<ref name="Moons-1998">{{cite journal
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}= (\frac {5.2}{2.06})^{3/2} =4</math>
|last = Moons |first=Michèle
|author2 = Morbidelli, Alessandro
|author3 = Migliorini, Fabio
|title = Dynamical Structure of the 2/1 Commensurability with Jupiter and the Origin of the Resonant Asteroids
|journal = Icarus
|date = 1998
|volume = 135
|issue = 2
|pages = 458–468
|doi = 10.1006/icar.1998.5963
|bibcode = 1998Icar..135..458M}}</ref>


<ref name="Nature">{{Cite journal
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}= (\frac {5.2}{2.5})^{3/2} =3</math>
|title = A record of planet migration in the main asteroid belt

|journal = Nature
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}= (\frac {5.2}{2.82})^{3/2} =2.5</math>
|volume = 457
|issue = 7233
|pages = 1109–1111
|url = http://www.eaps.purdue.edu/minton/docs/Nature%202009%20Minton.pdf
|doi = 10.1038/nature07778
|pmid = 19242470
|access-date = 13 December 2016|arxiv= 0906.4574
|bibcode= 2009Natur.457.1109M
|last1 = Minton
|first1 = David A.
|last2 = Malhotra
|first2 = Renu
|year = 2009
|s2cid = 2049956
}}</ref>
<ref name="mnras244">{{cite journal
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}= (\frac {5.2}{2.95})^{3/2} =\frac{7}{3}</math>
| author=McBride, N.|author2=Hughes, D. W.|name-list-style=amp
| title=The spatial density of asteroids and its variation with asteroidal mass
| journal=Monthly Notices of the Royal Astronomical Society
| date=1990
| volume=244
| pages=513–520
| bibcode=1990MNRAS.244..513M }}</ref>


<ref name="iau160">{{cite conference
: <math> \frac{T_1}{T_2} = (\frac {R_1}{R_2})^{3/2}= (\frac {5.2}{3.27})^{3/2} =2</math>
| first = S.
| last = Ferraz-Mello
| title = Kirkwood Gaps and Resonant Groups
| book-title = proceedings of the 160th International Astronomical Union
| pages = 175–188
| publisher = Kluwer Academic Publishers
| date = June 14–18, 1993
| location = Belgirate, Italy
| bibcode = 1994IAUS..160..175F
}}</ref>


<ref name="klacka1992">{{cite journal| last=Klacka
Görüldüğü gibi, Kirkwood bölgesinde bulunan bir asteroit Jüpiter ile rezonansa gelecektir.Yukarıda hesaplanan değerler bir Jüpiter yılı içinde periyodik olarak Güneş asteroit ve Jüpiter’in kaç defa bir hizaya geleceğini göstermektedir. Bu periyodik yakınlaşma asteroit yörüngesini bozmakta ve bu sebepten Kirkwood bölgesinde asteroit sayısı düşmektedir.
| first=Jozef
| title=Mass distribution in the asteroid belt
| journal=Earth, Moon, and Planets
| date=1992
| volume=56
| issue=1
| pages=47–52
| bibcode=1992EM&P...56...47K| doi=10.1007/BF00054599 | s2cid=123074137
}}</ref>}}<!-- end of reflist -->


== Dış bağlantılar ==
Yandaki grafik Amerika Uzay ve Havacılık Dairesi (NASA) tarafından hazırlanmıştır. Bu grafiğin y ekseni bağıl asteroid sayısını, x ekseni ise astronomik birim (AU) cinsinden uzaklığı göstermektedir. Ok işaretiyle gösterilen dört değer periot rezonansı için yukarıda hesaplanan değerlerdir.(2.06 için ayrıca işaretleme yapılmamıştır.)

== Ayrıca bakınız ==

* [[Asteroit]]
* [[Kepler'in Üç Yasası]]

== Kaynakça ==
{{Kaynakça|30em}}


* [http://scienceworld.wolfram.com/astronomy/KirkwoodGaps.html Article on Kirkwood gaps at Wolfram's] scienceworld
[[Kategori:Gök mekaniği]]
{{Asteroitler}}
[[Kategori:Asteroitler]]

Sayfanın 06.50, 22 Mart 2024 tarihindeki hâli

En belirgin dört Kirkwood boşluğunu ve iç, orta ve dış ana kuşak asteroitlerine olası bölünmeyi gösteren histogram :  İç kuşak (a < 2.5 AU)
  orta kuşan (2,5 AU < a < 2,82 AU)
  dış kuşak (a > 2,82 AU)
Kirkwood boşluklarını ortaya çıkaracak şekilde, 9 Mayıs 2006 tarihi itibariyle iç Güneş sistemi asteroitleri ve gezegenlerini gösteren grafik. Konum grafiğine benzer şekilde, gezegenler (çizgiler yörüngeleri) turuncu renktedir; bu görünümde Jüpiter en dışta yer alır. Çeşitli asteroit sınıfları renk kodları: Ana kuşak asteroitleri beyazdır. Ana kuşağın içinde Atenler (kırmızı), Apollolar (yeşil) ve Amorlar (mavi) bulunmaktadır. Ana kuşağın dışında Hildalar (mavi) ve truvalar (yeşil) vardır. Tüm nesne konum vektörleri, nesnenin yarı büyük ekseninin uzunluğuna göre normalleştirilmiştir. Kirkwood boşlukları ana kuşakta görülebilmektedir.

Kirkwood boşluğu, ana kuşak asteroitlerin yörüngelerinin yarı büyük eksenlerinin (veya eşdeğer olarak yörünge periyotlarının) dağılımındaki bir boşluk veya çukurdur. Jüpiter ile yörüngesel rezonansların konumlarına karşılık gelirler.

Örneğin, yarı büyük ekseni 2,50 AU'ya yakın, yörünge periyodu 3,95 yıl olan ve Jüpiter'in her bir tam yörünge dönemini tamamladığında, üç kez kendi yörüngesini tamamlayan çok az sayıda asteroit vardır (bu nedenle bu cisimler 3:1 yörünge rezonansında olarak sınıflandırılır). Diğer yörünge rezonansları, uzunlukları Jüpiter'inkinin basit kesirleri olan yörünge periyotlarına karşılık gelir (5:2; 7:3, 2:1). Daha zayıf rezonanslar asteroitlerin yörüngesinin bozularak sistem dışına çıkmasına yol açarken, histogramdaki ani yükselmeler genellikle rezonansta bulunan önemli bir asteroit ailesinin varlığına işaret eder (bkz. Asteroit aileleri listesi).

Bu boşluklar ilk kez 1866 yılında Daniel Kirkwood tarafından fark edilmiştir. Kirkwood Canansburg, Pennsylvania'da bulunan Jefferson College'de profesörken yörünge rezonanslarının Jüpiter ile olan ilişkisini kesin olarak açıklamıştır.[1]

Kirkwood boşluklarının çoğu, Nice modelinin dev gezegen göçü sırasında yakalanan nesneleri koruyan Neptün'ün ortalama hareket rezonanslarının (MMR) veya Jüpiter'in 3:2 rezonansının aksine boşalarak meydana gelmiştir. Kirkwood boşluklarındaki nesne kaybı, ortalama hareket rezonansları içindeki nadir görülen ν5 ve ν6 geçici rezonanslarının üst üste binmesinden kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak asteroitlerin yörünge elemanları kaotik olarak değişir ve birkaç milyon yıl içinde gezegenleri kesen yörüngelere evrilirler.[2] Bununla birlikte, 2:1 MMR rezonans içinde nispeten istikrarlı birkaç bölge bulunur. Bu adalar daha az kararlı yörüngelere yavaş yayılma nedeniyle boşalır. Jüpiter ve Satürn'ün 5:2 rezonansa yakın olmasıyla ilişkilendirilen bu süreç, Jüpiter ve Satürn'ün yörüngeleri birbirine daha yakınken daha hızlı gerçekleşmiş olabilir.[3]

Daha yakın zamanlarda, nispeten az sayıdaki asteroitlerin Kirkwood boşlukları içinde yer alan yüksek eksantriklikli yörüngelere sahip olduğu keşfedilmiştir. Örnekler arasında Alinda ve Griqua grupları bulunmaktadır. Bu yörüngeler on milyonlarca yıllık bir zaman ölçeğinde dış merkezliliklerini yavaşça artırır ve sonunda büyük bir gezegenle yakın karşılaşmalar nedeniyle rezonanstan çıkarlar. Bu yüzden Kirkwood boşlukları içinde çok nadiren asteroit bulunur.

Ana boşluklar

En belirgin Kirkwood boşlukları ortalama yörünge yarıçaplarında bulunur: [4]

  • 1,780 AU (5:1 rezonans)
  • 2,065 AU (4:1 rezonans)
  • 2,502 AU (3:1 rezonans), Alinda asteroit grubuna ev sahipliği yapıyor
  • 2,825 AU (5:2 rezonans)
  • 2,958 AU (7:3 rezonans)
  • 3,279 AU (2:1 rezonans), Hecuba boşluğu, Griqua asteroit grubuna ev sahipliği yapıyor.
  • 3,972 AU (3:2 rezonans), Hilda asteroitlerine ev sahipliği yapıyor.
  • 4.296 AU (4:3 rezonans), Thule asteroit grubuna ev sahipliği yapıyor.

Daha zayıf ve/veya daha dar boşluklar şuralarda da bulunur:

  • 1,909 AU (9:2 rezonans)
  • 2,258 AU (7:2 rezonans)
  • 2,332 AU (10:3 rezonans)
  • 2,706 AU (8:3 rezonans)
  • 3,031 AU (9:4 rezonans)
  • 3,077 AU (11:5 rezonans)
  • 3,474 AU (11:6 rezonans)
  • 3,517 AU (9:5 rezonans)
  • 3,584 AU (7:4 rezonans), Cybele asteroitlerine ev sahipliği yapıyor
  • 3,702 AU (5:3 rezonans).

Asteroit bölgeleri

Boşluklar, asteroitlerin herhangi bir zamandaki konumlarının basit bir anlık görüntüsünde görülemez çünkü asteroit yörüngeleri eliptiktir ve birçok asteroit hala boşluklara karşılık gelen yarıçaplardan geçmektedir. Bu boşluklardaki asteroitlerin gerçek uzaysal yoğunluğu komşu bölgelerden önemli ölçüde farklı değildir.[5]

Ana boşluklar Jüpiter ile olan 3:1, 5:2, 7:3 ve 2:1 ortalama hareket rezonanslarında meydana gelir. Örneğin, 3:1 Kirkwood boşluğundaki bir asteroit Jüpiter'in Güneş etrafındaki her bir turunda, Güneş'in etrafında üç kez dolanacaktır. Diğer yarı-büyük eksen değerlerinde daha zayıf rezonanslar meydana gelir ve yakındaki bölgeden daha az asteroit bulunur. (Örneğin, yarı büyük ekseni 2,71 AU olan asteroitler için 8:3 rezonans).[6]

Asteroit kuşağının ana veya çekirdek popülasyonu, 2,5 AU'da 3:1 Kirkwood boşluğu ile ayrılan iç ve dış bölgelere bölünebilir ve dış bölge, 2,82 AU'da 5:2 boşluk ile orta ve dış bölgelere ayrılabilir:[7]

  • 4:1 rezonans boşluğu (2,06 AU)
    • Bölge I popülasyonu (iç kuşak)
  • 3:1 resonans boşluğu (2,5 AU)
    • Bölge II popülasyonu (orta kuşak)
  • 5:2 rezonans boşluğu (2,82 AU)
    • Bölge III popülasyonu (dış kuşak)
  • 2:1 rezonans boşluğu (3,28 AU)

4 Vesta iç bölgedeki, 1 Ceres ve 2 Pallas orta bölgedeki, 10 Hygiea ise dış bölge bulunan en büyük çaplı asteroitlerdir. 87 Sylvia ise muhtemelen dış bölgenin ötesindeki en büyük Ana Kuşak asteroididir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Coleman, Helen Turnbull Waite (1956). Banners in the Wilderness: The Early Years of Washington and Jefferson College. University of Pittsburgh Press. s. 158. OCLC 2191890. 
  2. ^ Moons, Michèle; Morbidelli, Alessandro (1995). "Secular resonances inside mean-motion commensurabilities: the 4/1, 3/1, 5/2 and 7/3 cases". Icarus. 114 (1): 33–50. Bibcode:1995Icar..114...33M. doi:10.1006/icar.1995.1041. 
  3. ^ Moons, Michèle; Morbidelli, Alessandro; Migliorini, Fabio (1998). "Dynamical Structure of the 2/1 Commensurability with Jupiter and the Origin of the Resonant Asteroids". Icarus. 135 (2): 458–468. Bibcode:1998Icar..135..458M. doi:10.1006/icar.1998.5963. 
  4. ^ Minton, David A.; Malhotra, Renu (2009). "A record of planet migration in the main asteroid belt" (PDF). Nature. 457 (7233): 1109–1111. arXiv:0906.4574 $2. Bibcode:2009Natur.457.1109M. doi:10.1038/nature07778. PMID 19242470. Erişim tarihi: 13 December 2016. 
  5. ^ McBride, N.; Hughes, D. W. (1990). "The spatial density of asteroids and its variation with asteroidal mass". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 244: 513–520. Bibcode:1990MNRAS.244..513M. 
  6. ^ Ferraz-Mello, S. (June 14–18, 1993). "Kirkwood Gaps and Resonant Groups". proceedings of the 160th International Astronomical Union. Belgirate, Italy: Kluwer Academic Publishers. ss. 175–188. Bibcode:1994IAUS..160..175F. 
  7. ^ Klacka, Jozef (1992). "Mass distribution in the asteroid belt". Earth, Moon, and Planets. 56 (1): 47–52. Bibcode:1992EM&P...56...47K. doi:10.1007/BF00054599. 

Dış bağlantılar