İçeriğe atla

Alan R. Battersby: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Hustle77 (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
749 değişiklik
"Alan R. Battersby" sayfasının çevrilmesiyle oluşturuldu.
Etiketler: İçerik Çevirmeni [Çevirmeni 2]
(Fark yok)

Sayfanın 12.53, 1 Temmuz 2020 tarihindeki hâli

Alan Battersby
Battersby, kendi ofisinde
DoğumAlan Rushton Battersby
04 Mart 1925(1925-03-04)
Leigh, Lancashire
Ölüm10 Şubat 2018 (92 yaşında)
Milliyetİngiliz
EğitimManchester Üniversitesi
St Andrews Üniversitesi
ÖdüllerDavy Madalyası (1977)
Paul Karrer Altın Madalyası (1977)
Royal Madalyası (1984)
Tetrahedron Ödülü (1995)
Copley Madalyası (2000)
Kariyeri
DalıOrganik kimya
Doğal ürünler
Çalıştığı kurumlarSt Andrews Üniversitesi
Rockefeller Üniversitesi
Illinois Üniversitesi
Bristol Üniversitesi
Liverpool Üniversitesi
Cambridge Üniversitesi
Doktora
danışmanı		Dr Hal T Openshaw
Doktora öğrencileriAndrew D. Hamilton
EtkilendikleriAlexander R. Todd

Sir Alan Rushton Battersby (d. 4 Mart 1925 - ö. 10 Şubat 2018), B12 vitamininin biyosentezindeki kimyasal reaksiyon ara ürünleri ve enzimlerin reaksiyon mekanizmalarını tanımladığı çalışmalarıyla tanınan İngiliz organik kimyacıydı.[1]

İçinde bulunduğu araştırma grubu, alkaloid biyosentezi ve enzimatik reaksiyonların stereokimyasını incelemek için radyoaktif işaretli öncül madde sentezi çalışmalarıyla da adını duyurmuştu. 1984 yılında Kraliyet Madalyası ve 2000 yılında Copley Madalyası dahil olmak üzere sayısız ödül kazanan Battersby, 10 Şubat 2018'de 92 yaşında iken öldü.[2]

Yaşamı ve eğitimi

Alan Battersby, 4 Mart 1925'te, Birleşik Krallık'ın Greater Manchester kontluğu içinde bulunan Leigh kasabasında, inşaatçı olan babası William Battersby ve eşi Hilda'nın üç çocuğundan biri olarak dünyaya geldi.

11 yaşında iken, kimya öğretmeni Bay Evans'ın teşviği ile Leigh Grammar Okulu'na girdi. 16 yaşına geldiğinde, İkinci Dünya Savaşı hala devam ediyordu ve Battersby da, okulunu bırakarak British Insulated Callender's Cables (BICC) adındaki kablo üreticisi ve inşaat şirketinin yerel fabrikasında çalışmaya başladı. Çok geçmeden bu kararının bir hata olduğu sonucuna vardı ve üniversiteye girmek için çalışmaya başladı.[3][4]

Alan Battersby, 1943 Ekiminde, lisans eğitimini desteklemek için başvurduğu bursu kazandı ve Manchester Üniversitesi Kimya Bölümü'ne geçiş yaptı. 1946 yılında en iyi dereceyle mezun oldu ve o yıl Mercer Kimya Araştırma Bursu (John Mercer onuruna verilmektedir) ve İngiltere Bilimsel ve Endüstriyel Araştırmalar Bölümü'nden hibe aldı. 1947'de kazandığı hibeler sayesinde, Profesör Dr. Hal T. Openshaw'ın da destekleriyle, Manchester Üniversitesi'ni tamamladı. Openhaw, uluslararası tanınmışlığa sahip kıdemli akademisyenlere verilen Reader unvanıyla, St Andrews Üniversitesi'ne atandığında, Battersby'ı da yanında götürerek 1949 yılında tamamlayacağı doktorası için önayak oldu. Sonrasında burada, yardımcı öğretim görevlisi unvanını da kazandı. İngiliz Milletler Topluluğu Fonu Bursu ile Amerika Birleşik Devletleri'nde doktora sonrası eğitim aldıktan sonra Lyman C. Craig ile birlikte New York Rockefeller Tıbbi Araştırma Enstitüsü'nde, tirosidin ve gramisidin S peptit antibiyotikleri üzerinde çalıştı. Daha sonraları, Illinois Üniversitesi biyokimya bölümüne geçerek, burada Herbert Carter ile piruvat oksidasyon faktörü üzerinde çalıştı.[5][6][a]

Prof Alan Battersby porfirin biyosentezi üzerine dersler.

Kariyeri

Alan Battersby, 1954 yılında, 1962 yılına kadar kalacağı Bristol Üniversitesi'ne öğretim görevlisi olarak atandı. Bu dönemde, kendi doktora ve doktora sonrası öğrencileri için bir araştırma grubu (Battersby Grubu) kurdu.

1962'de Liverpool Üniversitesi'ne kimya profesörü olarak atandı, 1969'da Cambridge Üniversitesi'ne geçti ve burada da profesörlük yaptı. 1988 yılında Profesör Battersby, kimya alanınında çok prestijli olan 1702 Kimya Kürsüsü başkanlığına seçildi ve bu unvanını 1992 yılında emekli oluncaya kadar elinde tuttu.[5][6][7]

Araştırma

Alan'ın çalışmaları 350'den fazla makalede yayınlandı. Özellikle Cambridge'teki araştırması, lisansüstü ve doktora sonrası öğrencilerinin yanı sıra, Jim Staunton, Ted McDonald ve Finian Leeper gibi bölümün diğer akademik personellerini de içeriyordu.[8]

Çalışmaları yürüten Battersby Grubu, SERC, EPSRC, Leverhulme Trust, Hoffman-La Roche, Wolfson Vakfı ve Zeneca'dan olanlar dahil olmak üzere harici hibelerle finanse edildi.

Alkaloidler

Alkaloidler, çoğunlukla bazik azot atomları içeren, doğal olarak oluşan bir grup kimyasal bileşiktir. Araştırmacıların ilgisini çeken çok çeşitli farmakolojik aktiviteleri vardır. 1950'lerden önce, stereokimyalarından dolayı tam olarak tanımlanması genellikle zor olan kimyasal kimliklerini belirlemek için genellikle kimyasal bozunmayı ve olası yapıların kısmi veya tam sentezini içeren deneyler gerekliydi. [9] Örneğin, amip enfeksiyonlarının ve Alan Battersby'nin doktora tezinin tedavisinde kullanılan emetin için durum buydu. [6]

Bu araçlar şimdi bilinen kütle spektrometrisi, çok atomlu nükleer manyetik rezonans spektroskopisi ve X-ışını kristalografisidir : alkaloidlere uygulandığında yapısal alt tiplerdeki bu ilişkilerin açıklığa kavuşturulmasına izin verilmiştir. Bu, dikkatin, bu malzemelerin içinde bulundukları bakteri, mantar, bitki ve hayvanlarda üretildiği biyosentetik yolların anlaşılmasına yol açabileceği anlamına geliyordu. 1937'de Sonderhoff ve Thomas, döteryumla işaretlenmiş asetatın yağ ve steroidlerin biyosentezini araştırmak için nasıl kullanılabileceğini gösterdiler; [10] 1950 yılına kadar 13 C ve 14 C etiketli asetat kolesterole dahil edildi. [11] Alan Battersby, bu tekniklerin alkaloid biyosentezini incelemek için kullanılabileceğini ve basit tek karbonlu öncüllerin ticari olarak piyasaya sürülebildiği için bunu zamanında yaptığını fark etti. Patikadaki ara maddeleri takip etmek için trityum veya özellikle 14 ° C'yi içeren radyoaktif işaretli başlangıç materyalleri kullanarak, belirli bir organizmada birlikte bulunan çoklu alkaloitlerin oluştuğu sırayı belirledi. Örneğin, biyosentezi morfin L itibaren devam gösterilmiştir tirosin ile retikülin, salutaridin, tebain, kodeinon ve kodein . [12] [13] Battersby grubu, gut tedavisinde kullanılan diğer birçok alkaloid, örneğin kolşisin (sonbahar çiğdem Colchicum autumnale'den ) üzerinde çalıştı. Bunun fenilalanin ve tirosinden amino asitlerden (S) -utumnalin yoluyla türetildiği gösterilmiştir. [14] Benzer bir şekilde, biyosentezi indol alkaloidler ajmalicine, corynantheal, Catharanthine ve vindolin ön dahil gösterilmiştir triptamin ve loganin . [15] Alan Battersby şaşırtıcı olan kinin, sıtma ilacı onun paylaşmaz ancak corynantheal kaynaklanıyor gösterilmiştir indol altyapısını. [6]

"Yaşam Pigmentleri" nin Biyosentezi

Alan Battersby, her şeyden önce, yakından ilişkili tetrapirrolik yapısal çerçeveler üzerine inşa edilen "yaşam pigmentleri" nin biyosentezi üzerine yaptığı araştırmalarıyla bilinir. Battersby grubun kullanılması porphobilinogen özellikle III üroporfirinojen biyosentezi ayrıntılarını anlamak isteyenlerin kafasını etmişti yeniden düzenleme adımın ifşa edilmiştir. [16] [17] Bu sonuçlara dayanarak Alan Battersby, kosintazın aktif bölgesinde bir spiro-pirolen ara ürününün üretildiğini ve bu mekanizmayı kanıtlamak için grubunun gerçekten enzimi inhibe ettiği gösterilen bir spiro-laktam analogu tasarlayıp sentezlediğini öne sürdü. [18]

Prof Alan Battersby, Cambridge departmanındaki ofisinde.

Vitamin B 12 doğru ilerleyen adım olarak, yapının ek metil grubu, özellikle de dahil, metil-etiketli kullanılarak incelenmiştir S-adenosil metiyonin . Genetiği değiştirilmiş bir Pseudomonas denitrifika suşunun kullanılmasına kadar, kobalaminin biyosentezinde yer alan genlerin sekizinin aşırı ifade edildiği, metilasyonun ve diğer adımların tam dizisinin, yolu. [6] [19] [20] [21] Alan Battersby'nin Kimyasal Araştırma Hesapları [22]




Haem doğal ürünler ve taklitler

Battersby grubunun hem haem ile ilgili doğal ürünlerin biyosentezi üzerindeki çalışmaları önemli miktarda organik sentez içeriyordu. Örneğin, tamamen sentetik haem a, [23] haem d1 [24] ve sirohidroklorin ürettiler . [25] [26] [27]

Enzimatik reaksiyonların stereokimyası

Yukarıda tarif edilen çalışma, enzim katalizinin stereokimyasını ve mekanizmasını anlamaya çalışan daha geniş bir alanın bir alt kümesidir. Battersby grubu, histidin dekarboksilaz ve tirozin dekarboksilaz gibi bir dizi enzim sistemini araştırmak için trityum etiketli substratların kullanımındaki uzmanlıklarını kullandı. [13]

Kişisel hayat

Alan Battersby, 1949'da Margaret Ruth née Hart ile evlendi. 1997'de kanserden ölen mesleği olan bir botanikçiydi . Martin ve Stephen adlı iki oğlu vardı, dört torun ve Margaret öldükten sonra Alan üç büyük torun aldı. Emeklilikte yürüyüş ve sinek avcılığından zevk aldı, ancak birçok meslektaşı ve eski öğrencileriyle de iletişim halinde kaldı. [3] [4] [28]

Onur ve ödüller

Alan Battersby alınan fahri doktora yaptığı alma mater dan University of St Andrews 1977 yılında, [29] Rockefeller Üniversitesi, Sheffield Üniversitesi 1986 yılında, [30] -Watt Üniversitesi 1987 yılında, [31] Bristol Üniversitesi 1994 yılında [32] ve Liverpool Üniversitesi'nden 1994'te. [33] 1988 yılında 1990 yılında Amerikan Bilim ve Sanat Akademisi Yabancı Onursal Üyesi, [34] ve Hindistan Ulusal Bilim Akademisi Yabancı Üyesi seçildi. 1989 yılında ETH Zürih'ten Duilio Arigoni ile birlikte " Kurtizm Ödülü" nü "enzimatik reaksiyonlar mekanizmasının ve doğal ürünlerin, özellikle de yaşamın pigmentlerinin biyosentezinin aydınlatılmasına temel katkılarından dolayı" aldı. [35]

Notlar

  1. ^ Reference [6] is, in effect, Sir Alan Battersby's autobiography. Initially drafted in 2002 for a departmental symposium, it provides a candid account of his scientific journey from childhood to old age. The expanded book chapter published in 2005 was "written for the non-specialist audience" and includes many insights into the choices and decisions he made, for example to switch from alkaloid chemistry to the "pigments of life".

Kaynakça

Referanslar

  1. ^ "Sir Alan Rushton Battersby". Harkness Fellows Association. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2020. 
  2. ^ "Professor Sir Alan Battersby (1925-2018)". St Catharine's College, Cambridge. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  3. ^ a b "Sir Alan Battersby's 90th Birthday Celebrations". St Catharine's College, Cambridge. 2015-03-21. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  4. ^ a b "Battersby's obituary in The Times newspaper". The Times. 2018-02-03. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  5. ^ a b "Brief biography of A R Battersby". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  6. ^ a b c d e f "Chapter 11: Discovering the wonder of how Nature builds its molecules". The 1702 chair of chemistry at Cambridge: transformation and change. Cambridge University Press. 2005. ss. xvi, 257–282. ISBN 0521828732. 
  7. ^ "Remembering Sir Alan Battersby". Department of Chemistry, University of Cambridge. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  8. ^ "Google Scholar results for A R Battersby". 
  9. ^ The Alkaloids: Chemistry and Physiology, Volume II. Academic Press. 1952. ISBN 9781483221977. 
  10. ^ Sonderhoff (1937). "Die enzymatische Dehydrierung der Trideutero-essigsaure". Liebigs Ann. Chem. 530: 195–213. 
  11. ^ Little (1950). "Studies on the utilization of acetic acid for the biological synthesis of cholesterol". J. Biol. Chem. 183: 33–46. 
  12. ^ Barton ve diğerleri. (1965). "Investigations on the Biosynthesis of Morphine Alkaloids". J. Chem. Soc. 65: 2423–2438. 
  13. ^ a b Battersby (1972). "Applications of tritium labeling for the exploration of biochemical mechanisms". Acc. Chem. Res. 5 (4): 148–154. 
  14. ^ "Battersby group papers about colchicine". 
  15. ^ Herbert (2001). "The biosynthesis of plant alkaloids and nitrogenous microbial metabolites". Nat. Prod. Rep. 18 (1): 50–65. 
  16. ^ Battersby (1980). "Biosynthesis of the pigments of life: formation of the macrocycle". Nature. 285 (5759): 17–21. 
  17. ^ Frank ve diğerleri. (2005). "Anaerobic synthesis of vitamin B12: characterization of the early steps in the pathway". Biochemical Society Transactions. 33 (4): 811–814. 
  18. ^ Stark ve diğerleri. (1993). "Biosynthesis of Porphyrins and Related Macrocycles. Part 40. Synthesis of a Spiro-lactam Related to the Proposed Spiro-intermediate for Porphyrin Biosynthesis: Inhibition of Cosynthetase". J. Chem. Soc., Perkin Trans. 1 (23): 2875–2892. 
  19. ^ a b Battersby (1985). "Biosynthesis of the pigments of life". Proc. R. Soc. Lond. B. 225 (1238): 1–26. 
  20. ^ Battersby (1993). "How Nature builds the pigments of life" (PDF). Pure and Applied Chemistry. 65 (6): 1113–1122. 
  21. ^ Battersby (2000). "Tetrapyrroles: the Pigments of Life. A Millennium review". Nat. Prod. Rep. 17 (6): 507–526. 
  22. ^ Battersby (1993). "Biosynthesis of vitamin B12". Acc. Chem. Res. 26: 15–21. 
  23. ^ Battersby (1985). "Isolation, crystallisation, and synthesis of the dimethyl ester of porphyrin a, the iron-free prosthetic group of cytochrome c oxidase". Journal of the Chemical Society, Perkin Transactions 1: 135. 
  24. ^ Micklefield (1997). "Haem d1: Stereoselective synthesis of the macrocycle to establish its absolute configuration as 2R,7R 1". Journal of the Chemical Society, Perkin Transactions 1 (14): 2123–2138. 
  25. ^ Block (1985). "Syntheses relevant to vitamin B12 biosynthesis: Synthesis of sirohydrochlorin and of its octamethyl ester". Journal of the Chemical Society, Chemical Communications (16): 1061. 
  26. ^ "Synthesis and structure of biomimetic porphyrins.". Metal Complexes with Tetrapyrrole Ligands I. Structure and Bonding, vol 64. Springer. 1987. ISBN 9783540175315. 
  27. ^ "Bridged, capped and fenced porphyrins.". Host Guest Complex Chemistry III. Topics in Current Chemistry, vol 121. Springer. 1984. ss. 181–220. ISBN 9783540128212. 
  28. ^ "Alan Battersby obituary". Department of Chemistry, University of Cambridge. Erişim tarihi: 2018-05-20. 
  29. ^ "Masterlist - Honorary Graduates 1921-2012" (PDF). www.st-andrews.ac.uk. 2016-03-05 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  30. ^ "Honorary Graduates" (PDF). www.sheffield.ac.uk. 2013-10-29 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  31. ^ "Heriot-Watt University Edinburgh: Honorary Graduates" (PDF). www.hw.ac.uk. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  32. ^ "Honorary Degrees". www.bristol.ac.uk. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  33. ^ "Liverpool University Honorary Graduates" (PDF). www.liverpool.ac.uk. 2020-02-20 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  34. ^ "Book of Members, 1780-2010: Chapter B" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  35. ^ a b "The Wolf Prize in Chemistry". Wolf Foundation. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  36. ^ "RSC Corday-Morgan Prize Previous Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  37. ^ "RSC Tilden Prize Previous Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  38. ^ "Battersby, Alan Rushton - Certificate of election as Fellow of the Royal Society". The Royal Society. 
  39. ^ "Hugo Müller Lectureship Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  40. ^ "Flintoff Medal Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  41. ^ a b c "Alan Battersby's Biography on The Royal Society website". The Royal Society. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  42. ^ "Recipients of Paul Karrer Gold Medal". University of Zurich. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  43. ^ "Max Tishler Prize Lecturers". Harvard University. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  44. ^ "Natural Product Chemistry Award Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  45. ^ "Pedler Award Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  46. ^ "Adams Award Winners". American Chemical Society Division of Organic Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  47. ^ "Havinga Foundation Laureates". Havinga Foundation.org. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  48. ^ "Longstaff Prize Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  49. ^ "Robert Robinson Winners". Royal Society of Chemistry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  50. ^ "Antonio Feltrinelli Prizewinners". www.lincei.it. 2012-09-03 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  51. ^ "Tyler Distinguished Lecturers". Purdue University College of Pharmacy. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  52. ^ "New Year's Honours List 1992". The London Gazette. 
  53. ^ "August Wilhelm von Hofmann Prizewinners". Gesellschaft Deutscher Chemiker. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  54. ^ "Levinstein Memorial Lecturers". Society of Chemical Industry. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  55. ^ "Tetrahedron Prize WInners". Elsevier. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  56. ^ "Inhoffen Medal Winners". Helmholtz Centre for Infection Research. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  57. ^ "Welch Award Recipients". Welch1.org. Erişim tarihi: 2018-05-01. 
  58. ^ "Robert Burns Woodward Career Award in Porphyrin Chemistry". Society of Porphyrins & Phthalocyanines. Erişim tarihi: 2018-05-01. 

Ek okuma

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Alan_R._Battersby&oldid=22809628" sayfasından alınmıştır