Anti-kütleçekimi: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İçerik silindi İçerik eklendi
Sberivan (mesaj | katkılar)
Yeni sayfa: "'''Anti yerçekimi''' yer çekiminin etkisinden yoksun bir alan veya obje yaratma düşüncesidir. Bu,serbest düşme veya yörünge olduğu gibi yerçekimi altında a..."
(Fark yok)

Sayfanın 18.06, 21 Mayıs 2015 tarihindeki hâli

Anti yerçekimi yer çekiminin etkisinden yoksun bir alan veya obje yaratma düşüncesidir. Bu,serbest düşme veya yörünge olduğu gibi yerçekimi altında ağırlığın azalması ya da yerçekimi gücünü elektromanyetizma veya aerodinamik kaldırma gibi birtakım başka güçlerle dengeleme anlamına gelmez. Anti yerçekimi bilim kurguda yinelenen bir kavramdır, özellikle de uzay aracı sevki bağalamında. Buna H.G. Wells’deki yerçekimini bloklayan cisim “Cavorite” örnek olarak verilebilir aydaki ilk adam.Newton’un evrensel çekim yasasına göre yerçekimi, bilinmeyen birtakım yollarla iletilen bir dış kuvetti. 20. yüzyılda Newton’un kuramının yerini genel izafiyet teorisi aldı. Izafiyet teorisine göre yerçekimi, bir güç değil; uzay zamanı geometrisinin sonucudur. İzafiyet teorisine göre, özellikle sağlanmış bazı koşullar haricinde anti yerçekimi imkansızdır.Kaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme) Former Lieutenant Colonel Ansel Talbert Bu hikayeler, halkı etkilemek amaçlı basın bültenlerinin çıktığı dönemlere denk gelmesi nedeni ile bunların doğruluğu kesinleşmemiştir.

İleri Çalışma Araştırma Enstitüsünü kuran Glenn L. Martin Şirketinin ciddi çalışmalarının devam etmekte olduğu bilinmektedir.[1][2] Teorik fizikçi Burkhard Heim ile Glenn L. Martin Şirketi’nin aralarında bir kontrat imzaladığı büyük gazeteler tarafından duyurulmuştur. Yerçekimini anlamaya yönelik bir diğer özel sektör girişimi de, Yerçekimi Araştırma Vakfı mütevelli Agnew H. Bahnson tarafından 1956’da Chapel Hill’deki Kuzey Carolina Üniversitesi’nde kurulan Fizik Alanı Enstitüsü’dür.

Anti yerçekimi projeleri için askeri destek 1973 Mansfield Değişikliği ile sonlandırıldı. Bu değişiklikle (kanun), Savunma Bakanlığının yalnızca askeri uygulamalar ile ilgili bilimsel araştırmalar için harcama yapması kararlaştırıldı. Mansfield yasası, özellikle uzun soluklu ve çok fazla yol katedilemeyen projeleri sonlandırmak için geçti.

Genel izafiyet altında yer çekimi, uzaysal geometrinin (lokal kütle enerjisi nedeni ile uzayın normal şeklindeki değişiklik) sonucudur. Bu teori yer çekimine neden olanın, kitlesel objeler nedeni ile deforme olmuş, değişmiş uzay şekli olduğunu savunur. Buna göre, yer çekimi gerçek bir güç olmaktan çok deforme olan uzayın bir özelliğidir. Normalinde denklemler negatif bir geometri (?- terim) oluşturamazlar ancak bunu"negatif ağırlık" kullanarak yapmak mümkündür.

Hem genel izafiyet hem de Newton’un yer çekimi, negatif kütlenin itme eğilimi olan bir çekim alanı oluşturacağını öngörür. Özellikle Bay Hermann Bondi 1957 yılında, eylemsizlik kütlesi ile birleşen negatif çekimsel kütlenin, genel izafiyet kuramının güçlü denklik ilkesine ve Newton’un çizgisel momentum ve enerjinin korunumu yasalarına uyduğunu ileri sürdü.Kaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme)

2013 yılında Cern, antihidrojen içerisindeki enerji düzeylerini incelemek için tasarlanan bir deneyde anti yerçekimi etmenini araştırdı. Anti yerçekimi ölçümü yalnızca ilginç bir küçük deneydi ve sonuçsuz kaldı.[3]

Genel göreceli “ışık hızından daha hızlı uzay motorları”

Genel izafiyet kuramının, ışık hızından daha hızlı olan uzay motorlarını Alcubierre metric gibi ve stabil, aykırı wormholes(uzayla ilgili teknik terim) ları tanımlayan,alan denklemlerinin çözümü vardır. Herhangi bir uzay zamanı geometrisi, gerilim enerji tensörü alanının bazı konfigürasyonları için, alan denklemlerinin çözümü olduğundan, bu kendi başına anlamlı/önemli değildir (bakınız genel izafiyette kesin çözümler. Genel izafiyet, gerilim tensörüne yerleştirilen dış kısıtlar olmadıkça, uzay zamanı geometrisini sınırlamaz. Işık hızından hızlı uzay motoru (Warp-drive) ve aykırı wormhole geometrileri çoğu alanda düzgündür , ancak egzotik cisim alanı gereklidir. Böylelikle bunlar, gerilim enerji tensörü maddenin bilinen formları dahilinde ise, çözelti kapsamına girmezler. Karanlık madde ve karanlık enerji şu anda uzay motorlarına uygulanabilecek kadar anlaşılamamıştır,


İtme Gücü Buluşu Fizik Programı

Yirminci yüzyılın son seneleri boyunca, 1996 yılından 2002 yılına kadar, Nasa İtme Gücü Buluşu Fizik Programı N (BPP) için kaynak ayırdı. Bu program, normal üniversitelerden veya ticari kanallardan fon almayan, uzay itme gücü ile ilgili bir dizi değişik tasarım üzerinde çalıştı. Diametrik çalıştırma adı altında anti yerçekimine benzer kavramlar araştırıldı. BPP programının yaptığı iş,Tau Zero Kurumu olarak Nasa’ya bağlı olmadan, bağımsız olarak devam etmektedir. [4]

Ampirik iddialar ve ticari çabaları

Yer çekimsiz cihazlar oluşturmak şimdiye kadar birçok girişimde bulunulmuş ve bilimsel literatürde yer çekimsiz ortam etkileri ilgili bir dizi rapor yayınlanmıştır. Bütün çalışmalarda yerçekimsiz örnekleri oluşturulamadı.

Jiroskopik Cihazlar

A "kinemassic field" generator from ABD patent 3.626.605: ABD Patentli A "kinemassic alanı" jeneratörü: ikincil çekim kuvveti alan oluşturulması için kullanılan yöntem ve cihazlar

Jiroskopyerçekimine karşı kendilerini kaldırmaya görünebilir bükülmüş bir kuvvet üretir. Bu kuvvet Newton modellerine rağmen yanılsama bir kuvvet olarak kabul edilmektedir. Yine de yerçekimi karşıtı çeşitli sayıda cihaz ve patenler üretildiği iddia edildi. Bu cihazların hiçbirinin kontrollü koşullar altında çalıştığı gösterilememiştir ve genellikle sonuç olarak komplo teorilerine konu konu haline gelmişlerdir. Meşhur bir örnek Royal Institution 1974 adresinde, Imperial College, Londra Profesör Eric Laithwaite olmasıdır.[5] [16]

Başka bir örnek olarak 1968 ve 1974 yılları arasında Henry Wallace tarafından alınan bir dizi patentlerde gösterilir. Onun cihazları hızlı dönen pirinç,diskleri ve büyük ölçüde toplam yarım tamsayı nükleer spinli malzemeleri içermektedir. O böyle bir malzemeden yapılmış bir diskin hızla döndürülerek, nükleer spin ile hizalanması, Barnett etkisi gibi manyetik alana benzer bir "gravitomagnetic" alan yaratacağını iddia etti. Bu cihazların hiçbir bağımsız testi veya herkes tarafından görünen bir gösterimi bilinmemektedir.[6][7][8] No independent testing or public demonstration of these devices is known.


1989 yılında, ağırlığın dik dönen jiroskop ekseni boyunca azaldığı raporlanmıştır. Bu iddianın test bir yıl sonra geçersiz sonuçlar vermiştir..[9] 1999 da AIP konferansında daha fazla test yapılması için öneri yapıldı.[10]

Thomas Townsend Brown in gravitatörü

1921 yılında Thomas Townsend Brown halen lisede okurken yüksek voltaj Coolidge tupü buldu. Bu tüp kendi oryantasyonunda kitle bağlılığını değiştirecek gibi görünüyordu. 20'li Brown bu cihazı yüksek voltaj ile birleştirilmiş dielektrik sabitleri (aslında büyük bir kapasitörler) olan malzemeler cihazların içinde geliştirmesine rağmen onu bir "Gravitatör" olarak adlandırdı. Brown gözlemcilere ve onun anti-çekim etkilerini gösteren deneylerini izleyen medyaya iddialarda bulundu. Brown işi üzerinde çalışmaya devam etti takip eden yıllarda uçak şirketleri ve askeriyeye fikirlerini satmak için bir dizi yüksek gerilim cihazı üretti. Biefeld–Brown etkisi ve electrogravitics isimlerini kendi cihazları ile birleştirdi. Brown asimetrik kapasitör cihazları bir vakumda test etti, elde ettiği etkinin havada yüksek voltaj iyon akışı tarafından oluşturulan electrohydrodynamic etkisinden daha aşağıda olmadığını göstermeye çalıştı.

Electrogravitics ufoloji, anti-yerçekimi, serbest enerji , hükümet komplo teorisyenleri ve ilgili web siteleri, kitaplar ve 1960’lı yıllarda teknolojinin güç UFO ve B-2 bombardıman uçağını güçlendirmek için önemli olduğunu iddia eden yayınlar için popüler bir konudur. Kaynak hatası: <ref> etiketi için </ref> kapanışı eksik (Bkz: Kaynak gösterme){{Cite newsVakum da kaldırıcı tarzında çalışan kapasitör cihazların gösterildiği internet üzerinden yayınlanan bazı araştırma ve videolarda bulunmaktadır, cihazlar bu nedenle havada üretilen iyon sürüklenme veya iyon rüzgârından etkilenmektedirler.[11][12]

Brown'ın çalışması ve diğer iddiaların devamı olarak 1990 de ABD Hava Kuvvetler RL Talley tarafından çalışmalar, NASA bilim adamı Jonathan Campbell tarafından 2003 de deneyler ve Martin Tajmar tarafından makale çalışmaları yapılmıştır.[13] and Martin Tajmar in a 2004 paper.[14] Onlar vakum içinde Brown’ının havada yüksek voltaj iyon akışı tarafından oluşturulan earthelectrohydrodynamic etkisinin olduğu herhangi bir itme gücü gözlemlememişlerdi.

Gravitoelectric birleştirme

1992 yılında, Rus araştırmacı Eugene Podkletnov süperiletkenler deneme yaparken hızlı dönen süperiletkenlerin yerçekimi etkisini azalttığını, keşfettiğni iddia etti..[15] Podkletnov deneyini yeniden test eden birçok çalışma sürekli negatif sonuçlara ulaştı.[16][17][18][19]

Huntsville Alabama Üniversitesi 'ndenNing Li ve Douglas Torr , zamana bağlı manyetik alanın süperiletken iyonlarının hareketlerine nasıl etkide olduğunu bir dizi detectablegravitomagnetic ve[ gravitoelectric ]] alanları oluşturmak için kullanılan bir süperiletken ile ölçmeyi 1991 ve 1993 yılları arasında yayınlanan bildiride teklif etti..[20][21][22]

1999 yılında, Li ve ekibi Popular Mechanics ortaya çıktı ve kendi deyimleriyle "AC Yerçekim" üreten bir prototip çalışma inşa ettiklerini iddia ettiler. Bu prototip için başka herhangi bir kanıt teklif edilmemiştir..[23][24]


Timir Datta ve Douglas Torr ve güney Carolina Üniversitesi'nde "yerçekimi jeneratörü" geliştirilmesi projesine dahil oldular.University of South Carolina.[25] South Carolina Üniversitesi Office of Technology Transfer'inden sızan bir belge ve 1998 yılında Wired muhabiri Charles Platt teyitine göre cihaz istenen herhangi bir yönde bir "kuvvet ışınını" yaratabiliyordu ve üniversite bu cihaz için patent ve lisans almayı planlıyordu. Bu üniversite araştırma projesi ya da "Gravity Jeneratör" cihaz hakkında şimdiye kadar kamuya herhangi bir bilgilendirme yapılmadı.[26]

Göde Ödülü

Göde Bilimsel Vakfının Gravity Araştırma Enstitütüsü "yerçekim-karşıtı" etkileri yeniden üretmek için çok sayıda farklı deneyler üzerinde çalıştı. Bu grup tarafından bugüne kadar karşı-yerçekim etkisini gözlemlemek için geçmiş deneylerin yeniden üretilmesi ile yapılan tüm girişimler başarısız olmuştur. Vakıf tekrarlanabilir karşı-yerçekimi deneyi için bir milyon avro ödül teklif etti.[27]


Karşı-yerçekimi etkilerini taklit eden konvansiyonel etkiler

Manyetik asmaelektromanyetik kuvvetlerin kullanımı ile bir objeye olan yerçekimi etkisini askıya alır. Görsel olarak etkileyici olmalarına rağmen kütle çekim bu tür cihazlarda normal olarak işlevlerini gösterir. Karşı-yerçekimi cihazları olarak kabul edilen çeşitli cihazlar elektromanyetizma ile gerçeklik çalışmalarında olabilir.

Gelgit kuvveti nesnelerin uzaklaşan büyük kütlelere (örneğin bir gezegen ya da bir [ yıldız ]] gibi) yakın yollar boyunca hareket etmesine sebep olur. Bu büyük kütleler yerel olarak gözlemlendiğinde itme ya da yıkıcı güçlerin etkilerini üretmektedir. Bu karşı-yerçekimi değildir. Newton mekaniğinde, gelgit kuvveti büyük nesnelerin çekim kuvvetinin farklı yapıların farklı yerlerde olmasının etkisinden oluşmaktadır. Eşdeğer olarak, Einstein yerçekimi teorisinde, gelgit kuvveti daha büyük yapıların etrafında negatif eğimli uzay-zamanda farklı yollar takip ayrılan cisimlerin etkisidir.

• Normal maddeden büyük miktarlarda madde başka bir yerçekimi alanı etkilerini telafi eden bir yerçekimi alanı üretmek için kullanılabilir, tüm yapı alan kaynağı tarafından çekilmesine rağmen. Fizikçi Robert L. Forward yerel bir nötron yıldızı`nınyakınındaki gelgit güçleri telafi etmek için dejenere madde topakları kullanılmasını önerdi.

Ionocraft bazen “Yükseltici” olarak sayılıp yerçekimini azalttığı kabul edilir, fakat gerçekten onlar hava etrafında itme üretmek için hızlandırılmış “ion” ları kullanırlar. Bu cihazların birisi tarafından üretilmiş itme kendi güç kaynağını kaldırmak için yeterli değildir. Özellikle,elektro hidrodinamik pervanesi nin özel bir türü hareket için Biefeld–Brown etkileri kullanır.


Arşimet Prensipleri hava ağırlığına eşit 'karşı çekim' etkilerini taklit eden yükselme deneyimini ve süper iletkenlerin yerçekimi etkisi oluşturmadığına ilişkin çelişkileri içerirler. Bir süper-iletken önce oda sıcaklığında tartıldığı zaman havanın belirli bir miktarını çıkarır ve belli (küçük) bir kaldırma kuvveti ile karşılaşır. Aynı süper iletken daha sonra sıvı azot ile soğutulduğunda, ölçülen ağırlığında belirgin bir azalmaya sebep olur. Aynı süper iletken etrafındaki soğuk azot gazı, oda sıcaklığındaki havadan daha yüksek yoğunluğa (yaklaşık% 7) sahip olur.

  1. ^ Mallan, L. (1958). Space satellites (How to book 364). Greenwich, CT: Fawcett Publications, pp. 9–10, 137, 139. LCCN 58-001060
  2. ^ Clarke, A. C. (December 1957). The conquest of gravity, Holiday, 22(6), 62
  3. ^ Jason Palmer, Antigravity gets first test at Cern's Alpha experiment, bbc.co.uk, 30 April 2013
  4. ^ Tau Zero Foundation
  5. ^ "Eric LAITHWAITE Gyroscope Levitation". Rex research. rexresearch.com. Erişim tarihi: 23 October 2010. 
  6. ^ ABD patent 3.626.606
  7. ^ ABD patent 3.626.605
  8. ^ ABD patent 3.823.570
  9. ^ Nitschke, J. M.; Wilmath, P. A. (1990). "Null result for the weight change of a spinning gyroscope". Physics Review Letters. 64 (18): 2115–2116. Bibcode:1989PhRvL..63.2701H. doi:10.1103/PhysRevLett.63.2701. Erişim tarihi: January 5, 2014.  Kaynak kaldırılmış |last-author-amp= parametresini kullanıyor (yardım)
  10. ^ Iwanaga, N. (1999). "Reviews of some field propulsion methods from the general relativistic standpoint". AIP Conference Proceedings. 458: 1015–1059. .
  11. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Wired isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  12. ^ Thomas Valone, Electrogravitics II: Validating Reports on a New Propulsion Methodology, Integrity Research Institute, page 52-58
  13. ^ Thompson, Clive (August 2003). "The Antigravity Underground". Wired Magazine. 
  14. ^ DOI:10.2514/1.9095
  15. ^ Podkletnov, E; Nieminen, R (December 10, 1992). "A possibility of gravitational force shielding by bulk YBa2Cu3O7−x superconductor". Physica C. 203 (3–4): 441–444. Bibcode:1992PhyC..203..441P. doi:10.1016/0921-4534(92)90055-H. Erişim tarihi: April 29, 2014. 
  16. ^ N. Li; D. Noever; T. Robertson; R. Koczor; ve diğerleri. (August 1997). "Static Test for a Gravitational Force Coupled to Type II YBCO Superconductors". Physica C. 281 (2-3): 260–267. Bibcode:1997PhyC..281..260L. doi:10.1016/S0921-4534(97)01462-7.  Kaynak kaldırılmış |last-author-amp= parametresini kullanıyor (yardım)
  17. ^ Woods, C., Cooke, S., Helme, J., and Caldwell, C., "Gravity Modification by High Temperature Superconductors," Joint Propulsion Conference, AIAA 2001–3363, (2001).
  18. ^ Hathaway, G., Cleveland, B., and Bao, Y., "Gravity Modification Experiment using a Rotating Superconducting Disc and Radio Frequency Fields," Physica C, 385, 488–500, (2003).
  19. ^ Tajmar, M., and de Matos, C.J., "Gravitomagnetic Field of a Rotating Superconductor and of a Rotating Superfluid," Physica C, 385(4), 551–554, (2003).
  20. ^ Li, Ning; Torr, DG (September 1, 1992). "Gravitational effects on the magnetic attenuation of superconductors". Physical Review. B46: 5489. Bibcode:1992PhRvB..46.5489L. doi:10.1103/PhysRevB.46.5489. Erişim tarihi: March 6, 2014. 
  21. ^ Li, Ning; Torr, DG (January 15, 1991). "Effects of a gravitomagnetic field on pure superconductors". Physical Review. D43: 457. doi:10.1103/PhysRevD.43.457. Erişim tarihi: March 6, 2014. 
  22. ^ Li, Ning; Torr, DG (August 1993). "Gravitoelectric-electric coupling via superconductivity". Foundations of Physics Letters. 6 (4): 371–383. Bibcode:1993FoPhL...6..371T. doi:10.1007/BF00665654. Erişim tarihi: March 6, 2014. 
  23. ^ Wilson, Jim (October 1, 2000). "Taming Gravity". Popular Mechanics. HighBeam Reseatch. Erişim tarihi: January 5, 2014. 
  24. ^ Cain, Jeanette. "Gravity Conquered?". light-science.com. Erişim tarihi: January 5, 2014. 
  25. ^ "Patent and Copyright Committee List of Disclosures Reviewed Between July 1996 and June 1997 - USC ID No. 96140". Erişim tarihi: April 30, 2014. 
  26. ^ Platt, Charles (June 3, 1998). "Breaking the Law of Gravity". Wired. Erişim tarihi: May 1, 2014. 
  27. ^ "The Göde award - One Million Euro to overcome gravity". Institute of Gravity Research. Erişim tarihi: January 2, 2014.