Suya iniş

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Apollo 15, Pasifik Okyanusuna temas ederken.
Amerikan uzay aracının Atlantik Okyanusu suya iniş yerleri
Amerikan uzay aracının Pasifik Okyanusu suya iniş yerleri

Suya iniş, bir uzay aracının paraşüt kullanılarak bir su kütlesine iniş yöntemidir. Uzay Mekiği proğramı'ndan önce mürettebatlı Amerikan uzay aracı tarafından, SpaceX Dragon ve Dragon 2 kapsülleri tarafından kullanıldı ve yaklaşmakta olan Orion Çok Amaçlı Mürettebat Aracı tarafından kullanılması planlanmaktadır. Rus Soyuz uzay aracı'nın suya inmesi de mümkündür ancak bu sadece beklenmedik bir durumdur. Sovyet tarihinde kasıtsız mürettebatlı tek suya iniş örneği Soyuz 23 inişidir.

Adından da anlaşılacağı gibi, kapsül paraşüt’le okyanus veya başka bir büyük su kütlesine iner. Suyun özellikleri, Rus ve Çin mürettebatlı uzay kapsüllerinde olduğu gibi uzay aracını son inişi yavaşlatmak için fren roketi gerekmeyecek kadar yumuşatır (Shenzhou, suya inişte sal ve dengeli bir kapsül tasarlamıştır), kara üzerinden Dünya'ya döner. Amerikan uygulaması kısmen Amerikan fırlatma sahalarının kıyı şeridinde olması ve esasen su üzerinden fırlatılmasından dolayı ortaya çıktı.[1] Rus fırlatma sahaları kara iç kısımlardadır ve erken fırlatma iptallerinin çoğu muhtemelen karaya iner.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "NASA article about American launch sites". NASA. 14 Mayıs 2009. 8 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020.