Sina Yazması

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sina Yazması (İbraniceקודקס סינאיטיקוס, YunancaΣιναϊτικός Κώδικας) veya "Sina Kitâb-ı Mukaddesi" dört büyük unsial el yazmasından ve Vatikan Yazması ile birlikte tamamı günümüze ulaşmış en eski iki el yazması Yunanca Kitâb-ı Mukaddes'ten biridir.[1] Diğer üç unsial el yazması şunlardır; Vatikan Yazması, İskenderiye Yazması ve Efraemi Reskriptus Yazması. Bu el yazması, bir tarih hazinesi olarak kabul edilmektedir.[2]

Yazma, 4. yüzyılda parşömen üzerine unsial harflerle ve İskenderiye yazı stili ile yazılmış bir el yazmasıdır. Günümüz uzmanları tarafından bu yazma, Vatikan Yazması ile birlikte en iyi Yunanca Kitâb-ı Mukaddes olarak kabul edilmektedir.[3] Tischendorf'un Sina Yazması'nı keşfetmesine kadar Vatikan Yazması rakipsizdi.[4] Sina Yazması'nın yaklaşık olarak Miladi 330-360 tarihleri arasında yazıldığı tahmin ediliyor.

Sina Yazması, ilk kez 19. yüzyılda Azize Katerina Manastırı'nda uzmanların dikkatini çekti. 20. ve 21. asırda yeni parçaları bulundu. Şu an itibarıyla Yazma'nın parçaları dünyanın dört farklı kütüphanesinde bulunmaktadır. Bununla beraber Yazma'nın büyük kısmı Britanya Kütüphanesi'ndedir.[3][5] Keşfedildiği günden beri Sina Yazması çalışmaları, Kitâb-ı Mukaddes metinlerinin sıhhati üzerinde eleştirel inceleme yapmak isteyen araştırmacılar için oldukça faydalı oldu.

Orijinalinde, Sina Yazması hem Eski Ahit'i hem de Yeni Ahit'i içeriyordu. Septuaginta'nın yaklaşık yarısı bugüne ulaşmakla birlikte geri kalanı günümüze ulaşamadı. Bununla birlikte Yeni Ahit'in tamamı günümüze ulaştı. Yeni Ahit kanonundan başka Barnabas'ın Mektubu ve Hermas'ın Çobanı'nın bazı parçaları da bu el yazmasında yer almaktadır.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]