Sicilya göknarı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sicilya göknarı
Korunma durumu

Kritik tehlikede (IUCN 3.1)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Plantae
Bölüm: Tracheophyta
Sınıf: Pinopsida
Takım: Pinales
Familya: Pinaceae
Alt familya: Abietoideae
Cins: Abies
Tür: A. nebrodensis
İkili adlandırma
Abies nebrodensis
(Lojac.) Mattei, Boll. Reale Orto Bot. Palermo 7: 64 (1908).
Dağılımı

Sicilya göknarı (Abies nebrodensis), çamgiller familyasından bir göknar türüdür.

Genel özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Sicilya göknarı, İtalya, Sicilya'daki Madonie Bölgesel Tabiat Parkı'na endemik olan küçük iğne yapraklı bir ağaçtır. Yoğun ağaç kesimi ve erozyonun bir sonucu olarak, dağların daha önce bu türle kaplı olmasına rağmen şu anda yalnızca 30 olgun ağaç vardır. IUCN, Sicilya göknarının kritik tehlike altındaki türler olduğunu düşünüyor. Şu anda tür, dağılım alanını Avrupa kayını (Fagus sylvatica) ve pırnal meşe (Quercus ilex) ile paylaşmaktadır; ancak yakınlarda diğer göknar ağaçlarının varlığı (esas olarak Abies alba), olası hibridizasyonun da hayatta kalması için bir risk olduğu anlamına gelir. Sicilya göknarı, yaklaşık 1500 m yükseklikte kireçtaşı topraklarda yetişir. 10-15 metre yüksekliğe ulaşabilir ve taç koyu yeşil renkte koniktir. Geçmişte, ahşap özellikle elastik ve dayanıklı olduğundan, özel ve dini yapılarda değerli kıldığı için çok yaygın olarak kullanılmıştır. Popülaritesi, neslinin neredeyse tükenmesine katkıda bulundu. Ağaç sayısını artırmak için restorasyon çalışmaları sürüyor; ancak düşük sayılar, türün 1900'lerin başından beri hiçbir ekonomik değerinin olmadığı anlamına gelir ve bu da restorasyonu güvencesiz hale getirir. Parkla yakın işbirliği içinde Sicilya göknarının korunmasıyla ilgili çeşitli uluslararası projeler bulunmaktadır. Ek bir güvenlik önlemi de, yaklaşık 3000 Abies nebrodensis örneğinin şu anda botanik bahçelerinde ve İtalya çevresindeki özel arboretumlarda ex situ olarak yetiştirilmesidir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Abies nebrodensis". European Forest Genetic Resources Programme. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2021.