Shapley–Sawyer Konsantrasyon Sınıfı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Shapley–Sawyer Konsantrasyon Sınıfı (İngilizce: Shapley–Sawyer Concentration Class), küresel yıldız kümelerinin yıldız yoğunluğuna göre birden on ikiye kadar olan bir ölçekte Roma rakamları kullanılarak yapılan bir sınıflandırma sistemidir. M75 gibi en yoğun kümeler "Sınıf I" olarak sınıflandırılırken, art arda azalan yoğunluğa göre "Sınıf XII" olan Palomar 12'ye kadar uzanır. (Sınıflandırma bazen Roma rakamları yerine [Sınıf 1-12] sayılarıyla kullanılır.)

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1927-1929 yılları arasında Harlow Shapley ve Helen Sawyer Hogg, bu ölçeği kullanarak sistemin çekirdeğe doğru sahip olduğu yoğunluk derecesine göre kümeleri kategorize etmeye başladılar. Bu daha sonra Shapley-Sawyer Konsantrasyon Sınıfı olarak tanındı.[1]

Sınıflar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sınıf[2] Açıklama Örnek
I Merkeze doğru yüksek yoğunluk
Messier 75
II Sıkışık merkezi yoğunluk
Messier 2
III Güçlü iç çekirdek
Messier 54
IV Orta düzey zengin yoğunluk
Messier 15
V Orta düzey yoğunluk
Messier 30
VI Orta düzey ılımlı yoğunluk
Messier 3
VII Orta düzey gevşek yoğunluk
Messier 22
VIII Merkeze doğru oldukça gevşek yoğunluk
Messier 14
IX Merkeze doğru gevşek yoğunluk
Messier 12
X Gevşek
Messier 68
XI Merkeze doğru çok gevşek yoğunluk
Messier 55
XII Merkeze doğru neredeyse hiç yoğunluk yok
Palomar 12

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hogg, Helen Battles Sawyer (October 1965). "Harlow Shapley and Globular Clusters". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 77 (458): 336-46. Bibcode:1965PASP...77..336S. doi:10.1086/128229. JSTOR 40674226. 
  2. ^ Burton, Jeff (26 Temmuz 2011). "Shapley–Sawyer Globular Cluster Concentration Class". 22 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.