Rum abdalları

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Rum Abdalları ya da Abdâlân-ı Rûm, Ahmed Yesevî sûfilik geleneğinin temsilcileri olan dervişlerinin adıdır. 1240 yılındaki Babaî İsyanı'na destek veren sofular, bu hareketin ve Osmanlı'nın kuruluşunun öncülüdür. Babaî isyanı denilen büyük halk hareketiyle sımsıkı bağlantılı olan ve Kalenderiyye ağırlıklı popüler sûfilik olarak da tanımlanabilir. Bunlar, 16. yüzyılda Balım Sultan tarafından düzenlenerek Osmanlı Imparatorluğu'nun en büyük popüler tarikatı olacak olan Bektaşîliğin ilk temsilcileriydi. Horasan Erenleri olarak da anılmış, Osmanlı'nın erken döneminde gazaya katılmışlardır.

Edebiyatta[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaygusuz Abdal'un Beylerimiz Elvan Gülün Üstüne adlı şiirinde "Rum Abdalları" olarak geçmektedir. Bestelenmiştir, bugün de icra edilmektedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ahmet Yaşar Ocak - Osmanlı Toplumunda Zındıklar Ve Mülhidler

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]