Necati Gedikli
| Necati Gedikli | |
|---|---|
| Doğum | 05 Temmuz 1944 |
| Meslek | Besteci |
| Dil | Türkçe |
| Vatandaşlık | Türkiye |
| Eğitim | Gazi Üniversitesi |
Necati Gedikli (d. 1944), Türk çağdaş müzik bestecisi, müzikolog, eğitimcidir.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Müzik Bölümü’nden 1965’te mezun oldu. Kemal İlerici ile Türk müziği armonisi çalıştı. 1968’de kazandığı bursla Almanya’ya giderek Köln Devlet Müzik Yüksek Okulu’nda kompozisyon, piyano ve orkestra şefliği öğrenimi gördü. Köl'nde öğrenimini sürdüğü sırada 1960 ve 1970'te Darmstadt Yeni Müzik Kurslarına da katıldı; György Ligeti, Pierre Boulez ve Mauricio Kagel’den yararlandı.[1] Köln’deki öğrenimini 1972’de tamamlayıp yurda döndü.
Türkiye'ye döndükten sonra Gazi Eğitim Fakültesi Müzik Bölümü’ne öğretmen olarak atandı. Müzikolojiye ilgisi sonucu İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesinde yüksek lisans (1981) ve doktora (1984) çalışmalarını tamamladı.[2] Bir süre Fakültenin Müzik Bilimleri Bölümü Başkanlığını üstlendi. 1986 yılında Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’na müdür olarak atandı ve bu görevi 1995’e kadar sürdürdü. Emekli olduğu 18 Mart 2011 tarihine kadar eser vermenin yüksek lisans ve doktora öğrenci yetiştirmeye devam etti.
Başlıca Yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]
Konçertoları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Op. 12 Viyola Konçertosu, viyola ve yaylılar orkestrası için, 1972.
Koro Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Op. 2 Üç Şarkı, karma koro için, 1968.
- Op. 8 İki Motet, karma koro için, 1970
- Op. 20 Arayışlar, karma koro için, 1986.
Oda Müziği Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Op. 3 Sonat, keman ve piyano için, 1969
- Op. 4 Dördül, yaylılar için, 1969.
- Op. 6 Süit, keman ve viyolonsel için, 1970
- Op. 9 Beşil, üflemeli çalgılar için, 1971
- Op. 11 Üçül, keman, viyolonsel ve piyano için, 1972.
- Op. 13 Tamzara, yaylılar orkestrası ya da yaylılar dörtlüsü için, 1973.
- Op. 16 Üç Parça, keman için, 1978.
- Op. 10 Altı Şarkı, çan ve piyano için, 1971.
- Op. 15 Pir Sultan Abdal, şan ve piyano için, 1971.
Solo Piyano Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Op. 1 Üç Parça, 1967
- Op. 5 İzlenimler, 1969
- Op. 7 Atonal Parça, 1970
- Op. 18 Aslı’ya Öğütler, 1984
- Op. 19 Dönüşümler, 1985
Geleneksel Çalgılar İçin[değiştir | kaynağı değiştir]
- Op. 17 Kazıva Halayı, halk müziği çalgıları için, 1983
Müzikbilim Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ekrem Zeki Ün Üzerine, (master tezi), 1980
- Karadeniz Bölgesi Halk Müziği Çalışmalarına Toplu Bakış, 1983
- Hindemith ve Türk Müzik Eğitiminin Temel Sorunları, 1984
- Uzunhavaların Notaya Alınmasında Grafik Notasyondan Yararlanılamaz mı?, 1984
- Geleneksel Sanat Müziğimizin Gelişim Açısından Temel Sorun Armoni mi, Oturtum mu?, 1985.
- Armonik Yeni Bir Türk Sanat Müziği Oluşturmanın Neresindeyiz?, 1985
- Dizisel Müzik ve Armonik Türk Müziği, 1986
- Müzik Araştırmacısı ve Folklorcu Olarak Adnan Saygun, 1987
- Bartok’un Yaylı Dördülleri ve Dördül No. 4, 1987
- Geleneksel Müzik Çeşitlerimizde Armoni Çalışmalarına Toplu Bakış, 1988
- Halk Melodilerinin Notaya Alınmasında Ritm Saptanması, 1993
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Beethovenlives.net sitesi Necati Gedikli sayfası". 17 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2011.
- ^ "Özlem Görgülü, 20. Yüzyılda Çağdaş Türk Müziğinde Viyola Repertuvarı, 9 Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik AnaSanat Dalı Yüksek Lisans Tezi, 2006, İzmir" (PDF). 2 Haziran 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2011.