Nâm-ı Kemâl fıkraları

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Nâm-ı Kemâl, Osmanlıcada bir fıkra veya kısa hikâye anlatılmaya başlarken kullanılan ve "adamın biri" anlamına gelen bir terimdir. Sonradan bu terim kullanılarak anlatılan fıkraların neredeyse tamamının müstehcen bir karakter alması ve halk dilinde de, "Nam-ı Kemal" yerine, tamamıyla yanlış ve ses benzerliği dışında hiçbir dayanağı olmayan bir şekilde vatan şairi Namık Kemal'e atfedilmeye başlaması ile bu terim evrim geçirmiş olmaktadır. Başka bir deyişle günümüzde "Namık Kemal"in sözü diye söylenen birçok müstehcen söz aslında "Nam-ı Kemal" fıkralarını içermektedir.