Manto (yumuşakçalar)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Avrupa kalamarı (Loligo vulgaris). Manto, başın arkasında görülebilen tek şeydir: dış gövde duvarı ve yüzgeçlerin tümü manto parçasının bir parçasıdır.
Resimde, dev istiridyenin parlak renkli mantosu görülmektedir.

Manto, yumuşakçalar anatomisinin önemli bir parçasıdır: sindirim, üreme ve hareket organlarını kapsayan sırt gövdesi duvarıdır.

Yumuşakça türlerinin çoğunda, ancak hepsinde değil, manto epidermisi (deri) kalsiyum karbonat ve konçiolin (conchiolin) salgılar ve bir kabuk oluşturur. Mantonun kenarları, örneğin sifon gibi birçok farklı kullanım için uyarlanmış kanatlar, çift katmanlı yapılar oluşturarak vücudun ana bölümünün çok ötesine uzanabilir.

Manto boşluğu[değiştir | kaynağı değiştir]

Manto boşluğu yumuşakçalar biyolojisinin merkezi bir özelliğidir. Bu boşluk manto eteğinden oluşur. Bu alan, yumuşakçaların solungaçlarını, anüsünü ve tat, boşaltım ve üreme organlarını içerir.

Manto boşluğu tüm yumuşakçalarda solunum odası olarak işlev görür. Bivalvialarda genellikle beslenme yapısının bir parçasıdır. Bazı yumuşakçalarda manto boşluğu bir kuluçka odasıdır ve kafadan bacaklılarda ve bazı bivalvialarda, bir lokomotor organdır.

Manto oldukça kaslıdır.