Mahreç Pâyesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mahreç Pâyesi Osmanlı devrinde sivillere verilen en büyük ilmi rütbelerden biri.

Mahreç payesi Osmanlılarda, İlmiye, mülkiye ve askeriye olarak ayrı ayrı değerlendirdi. İlmiye de Mahrec Mevleviyeti şeklinde de kullanılırdı. Bediüzzaman Said Nursi Darül Hikmetil İslamiyeye tayin edildikten 10 gün sonra Harbiye Nezaretinin teklifi Sultan 6ncı Mehmet Vahidüddin tarafından 15 Ağustos 1918 tarihinde kendisine mahrec payesi verilmiştir.