Kullanıcı:Bruno Giordano/Deneme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Güneş Dil Teorisi, dünyadaki bütün dillerin, bir ilkel merkez Orta Asya dilinden geldiği faraziyesini ortaya koyan dilbilim hipotezi.

Teori bundan başka ilkel dil ile az veya çok aynı kalan tek dilin de Türkçe olduğunu da öne sürer. Teoriye göre Merkez Asyalı tapınıcılar güneşin sonsuz kudretini ve hayat veren özelliklerini selamlarken birbirine bağlı ritüellerde anlamsız sesler çıkarmışlardı.[1]

Teori Fransız bilimadamı Hilaire de Baranton'un Din, Dil ve Halkların Kökeni (Fransızca: "L'Origine des Langues, des Religions et des Peuples") başlıklı ve bütün dillerin kökeninin Sümerler'in kullandığı çiviyazısındaki dilden türediği fikrinden[2] ve Avusturyalı dilbilimci Dr. Hermann F. Kvergić'ın Türkçe Dillerin Bazı Elementlerin Psikolijisi (Fransızca:"La psychologie de quelques elements des langues Turques") başlıklı makalesinden etkilenmiştir.[3]

1936 yılındaki New York Times gazetesinde çıkan haber[2], Sümerlerin Merkezi Asya'dan çıkmış Türkler olduğuna, bütün dillerin de oradan çıktığına ve ilk defa Türkler tarafından kullanıldığına ilişkindi. Habere göre ilk dil gerçekte, ilk tarih öncesi insanların güneşe tapınmaları esnasında çıkardıkları seslerden doğrmuştur. Aydınlık, karanlık, sıcaklık, ve ateş gibi temel kelimelerin hepsi kökünden geliyordu. Kolayca söslenebilen bu kök bütün kelime ve fiillere kaynak olmuştu.

In short, based upon a helio-centric view of the origin of civilization and human languages, the theory claimed that the Turkish language was the language which all civilized languages derived from.[4]

According to linguist Ghil'ad Zuckermann, "it is possible that the Sun Language Theory was adopted by Atatürk in order to legitimize the Arabic and Persian words which the Turkish language authorities did not manage to uproot. This move compensated for the failure to provide a neologism for every foreignism/loanword."[5]

The theory fell into final oblivion in the 1950s.

See also[değiştir | kaynağı değiştir]

References[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Aytürk, İlker (November 2004). "Turkish Linguists against the West: The Origins of Linguistic Nationalism in Atatürk's Turkey". Middle Eastern Studies. 40 (6). Londra: Frank Cass & Co (Routledge). ss. pp.1–25. doi:10.1080/0026320042000282856. ISSN 0026-3206. OCLC 86539631. 
  2. ^ a b "Turks Teach New Theories". New York Times. Istanbul. 9 Şubat 1936.  Tarih değerini gözden geçirin: Tarih ve yıl parametreleri birlikte kullanılmamalı (yardım)
  3. ^ Laut, Jens Peter (2002). "Noch einmal zu Dr. Kvergić" (PDF reprinted online). Turkic Languages (Almanca). Cilt 6. Wiesbaden, Germany: Harrassowitz Verlag. ss. pp.120–133. ISSN 1431-4983. OCLC 37421320. Erişim tarihi: 5 Aralık 2007. 
  4. ^ Cemal Kafadar, Between Two Worlds: The Construction of the Ottoman State, Published by University of California Press, 1996. pg 163.
  5. ^ Zuckermann, Ghil’ad (2003), ‘‘Language Contact and Lexical Enrichment in Israeli Hebrew’’, Houndmills: Palgrave Macmillan, ISBN 1-4039-1723-X, p. 165.

Further reading[değiştir | kaynağı değiştir]

Şablon:Ref begin

Şablon:Ref end Category:Pseudoscience Category:Pseudohistory Category:History of Turkey Category:Language and mysticism Category:National mysticism

Şablon:Turkey-stub tr:Güneş Dil Teorisi