Kovuşturmaya alternatif yöntemler

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kovuşturmaya alternatif yöntemler, suç niteliğindeki fiil ve faili ile ilgili olarak, savcı tarafından yapılan araştırma faaliyeti sonucunda kamu davasının açılmasına yetecek ölçüde şüpheye ulaşılmasına ve kovuşturma yapılmasının önünde hukuki ve maddi bir engel bulunmamasına rağmen savcı tarafından kullanılan bir yetki ile meselenin ceza muhakemesinin kovuşturma evresine taşınmayarak soruşturma evresinin sonuçlandırılmasına imkân veren yöntemlerdir.

Türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk hukukunda düzenlenen kovuşturmaya alternatif yöntemler aşağıdaki gibidir.[1]

Koşullu feragat[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kamu davasının açılmasının ertelenmesi (CMK m.171/2vd),
  • Önödeme (TCK m.75),
  • Uzlaştırma (CMK m.253).

Koşulsuz feragat[değiştir | kaynağı değiştir]

Cumhuriyet savcısının takdir yetkisine dayalı olarak kovuşturma yapmama kararıdır (CMK m.171).

Ceza Kararnamesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Seri Muhakeme Usulü (CMK m. 250)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hakan A. Yavuz. Ceza Muhakemesinde Kovuşturmaya Alternatif Yöntemler. 1. Basım. Adalet Yayınevi. s. 203. ISBN 978-625-7088-30-5.