Hedik

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bir diş hediği tabağı.

Anadolu köylerinde kadınlar harman sonunda buğdayları kaynatarak hedik elde ederler. Pişmiş buğday tüm tane bulgur niteliği taşır. Pişme sonucu şişen ve yumuşayan taneye “hedik” denir.

Elde edilene hedikten; yarma, bulgur, düğür gibi kışlık yiyecekler elde edilir.

Anadolu'da hedik, çocukların ilk diş çıkardığı (diş hediği) zamanlarda da yapılıp komşulara dağıtılır ve hedik olarak da tüketilir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Bulut, Meryem (2015). "Doğumdan Askerliğe Giden Yolda Geleneksel Kültürümüzde Çocuk". folklor/edebiyat. 21 (82). ss. 257-269. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2022. 
  • Ağcakışla Bucağında Bulgur Çekme, Emin Kuzucular, Sivas Folklorü, Cilt: 2, Sayı: 13, Sayfa: 18 - 20, Milli Kütüphane Yer No: (1973) SB 106
  • Ağcakışla Bucağında Bulgur Kaynatma, Emin Kuzucular, Sivas Folklorü, Cilt: 1, Sayı: 12, Sayfa: 12 - 13, Milli Kütüphane Yer No: (1973) SB 106

Fotoğraflar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]