Gürültü katsayısı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Gürültü katsayısı (Gürültü faktörü, İngilizce :noise factor) telekomünikasyonda bir cihazın gürültüye olan katkısını ifade eden bir çarpandır. Şayet birim kazançları desibel cinsinden ifade ediliyorsa, gürültü katsayısı yerine gürültü sayısı (İngilizce:noise figure) terimi kullanılır .

Cihaz girişinde hem yararlı sinyal hem de gürültü (parazit) vardır. İkisi arasındaki oran telekomünikasyonda sinyal gürültü oranı (kısaca S/N ) olarak bilinir. Oranın girişte olduğunu belirtmek için i indisi kullanılabilir. Cihaz bu sinyale az da olsa gürültü ekler. Birim çıkışında da sinyal gürültü oranı ölçülür. Bu durumda kullanılan indis o dur. Daha sonra girişteki S/N çıkıştaki S/N oranına bölünür . Bulunan değer birimin Gürültü katsayısıdır. Gürültü katsayısı nf şu şekilde gösterilir.[1]

İdeal gürültüsüz bir sistemde giriş ve çıkıştaki S/N oranları eşit olduğundan Gürültü katsayısı 1 dir. Ancak gerçekte her birim bir ölçüde gürültüye sebep olduğundan girişteki S/N oranı çıkıştakinden daha iyidir ve oran 1 den fazladır.

Gürültü katsayısı ayrıca kazanç (K) ile de ifade edilebilir. Kazanç çıkıştaki sinyal düzeyinin giriştekine olan oranı olduğundan,

Gürültü sayısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Genellikle sistemlerin gürültü katsayısından çok gürültü sayısı (ya da gürültü kazancı) gösterilir. Bu gürültü kat sayısının desibel cinsinden ifade edilmiş halidir. Gürültü saysısı büyük harfle NF dir.

Logaritma kurallarına göre;

İdeal Gürültüsüz cihazda gürültü sayısı 0 dır. Gerçek cihazlarda ise gürültü sayısının olabildiğince düşük olması istenir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ ["Everything sayfası (İngilizce)". 22 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2020.  Everything sayfası (İngilizce)]