Göktürk hukuku

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Göktürk Kağanlığı idaresindeki hukuki yapıya Göktürk hukuku denir.

Yargı ve Hukuki Cezalandırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Göktürk Devleti'nde yüksek devlet mahkemesine "yargu" denirdi. Adliye (könilik) müessesesi mevcuttur.[1]

Mahkemelerin (Yarguların) vazifeleri töreyi ve örfi hukuku uygulamaktı. Göktürk devlet adamı Tonyukuk, mahkeme başkanlığı (yarganlık) görevini yapmıştır. Hükümdarlar da mahkeme başkanlığı (yarganlık) yaparlardı.[1][2]

Göktürk ülkesinde cari cezai hükümler şunlar idi:

- Zina yapan evlilerin cezası, idam.

- Adam öldürme, idam.

- Soygun yapan, bağlı at çalan, idam.

- Genç kızları aldatanlar ağır bir şekilde mal ile tazminat ödemek zorunda bırakıldıktan sonra, o kızla mutlaka evlenmesi gerekirdi.

- Adam yaralayanlar, yaranın derecesine göre mal-mülk ödemek suretiyle suçlarını tazmin ederlerdi.

- At ve koyun çalanlar on katından fazlasını ödemeye mahkum edilirdi.

- Diğer hafif suçlar 10 günü geçmemek üzere cezalandırılırdı.

- Vatana ihanet edenler, ordudan kaçanlar ölüme mahkum edilirdi. Ceza işlemleri herkese hiçbir fark gözetmeksizin aynen uygulanırdı.[1]

Özel Hukuk[değiştir | kaynağı değiştir]

Göktürk Devleti'nde kulluk ve kölelik sistemi bulunmamaktadır.[1]

Göktürk hukuk sistemine göre insanların hepsi hürdür.[1]

Kadınların da toplumda önemli yerleri vardır.[1]

Devlet yönetiminde kadınlar da (hatunlar da) söz sahibidir.[1]

Ölen babaların, amcaların, erkek kardeşlerin eşleriyle evlenme (leviratüs) sistemi vardır.[3]

Dışarıdan evlenme (egzogami) sistemi vardır.[3]

Göktürk vatandaşlarının vergileri at ve koyun idi.[4]

Altın uçlu oklar balmumuna sürülür ve mühür (tamga) şeklinde kullanılırdı.[4]

Özel mülkiyet sistemi mevcuttur. Göktürk Devleti'nde herkes bir parça toprağa sahiptir.[5]

Kız çocuklarına önem verilir, kızın miras hakkı çeyiz olarak koca evine giderdi.[5]

Selamlama ise Göktürk yazıtlarında baş eğme ve diz çökme şeklinde yapılır.[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f g Eski Türk Tarihi Türklerin Kökeni, Yönetimleri ve Çin ile İlişkileri. Kronik Kitap Yayınları. Ahmet Taşağıl. ss. 56-57.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi=, |tarih= (yardım);
  2. ^ Gerard Clauson (1972). An etymological dictionary of pre-thirteenth-century Turkish (İngilizce). Oxford University Press. s. 963. 
  3. ^ a b Chou Shu 50, s. 908 vd.
  4. ^ a b Chou Shu 50, s. 909-910; Suei Shu 84, s. 1864-1 865
  5. ^ a b Suei Shu 85, s. 1 867 vd
  6. ^ Kafesoğlu, s. 280