Flekainid
Flekainid, taşikardiyi önlemek ve tedavi etmek için kullanılan bir ilaçtır.[1] Buna ventriküler ve supraventriküler taşikardiler dahildir.[1] Kullanımı yalnızca tehlikeli aritmileri olan veya diğer tedavilerle önemli semptomların kontrol altına alınamadığı durumlarda önerilir.[1] Kullanımı kişinin ölüm riskini azaltmaz.[1] Ağız yoluyla veya damar içine enjeksiyon yoluyla alınır.[1][2]
Yaygın yan etkiler arasında baş dönmesi, görme sorunları, nefes darlığı, göğüs ağrısı ve yorgunluk sayılabilir.[1] Ciddi yan etkiler arasında kalp durması, aritmiler ve kalp yetmezliği sayılabilir.[1] Hamilelikte kullanılabilir, ancak bu popülasyonda iyi çalışılmamıştır.[2][3] Yapısal kalp hastalığı veya iskemik kalp hastalığı olanlarda kullanılması önerilmez.[1] Flekainid, Ic sınıfı bir antiaritmik ajandır.[1] Kalp hücrelerine sodyum girişini azaltarak, kardiyak aksiyon potansiyelinin uzamasına neden olarak çalışır.[1]
Flekainid 1985 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde tıbbi kullanım için onaylanmıştır.[1] Jenerik ilaç olarak mevcuttur.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d e f g h i j k "Flecainide Acetate Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. 28 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "AHFS2019" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ a b c British national formulary : BNF 76. 76. Pharmaceutical Press. 2018. s. 103. ISBN 9780857113382. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "BNF76" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "Flecainide (Tambocor) Use During Pregnancy". Drugs.com (İngilizce). 28 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- "Flecainide". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2022.
- "Flecainide acetate". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2022.