Fiber optik eşleyici

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fiberoptik eşleyici, bir veya daha fazla girişi ve bir veya daha fazla çıkışı olan fiberoptik sistemlerde kullanılan bir alettir. Bir girişten giren ışık bir veya daha fazla çıkışta oluşur ve güç dağılımı potansiyel olarak dalga boyu ve polarizasyona bağlıdır. Bu eşleyiciler değişik şekillerde üretilir, örneğin fiberler ısıyla eritilip çekirdeklerinin daha yakın ilişkiye geçmeleri sağlanır. Eğer bütün fiberler tek-modlu ise (verilen her dalga boyu için polarizasyon yönü başına sadece tek modu destekliyorsa), eşleyicinin performansında belirgin fiziksel kısıtlanmalar olur. Bilhassa, belirgin kayıplar olmadan iki veya daha fazla aynı optik frekanstaki girdiyi bir tek-polarizasyonlu çıkışla kombine etmek mümkün değildir. Bununla birlikte bu tür kayıplar farklı dalga boylarındaki girişlerde ortaya çıkmaz: iki farklı dalga boyundaki girişi belirgin kayıp gözlemlenmeden bir çikişla kombine eden eşleyiciler vardır. Dalgaboyu-duyarlı eşleyiciler, birkaç giriş kanalını farklı dalga boylarıyla kombine etmek üzere veya kanalları ayırmak üzere dalgaboyu bölmeli çoklayıcı (WDM) telekom sistemlerinde çoklayıcı olarak kullanılır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]