Devre teorisi
Devre teorisi, elektrik devrelerini analiz etmek ve tasarlamak için mühendislikte kullanılan güçlü bir matematiksel teoridir. Devrelerin çalışma şekillerini incelerken ve devre çözümleri yaparken devre teorisi kullanılır. Büyük ölçüde haberleşme uygulamaları için geliştirilmiştir.[1]
Devreler[değiştir | kaynağı değiştir]
Elektrik devresi çeşitli devre elemanlarının bir araya gelmesiyle oluşur. Devrelerde kullanılan devre elemanları direnç, kondansatör, bobin ve yarı iletken devre elemanlarıdır. Kaynaklar sabit akım (DC) kaynaklar ise sonuç bir DC devresidir. Kaynaklar alternatif akım (AC) kaynaklar ise sonuç bir AC devresidir. İkiden fazla bileşenin terminallerinin birleştirildiği noktalara düğüm denir. Elektrik devresinde elemanlar düğümden bağlanırlar.
Devre analizi yöntemleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Devrenin analizi, devrede mevcut gerilim ve akımların çözülmesinden oluşur. Devre analizi yöntemleri arasında Düğüm analizi, Göz analizi, Eşdeğer Devreler, Çizge teorisi sayılabilir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Elektronik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |