Dekadan

Thomas Couture: Les Romains de la décadence, 1847

Dekadan, (décadent) 'düşkünleşmiş' anlamına gelen Fransızca bir kelime.

19. yüzyıl sonlarında Fransa'da natüralistlere karşı ortaya çıkan sembolizm akımına öncülük eden sanatçılara, edebiyatı soysuzlaştırdıkları ima edilerek verilen isim. Akım o zamana kadar gelen edebiyat geleneklerini yıkma yoluna giderek, toplumsal ve sanatsal düzenin dışına çıkmayı planlamıştır. İmgeye karşı aşırı neredeyse hastalık derecesindeki duyarlılığa sahip dekadanlar, daha önce görülmemiş imgeler oluşturarak bu imgeleri karşılayacak sözcükler bulmuşlardır.

Türk edebiyatında dekadan ifadesi Ahmed Midhat tarafından Servet-i Fünûn sanatçıları için kullanılmıştır.

Felsefede Dekadans

Dekadans(fr. décadence, lat. decadentia; lat. cadere „düşmek“, „batmak“dan) felsefe tarihine ait bir kavramdır ve toplumlarda ve kültürlerdeki çökme, bozulma, dejenere olma anlamında kullanılmıştır.

Jean-Jacques Rousseau

Jean-Jacques Rousseau bu terimi kendisinden sonraki felsefeyi etkileyecek şekilde kullanmıştır. Onun kültür eleştirisinde dekadans doğanın ve kültürün karşıtıdır (Rousseau ya göre uygarlık bu bakımdan kötüdür). Bu manada doğrudan duyguyu, kalbin gerçeğini, övmüştür. Uygarlık insanın doğal bir yaşam sürmesine engel olmaktadır. Buna göre insan kendi özüne geri dönmelidir. Ama Rousseau ya göre bu doğal durum tarihe ait, mesela hala var olan ilkel toplumların yaşantısının örnek alınması gerektiği gibi bir iddia değil, dekadansın eleştirisi olarak fikirsel bir konsepttir.