Carlo Lodoli
Carlo Lodoli | |
|---|---|
 Alessandro Longhi'nin 1760'larda yaptığı Carlo Lodoli portresi | |
| Doğum | 1690 |
| Ölüm | 27 Ekim 1761 |
| Milliyet | İtalyan |
| Meslek | Mimarlık teorisyeni, mimar, Fransisken rahibi, matematikçi, öğretmen |
| Önemli eser(ler) | Apologhi immaginati |
Mimarlığın Sokrates'i olarak bilinir. | |
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
Carlo Lodoli (d. 1690 - ö. 27 Ekim 1761), İtalyan mimarlık teorisyeni, Fransisken rahip, matematikçi ve öğretmendir. Mimari formların ve oranların kullanılan malzemenin yeteneklerinden türetilmesi gerektiğini iddia etti. Kendi yazıları kaybolduğu için bazen mimarinin Sokrates'i olarak anılır, teorileri sadece başkalarının eserlerinden bilinir. Claude Perrault, Abbé Jean-Louis de Cordemoy, Abbé Marc-Antoine Laugier gibi mimarlar ve mimari teorisyenlerle birlikte Lodoli, hakim Barok ve Rokoko stillerine meydan okuyan rasyonel bir mimariyi dile getirmektedir.[1]
Girolamo Zanetti, Lodoli'yi 20 yıl yazdıktan sonra mimarlık tezini bitirdiğini ancak yayınlamayı reddettiğini kaydetmiştir. Bunun yerine Francesco Algarotti, Carlo Lodoli'nin barok karşıtı rasyonalizminden ziyade taklitçiliği vurgulayarak, biraz sulandırılmış bir biçimde de olsa, Saggio sopra l'architettura (1757) adlı eserinde Carlo Lodoli'nin düşüncesini duyurmaya çalışmıştır. Carlo Lodoli'nin adını taşıyan tek kitabın ilk baskısından bir yıl önce yayınlanan Elementi d'architettura lodoliana (1786) adlı eserinde Lodoli'nin teorilerine adalet yapmaya çalışan Andrea Memmo idi, Apologhi ımmaginati (1787), genellikle doğada paradoksal olan bir koleksiyon sözleri ve hikâyeleri, arkadaşlarına ve öğrencilerine anlatıştır. Lodoli'nin bir başka öğrencisi olan Francesco Milizia (1725-1798), çağdaş bilimden esinlenen kapsamlı bir mimari sistem sunan uzun bir tez olan sivil mimarlık İlkeleri (1781) yayınlanmıştır.[2]
Carlo Lodoli, 1739'dan 1751'e kadar Venedik'teki Padre Generale Commissario'di Terra Santa'nın ofisinde geçirdi, burada manastıra bağlı Hacı bakımevinin restorasyonuna (1739-43) kendini adamıştır. Bu onun tek mimari eseridir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Kostof, Spiro (1995). A history of architecture : settings and rituals. Second edition. Greg Castillo. New York. ISBN 0-19-508378-4. OCLC 31291112.
- ^ The emergence of modern architecture : a documentary history from 1000 to 1810. Liane Lefaivre, Alexander Tzonis. Londra: Routledge. 2004. ISBN 0-203-38051-7. OCLC 56550689.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Marc J. Neveu (2005), Architectural Lessons of Carlo Lodoli (1690-1761): Indole of Material and of Self (İngilizce), McGill University, 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 19 Şubat 2023,
PhD dissertation on Carlo Lodoli
