Black Knight satellite

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kara Şövalye Uydusu, komplo teorisyenleri[1] tarafından yaklaşık 13.000 yıldır Dünya'nın etrafında döndüğü ve anlaşılamayan bir dilde sürekli sinyal yolladığı iddia edilen, nereden geldiği belli olmayan bir cisim.[2][3]

Keşfi[değiştir | kaynağı değiştir]

1899 yılında yollanan sinyalleri ilk olarak algılayan kişi Nikola Tesla'dır. Tesla bundan bahsettiği zaman insanlar ona inanmamıştır. Tesla'nın bir arkadaşına yazdığı mektupta sinyali çözdüğü iddia eder.[3] 1920'de amatör telsizciler de sinyali yakaladıklarını öne sürdüler. 1928'de Oslo'lu bilim insanları uzaya kısa dalga sinyalleri göndermişlerdir. Sinyale cevap gelse de çözülememiştir. 1954 yılında ABD Hava Kuvvetleri dünyanın etrafında dönen 2 adet uydudan bahsetmiştir. Fakat 2. uydunun ne olduğu halâ bilinmemektedir. Bu haber o dönem de büyük sansasyon yaratmıştır.[3] 1960'lı yıllarda UFO komplo teorisyenleri uzaya gönderilen Rus ve Amerikalı uydularının çekip göndermiş olduğunu fotoğraflarda ilk defa bu Kara Şövalye Uydusu görüldüğünü iddia etmişlerdir.[1][3][4] Daha sonraki yıllarda bazı astronotlar bu uyduyu gördüğünü belirmiştir. Fakat bazı merciler tarafından astronotların halüsinasyon gördükleri iddia edilmiştir. 1973 yılında bir bilim insanı uydunun sinyallerinin bir gezegenden geldiğini saptamıştır. Fakat olay daha sonra yalanlanmıştır.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Austin, John (26 Ağustos 2015). "Now UFO conspiracists claim 'alien Black Knight satellite has visited Earth'". The Daily Express. Express.co. 24 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2015. 
  2. ^ Redpath, Martina. "The Truth About the Black Knight Satellite Mystery". Armagh Planetarium. 27 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2014. 
  3. ^ a b c d e Dunning, Brian. "The Black Knight Satellite". Skeptoid.com. 20 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2016. 
  4. ^ Editors (7 Mart 1960). "Science: Space Watch's First Catch". TIME Magazine. 11 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2014.