Birincil radar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
"Birincil radar"ın çalışma prensibi

Birincil radar (PSR, birincil gözetim radarı), uzayın büyük bir bölümüne elektromanyetik dalga gönderip hedeften yansayan dalgayı alan geneleksel bir radar sensörüdür. Bu terim, genellikle radar sinyali göndermeyen hedeflerin yerini belirlemek için kullanılan bir radar sistemini ifade eder. Hedefin bir transponder ile sinyal göndermesi ile çalışan ikincil radar gibi birincil radar da hava trafik kontrolünün alanındadır.

Bu tür radarlar düşük dikey çözünürlüklü, yüksek yatay çözünürlüklü anten kullanırlar. Belli bir yükseklikte duran anten hızlıca 360 derece etrafını tarar. Böylece hedefin mesafesini ve radyal hızını iyi bir hassasiyetle verebilir, ancak dikey konumu ve gerçek hızı elde etmek için genellikle bir veya birden fazla radar daha gerektirir.

Birinci radarın avantajı herhangi bir uçuş ekipmanı olmayan hava araçlarının ve yerdeki araçların takip edilmesinde kullanılabilmesidir. Dezavantaji ise hedef ve irtifanın doğrudan tespit edilememesidir.

Tanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Birincil radar ekolokasyon prensini baz alarak çalışır. Radar anteni tarafından gönderilen yüksek güçlü elektromanyetik dalgalar, ışık hızında hareket eden dar bir dalga cephesine dönüşür. Hava aracına çarpan dalga cephesi, hava aracının transponderinin olup olmamasına bakmaksızın yansır ve kendi ekseninde dönen radar anteni tarafından geri alınır.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Christian Wolff. "Primary Radar vs Secondary Radar". Radartutorial.eu. 24 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]