Araplara ölüm
Araplara ölüm (İbranice: מוות לערבים, Mavet La-Aravim), genellikle İsrailliler tarafından kullanılan Arap karşıtı slogandır. Slogan, nefret ve ırkçılık içerebildiği gibi soykırıma yöneltme amacı da taşıyabilir.[1]
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
1980'de Hayfa Üniversitesi'nin girişinde svastika ile beraber "Araplara ölüm" yazıldığı bildirilmiştir.[2]
Meir Kahane'nin takipçiliğini üstlenen gruplar Kudüs'te yaptıkları mitinglerde "Araplara ölüm" diye bağırıyordu. Kehane'nin partisi Kakh, 1989'da ırkçılık yüzünden kapatıldı.[3] 2005'te kurulan Lehava da mitinglerinde "Araplara ölüm" sloganını dillendirdi.[4][5] Ekim 2000'deki ayaklanmalar sırasında slogan yine dillendirilmiş ve iki Arap öldürülmüştür.[6]
16 Ağustos 2012'de 17 yaşındaki Filistinli Cemal Culani, bu sloganı atan Yahudi gençler tarafından Siyon Meydanı'nda öldüresiye dövülmüştür.[7] 2015'te Kudüs'te öldürülen Fadi Allun'un cesedi başında "Araplara ölüm" sloganları atılmıştır.[8]
1990'ların sonlarında "Araplara ölüm" sloganı İsrail futbol kulüplerinin maçlarında duyulur hale geldi.[9] Arap karşıtı taraftarlarıyla tanınan MK Beytar Yeruşalayim'in maçlarında slogan sıklıkla tekrarlamaktadır.[10]
Çeşitli grafiti ve duvar yazılarında da bu ifadeye rastlanmaktadır.[11]
Kudüs Günü'ndeki yürüşlerde de slogan dillendirilmiştir.[12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Mackey, Robert. "Israel's New Leaders Won't Stop "Death to Arabs" Chants, but They Will Feel Bad About Them". The Intercept (İngilizce). 30 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022.
- ^ "Arab Students in Israel". Journal of Palestine Studies. 10 (3): 140-146. 1981. doi:10.2307/2536471. JSTOR 2536471.
- ^ Hedges, Chris (2011). The World As It Is: Dispatches on the Myth of Human Progress (İngilizce). PublicAffairs. s. 189. ISBN 978-1-56858-640-3. 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ Fogiel-Bijaoui, Sylvie (2017). "Sleeping with the 'Enemy': Mixed Marriages in the Israeli Media". Journal of Israeli History. 36 (2): 213-228. doi:10.1080/13531042.2018.1545820.
- ^ Blumenthal, Max (2015). The 51 Day War: Resistance and Ruin in Gaza (İngilizce). Verso Books. s. 122. ISBN 978-1-78478-310-5. 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ Tucker, Spencer C. (27 Ağustos 2019). Middle East Conflicts from Ancient Egypt to the 21st Century: An Encyclopedia and Document Collection [4 volumes] (İngilizce). ABC-CLIO. s. 103. ISBN 978-1-4408-5353-1. 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ "Policing the Intimate: Israel's Anti-Miscegenation Movement - ProQuest" (PDF). www.proquest.com (İngilizce). 29 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ Shalhoub-Kevorkian, Nadera (2016). "The Occupation of the Senses: The Prosthetic and Aesthetic of State Terror". British Journal of Criminology (İngilizce). 57 (6): azw066. doi:10.1093/bjc/azw066. ISSN 0007-0955. 4 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ Ben‐Porat, Amir (2008). "Death to the arabs: the right‐wing fan's fear". Soccer & Society. 9 (1): 1-13. doi:10.1080/14660970701616662.
- ^ Holmes, Oliver (27 Aralık 2020). "Far-right Israeli football fans rebel over Beitar Jerusalem's new Arab owner". The Guardian (İngilizce). 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022.Halbfinger, David M.; Rasgon, Adam (8 Aralık 2020). "Israeli Soccer Team, Infamous for Anti-Arab Fans, Has New Co-Owner: a Sheikh". The New York Times. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022.
- ^ Zohar, Gil (2015). Israel: Stories of Conflict and Resolution, Love, and Death (İngilizce). Mitchell Lane Publishers, Inc. s. 29. ISBN 978-1-68020-003-4. 1 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022.
- ^ "Far-right Israelis march in East Jerusalem, Lapid condemns chants of 'Death to Arabs'". Al Arabiya English (İngilizce). 15 Haziran 2021. 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2022.