Alev tahtakurusu
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
| Alev tahtakurusu | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Pyrrhocoris apterus | |||||||||||||||
Alev tahtakurusu, Pyrrhocoris apterus, Pyrrhocoridae familyasına ait bir böcektir. Çarpıcı kırmızı ve siyah rengi nedeniyle kolayca tanınabilir, benzer renkte olan Corizus hyoscyami (tarçın böceği, kabak böceği) ile karıştırılabilir.[1] Ancak birbirleri ile alakaları yoktur. Pyrrhocoris apterus, Avrupa'nın Atlantik kıyılarından kuzeybatı Çin'e kadar Palearktik biyocoğrafik bölgesi boyunca dağılmıştır. Ayrıca ABD, Orta Amerika ve Hindistan ve Avustralya'da da rastlanılabilir.[2] Rastlanma bölgelerinin son zamanlarda İngiltere ve doğu Akdeniz kıyılarına doğru genişlediği bildirildi.[3] Genellikle kümeler halinde yaşadıkları gözlemlenmiştir.
Üreme[değiştir | kaynağı değiştir]
Alev tahtakurusu genellikle nisan ve mayıs aylarında çiftleşirler. Bulundukları yerler genelde ıhlamur ağaçları ve ebegümeci olan bölgelerdir.
Çiftleşme sırasında 12 saatten 7 güne kadar sürebilen ardışık formasyonda görülebilirler. Uzun çiftleşme dönemi muhtemelen erkekler tarafından diğer erkeklerle yüksek rekabet ortamında bir ejakülat koruma biçimi olarak kullanılır.[4]
Geliştirme[değiştir | kaynağı değiştir]
P. Apterus, Çekoslovakya ve ABD'de on yıldır süren araştırmalar sonucunda 1960'larda beklenmedik bir keşfe konu oldu. 5. larva döneminden sonra, böcekler yetişkinlere dönüşmek yerine ya 6. evre aşamasına girmişler ya da larva özelliklerine sahip yetişkinler olmuşlardır. 6. evrelerin bazıları 7. evreye geçmiştir. Ancak 7. evreye ulaşan böceklerin hepsi ölmüştür.[5]
Sorunun kaynağının yetiştirme sürecinde kullanılan kağıt havlular olduğu kanıtlandı. Araştırmacılar bu böceklerin New York Times gibi Amerikan gazetelerinde çoğalabildiklerini gördü. Nedeni, Amerika'da kağıt ve ilgili ürünleri üretmek için kullanılan yerli balzam hormonu kullanıyorlardı. Bu hormonun P. Apterus üzerinde derin bir etkisi oldu.[5] Ancak diğer böceklerin üzerinde pek bir etkisi olmadı. Daha sonra en güçlü kimyasal bileşenin, yaralanmaya tepki olarak ağaçlar tarafından üretilen todomatuik asidin metil esteri olan juvabion olarak tanımlandı.[6][7]
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
-
-
İspanya'da toplu halde görülen alev tahtakurusu -
Ebegümeci tohumu ile beslenen bir P. Apterus
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Brickfields Country Park: Cinnamon Bug – Corizus hyoscyami". 27 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2021.
- ^ Socha, Radomir (1993). "Pyrrhocoris apterus (Heteroptera)–an experimental model species: a review". European Journal of Entomology. 90: 241-286. ISSN 1210-5759.
- ^ Marren, Peter (2010). Bugs Britannica. Chatto & Windus. ISBN 978-0-7011-8180-2.
- ^ Schöfl, Gerhard; Michael Taborsky (19 Şubat 2004). "Prolonged tandem formation in firebugs (Pyrrhocoris apterus) serves mate-guarding". Behavioral Ecology and Sociobiology. Springer Berlin / Heidelberg. 52 (5): 426-433. doi:10.1007/s00265-002-0524-9. ISSN 0340-5443.
- ^ a b Karel Slama; Carroll M. Williams (1965). "Juvenile hormone activity for the bug Pyrrhocoris apterus" (PDF). Proceedings of the National Academy of Sciences. 54 (2): 411-414. doi:10.1073/pnas.54.2.411. PMC 219680 $2. PMID 5217430. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Mayıs 2021.
- ^ W. S. Bowers; H. M. Fales; M. J. Thompson; E. C. Uebel (25 Kasım 1966). "Juvenile Hormone: Identification of an Active Compound from Balsam Fir". Science. 154 (3752): 1020-1021. doi:10.1126/science.154.3752.1020. PMID 5919750.
- ^ Jörg Bohlmann; John Crock; Reinhard Jetter; Rodney Croteau (9 Haziran 1998). "Terpenoid-based defenses in conifers: cDNA cloning, characterization, and functional expression of wound-inducible (E)-α-bisabolene synthase from grand fir (Abies grandis)". Proc Natl Acad Sci U S A. 95 (12): 6756-6761. doi:10.1073/pnas.95.12.6756. PMC 22624 $2. PMID 9618485.