Alan şiddeti ölçü aleti

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Alan şiddeti ölçü aleti, telekomünikasyonda yayının sebep olduğu alan şiddetini ölçmek amacıyla kullanılan bir ölçü aletidir.

Yayın gücü ve alan şiddeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Telekomünikasyonda alan şiddeti yayın gücünün karekökü ile orantılı ve uzaklık ile ters orantılıdır. Verici anten yarım dalga dipol olduğu zaman;

Bu ilişkide

E volt/m cinsinden alan şiddeti,
P watt cinsinden yayın gücü ve
d metre cinsinden uzaklıktır.

Ne var ki bu ilişki uygulamada yetersizdir. Yeryüzü engebeleri ve yansımalar sebebiyle alan şiddeti kuramsal hesapla bulunan değerden çok daha farklı olabilir. Gerçek değer ancak ölçme yoluyla bulunur.

Ölçü aleti[değiştir | kaynağı değiştir]

Alan şiddeti ölçü aleti gerçekte bir radyo ve televizyon alıcısı gibi bir alıcıdır. Antenden gelen sinyal bir alternatif akım miliampermetresine uygulanır. Ampermetre skalası genellikle bir dBV/m skalasıdır.

Okunan değer alıcı anten kazancına da bağlı olduğu için, ölçü aleti üreticisi kullanılan anten tipi ve anten yüksekliği için düzeltme katsayısı verir.

Kimi ölçü aletlerinde bir hoparlör ve monitör ile okunan değeri kaydeden bir yazıcı da bulunabilir.

Minimum alan şiddeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluslararası normlara göre kaliteli yayın izleme için gereken minimum alan şiddeti[1] (dB/m cinsinden) ;

VHF (TV) Bant I :48
VHF (FM) Bant II :70 (Büyük kentlerde)
VHF (TV) Bant III:55
UHF (TV) Bant IV :65
UHF (TV) Bant V :70

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ K.H.Kaltbeitzer: Technical Monograph 3104, EBU Technical Centre, 1965, p.24