İllig Kağan'ın Üçüncü Çin Seferi (624-625)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İl Kağan'ın Üçüncü Çin Seferi (624-625)
Tarih624-625
Bölge
Sonuç Kesin Göktürk Zaferi
Taraflar
Doğu Göktürk Kağanlığı Tang Hanedanı
Komutanlar ve liderler
İl Kağan Taizong
Güçler
10.000[1] 100.000[2]


İl Kağan'ın seferi[değiştir | kaynağı değiştir]

622-623 yıllarında yapılan akınlar neticesinde Çin ile barış akdedilmiş olsa da 624 yılında Türk hakanları İl Kağan ve Tuli Kağan Çin'e tekrar saldırıya geçerek herkesi korkudan titrettiler.[3] Türk hakanları, aniden 10.000'den fazla süvariyle Tang başkenti Çangan'ın batısında beliriverdiler.[1] Tangların tüm orduları arasından onların karşısına bir tek daha sonraları Taizong olarak adlandırılacak Tang İmparatoru Li Shimin çıkabildi. Türk ordusunun karşısında duramayacağını anlayan Taizong[3] bir hileye başvurarak, Türk Kağanını beklenmedik bir şekilde birebir dövüşe davet etti. Ancak İllig Kağan, bu teklife sadece güldü. Bunun sebebi ise İllig Kağan'ın bu çıkışın Taizong'un gücünden kaynaklanmadığını bilmesidir.[4] Zira Türklerin başkenti tehdit etmeleriyle Tang Sanggünlerini büyük bir korku kaplamıştı[1] ve imparator bile bu korkudan nasibini alarak[5] başkenti güneye taşımayı düşünmüştü.[6] Yani Türk Hakanlarının da bildiği üzere Taizong'un bu girişimi cesaret ve gücünden kaynaklanmıyor; düşmanı şaşkınlığa düşürmeyi amaçlıyordu. Bu sırada yağan yağmur Türk yaylarını da etkisiz hale getirdiğinden[7] ve ayrıca zaten İl Kağan istediklerini elde ettiğinden dolayı yurduna Çin birliklerini küçük düşürmüş bir vaziyette, zaferle dönmüş oldu.

İl Kağan yurduna barışı sağlamış bir şekilde dönerken Çin birliklerinin saldırısına uğradıysa da bu saldırıyı püskürterek yurduna başarıyla döndü.[8] Bunun ardından 625 yılında buna karşı bir intikam niteliğinde Çin topraklarına tekrar girdi, birliklerden birisi küçük bir mağlubiyet aldıysa da diğeri Tang ordularına karşı muhteşem bir zafer kazandı.[2] Dolayısıyla Çinliler yaptıkları barışı bozmanın bedelini savaşın devam etmesiyle ödemişlerdi ki İl Kağan'ın bundan sonra yurduna dönmesinin ardından, 1 yıl sonra yapılacak 626 seferi çok daha parlak bir zafer olacaktı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c Chiu Tangshu, s. 5156.
  2. ^ a b Lev Gumilev, Eski Türkler, s. 239.
  3. ^ a b Lev Gumilev, Eski Türkler, s. 238.
  4. ^ Eski Tang Tarihi, s. 124.
  5. ^ Chang Jen Tang Biyografisi, s. 30.
  6. ^ Taşağıl, Gök-Türkler, s. 76.
  7. ^ Chan Jen Tang Biyografisi, s. 33.
  8. ^ Saadettin Yağmur Gömeç, Kök Türk Kağanlığı.