Nicholas Mayall: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
Botlar
1.111.934 değişiklik
k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
CRea80 (mesaj | katkılar)
Devriyeler
23.163 değişiklik
kDeğişiklik özeti yok
1. satır: 1. satır:
{{Yazım yanlışları}}
{{Bilim insanı bilgi kutusu
{{Bilim insanı bilgi kutusu
| isim = Nicholas Mayall
| isim = Nicholas Mayall
28. satır: 29. satır:
'''Nicholas Ulrich Mayall''' (9 Mayıs 1906, [[Moline, Illinois|Moline]] - 5 Ocak 1993, [[Tucson]]), [[Amerikalılar|Amerikalı]] [[gözlemsel astronomi|gözlemsel astronomdur]]. Mayall doktorasını [[Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley]]'den aldıktan sonra, II. Dünya Savaşı süresince [[Massachusetts Teknoloji Enstitüsü|MIT]]'nin Radyasyon Laboratuvarı’nda geçirdiği kısa zaman dilimi haricinde, 1934-1960 yıllarında olacağı [[Lick Gözlemevi]]'nde çalıştı.
'''Nicholas Ulrich Mayall''' (9 Mayıs 1906, [[Moline, Illinois|Moline]] - 5 Ocak 1993, [[Tucson]]), [[Amerikalılar|Amerikalı]] [[gözlemsel astronomi|gözlemsel astronomdur]]. Mayall doktorasını [[Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley]]'den aldıktan sonra, II. Dünya Savaşı süresince [[Massachusetts Teknoloji Enstitüsü|MIT]]'nin Radyasyon Laboratuvarı’nda geçirdiği kısa zaman dilimi haricinde, 1934-1960 yıllarında olacağı [[Lick Gözlemevi]]'nde çalıştı.


Lick’teki süresi boyunca, Mayall nebula, süpernova, sarmal galaksi iç hareketleri, galaksilerin kırmızıya kayması ve evrenin kökeni, yaşı ve boyutuna dair astronomik bilgilerle katkıda bulundu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=208–9}}</ref><ref name="NYTimes1993" /> Lick’in önceki 36 inçlik (0.91 m) teleskoba önemli bir geliştirme sunan 120 inçlik yansıtıcı teleskobun (3.0 m) planlanmasında ve yapımında önemli bir rol oynadı.
Lick’teki süresi boyunca Mayall, bulutsu, süpernova, sarmal galaksilerin iç hareketleri, galaksilerin kırmızıya kayması ve evrenin kökeni, yaşı ve boyutuna dair astronomik bilgilerle katkıda bulundu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=208–9}}</ref><ref name="NYTimes1993" /> Lick’in önceki 36 inçlik (0.91 m) teleskoba önemli bir geliştirme sunan 120 inçlik yansıtıcı teleskobun (3.0 m) planlanmasında ve yapımında önemli bir rol oynadı.


Mayall, 1960'tan 1971’deki emekliliğine kadar, 11 yılını [[Kitt Peak Ulusal Gözlemevi]]’nin yöneticisi olarak geçirdi. KPNO ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevleri’ndeki önderliğiyle, birincil teleskoplarla donanmış bu iki gözlemevini dünyanın en önde gelen araştırmacı gözlemevleri haline getirdi.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=205–8}}</ref> Mayall kendisinden sonra adlandırılan 4 metrelik (160&nbsp;in) Kitt Peak yansıtıcısının yapımından sorumluydu. 1993’te öldüğünde, külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.
Mayall, 1960'tan 1971’deki emekliliğine kadar, 11 yılını [[Kitt Peak Ulusal Gözlemevi]]’nin yöneticisi olarak geçirdi. KPNO ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevleri’ndeki önderliğiyle, birincil teleskoplarla donanmış bu iki gözlemevini dünyanın en önde gelen araştırmacı gözlemevleri haline getirdi.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=205–8}}</ref> Mayall kendisinden sonra adlandırılan 4 metrelik (160&nbsp;in) Kitt Peak yansıtıcısının yapımından sorumluydu. 1993’te öldüğünde, külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.
42. satır: 43. satır:
Mayall 1924’ün sonbaharında Berkeley, Kaliforniya Üniversitesi’nde madencilik üzerine eğitim almaya başladı. Annesiyle birlikte Durant Caddesi üzerinde bir eve yerleşti ve kendilerine destek sağlamak için UC Berkeley laboratuvarında çalıştı. Mayall üniversite eğitiminde genel olarak iyiydi ve sonunda saygın topluluklardan Sigma Xi ve Phi Beta Kappa’ya seçildi. Ancak, okuldaki ikinci yılının ara sınavlarında mineraloji ve kimya laboratuvar derslerinden düşük notlar aldı. Daha sonra notlarını tartıştığı bölüm başkanıyla bir toplantıda Mayall’ın renk körü olduğu ortaya çıktı, bu durum onu hava kabarcığı ve alev testlerindeki küçük renk değişimlerini gözlemesini ve hatta çökelmeler ve titrasyonlardaki küçük renk değişimlerini görmesini engelliyordu. Mayall’ın danışmanı bir maden mühendisi olarak bu gibi bir engelle mezun olamayacağı gibi, ona alanını değiştirmesini tavsiye etti.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=190–1}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=109–10}}</ref>
Mayall 1924’ün sonbaharında Berkeley, Kaliforniya Üniversitesi’nde madencilik üzerine eğitim almaya başladı. Annesiyle birlikte Durant Caddesi üzerinde bir eve yerleşti ve kendilerine destek sağlamak için UC Berkeley laboratuvarında çalıştı. Mayall üniversite eğitiminde genel olarak iyiydi ve sonunda saygın topluluklardan Sigma Xi ve Phi Beta Kappa’ya seçildi. Ancak, okuldaki ikinci yılının ara sınavlarında mineraloji ve kimya laboratuvar derslerinden düşük notlar aldı. Daha sonra notlarını tartıştığı bölüm başkanıyla bir toplantıda Mayall’ın renk körü olduğu ortaya çıktı, bu durum onu hava kabarcığı ve alev testlerindeki küçük renk değişimlerini gözlemesini ve hatta çökelmeler ve titrasyonlardaki küçük renk değişimlerini görmesini engelliyordu. Mayall’ın danışmanı bir maden mühendisi olarak bu gibi bir engelle mezun olamayacağı gibi, ona alanını değiştirmesini tavsiye etti.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=190–1}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=109–10}}</ref>


Mayall’ın annesi çalışması ve işini iyi yapabilmesi için, onun en çok ilgisini çektiği alana teşvik etti, bu yüzden Mayall madenciliğe bir alternatif olarak astronomiyi düşündü. Astronomi bölümündeki işini seven sevmeyen hatta memnun edici bir maaşa sahip ya da değil birçok profesöre danıştıktan sonra, aldığı yanıtları dinleyerek, Letters and Science Üniversitesi astronomi bölümüne transfer oldu. Bu durum onu lisans gerekliliklerinin gerisine düşürmedi, çünkü neredeyse tüm birinci sınıf çalışmaları temel fiziksel bilimler ve matematik üzerineydi. Sonunda Mayall astronomiden çok büyük zevk aldığını keşfetti ve araştırmacı bir bilim adamı olarak kariyerini lisansüstü çalışmalarla sürdürmeye karar verdi.<ref name="NYTimes1993" <ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=191}}</ref><ref name=Mayall1970p110>{{harvnb|Mayall|1970|p=110}}</ref>
Mayall’ın annesi çalışması ve işini iyi yapabilmesi için, onun en çok ilgisini çektiği alana teşvik etti, bu yüzden Mayall madenciliğe bir alternatif olarak astronomiyi düşündü. Astronomi bölümündeki işini seven sevmeyen hatta memnun edici bir maaşa sahip ya da değil birçok profesöre danıştıktan sonra, aldığı yanıtları dinleyerek, Letters and Science Üniversitesi astronomi bölümüne transfer oldu. Bu durum onu lisans gerekliliklerinin gerisine düşürmedi, çünkü neredeyse tüm birinci sınıf çalışmaları temel fiziksel bilimler ve matematik üzerineydi. Sonunda Mayall astronomiden çok büyük zevk aldığını keşfetti ve araştırmacı bir bilim adamı olarak kariyerini lisansüstü çalışmalarla sürdürmeye karar verdi.<ref name="NYTimes1993"/><ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=191}}</ref><ref name=Mayall1970p110>{{harvnb|Mayall|1970|p=110}}</ref>


1928’de mezun olduktan sonra,<ref name=Mayall1970p110/> Mayall dönemin en iyi astronomi lisansüstü programı olan Berkeley’de kalmaya karar verdi. Ancak, ileri derecesini almadan bir ara verdi ve 1929’dan 1931’e kadar Edwin Hubble, Paul W. Merrill ve Milton L. Humason[12][13] gibi bilim adamlarına yardımcı olduğu Mount Wilson Gözlemevi’nde insani bir bilgisayar olarak çalışmaya gitti. Bu hareket, Seth Barnes Nicholson ve diğerleri ile Plüton’un kütlesi[14][15] ve yörüngesi üzerine birlikte yazdıkları makalelerle sonuçlandı. [2][16][17][18]<ref name="NYTimes1993" /><ref name="Nicholsonetal1931">{{harvnb|Nicholson|Mayall|1931}}</ref><ref name="Abt1993" /><ref>{{harvnb|Mayall|1970|p=112}}</ref><ref name="NYTimes1930a">{{harvnb|Associated Press|1930}}</ref>
1928’de mezun olduktan sonra,<ref name=Mayall1970p110/> Mayall dönemin en iyi astronomi lisansüstü programı olan Berkeley’de kalmaya karar verdi. Ancak, ileri derecesini almadan bir ara verdi ve 1929’dan 1931’e kadar Edwin Hubble, Paul W. Merrill ve Milton L. Humason[12][13] gibi bilim adamlarına yardımcı olduğu Mount Wilson Gözlemevi’nde insani bir bilgisayar olarak çalışmaya gitti. Bu hareket, Seth Barnes Nicholson ve diğerleri ile Plüton’un kütlesi[14][15] ve yörüngesi üzerine birlikte yazdıkları makalelerle sonuçlandı. [2][16][17][18]<ref name="NYTimes1993" /><ref name="Nicholsonetal1931">{{harvnb|Nicholson|Mayall|1931}}</ref><ref name="Abt1993" /><ref>{{harvnb|Mayall|1970|p=112}}</ref><ref name="NYTimes1930a">{{harvnb|Associated Press|1930}}</ref>
48. satır: 49. satır:
Mayall 1931’de Berkeley’e lisansüstü çalışmalarını devam ettirmek üzere geri döndü. Hubble tarafından önerilen tez konusu, Lick’teki Crossley yansıtıcısı ile plakalardaki pozisyonların doğrudan bir fonksiyonu olarak alınan gökyüzündeki her bir birim alandaki galaksi adedini saymaktı. Hubble’ın kendisinin Mt. Wilson’daki 60 inçlik (1.5 m) ve 100 inçlik (2.5 m) teleskopları kullanmasıyla sayımlar devam etti. Mayall başarılı bir şekilde tezini bitirdi ve 1934’te PhD derecesini aldı.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=193}}</ref> Hubble, ölçülmüş sönük galaksiler için kesin büyüklük standardının eksikliğine ve önemli sonuçlar elde edilememesine rağmen Mayall’ı bu çalışmasından ötürü onu övdü.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=193–4}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=113–4}}</ref>
Mayall 1931’de Berkeley’e lisansüstü çalışmalarını devam ettirmek üzere geri döndü. Hubble tarafından önerilen tez konusu, Lick’teki Crossley yansıtıcısı ile plakalardaki pozisyonların doğrudan bir fonksiyonu olarak alınan gökyüzündeki her bir birim alandaki galaksi adedini saymaktı. Hubble’ın kendisinin Mt. Wilson’daki 60 inçlik (1.5 m) ve 100 inçlik (2.5 m) teleskopları kullanmasıyla sayımlar devam etti. Mayall başarılı bir şekilde tezini bitirdi ve 1934’te PhD derecesini aldı.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=193}}</ref> Hubble, ölçülmüş sönük galaksiler için kesin büyüklük standardının eksikliğine ve önemli sonuçlar elde edilememesine rağmen Mayall’ı bu çalışmasından ötürü onu övdü.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=193–4}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=113–4}}</ref>


Mayall tezi üzerine çalışırken, nebula ve galaksiler için en uygun hale getirilmiş küçük ve hızlı yarıksız bir spektrograf tasarlamayı düşündü.<ref>{{harvnb|Wilson|2004|p=432}}</ref> Mayall, Humason ve Hubble’ın daha büyük bir Mt. Wilson teleskopu için yaptığı çalışmanın Crossley yansıtıcısı ile bağlantılı olarak kullanıldığı takdirde, daha rahat bir yarışa neden olacağına inanıyordu. Bu cihazın, yıldızlar ve yoğun, göreceli olarak daha parlak bir çekirdeğe sahip elips şekilli galaksiler için yapılan 100 inçlik Mt. Wilson (2.5 m) cihazıyla yarışması beklenmiyordu. Genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığındaki gaz nebulaları veya düzensiz galaksileri çalışmak yerine spektrograf kullanılıyordu. Mayall’ın tez danışmanı, William Hammond Wright ve daha sonra Lick yıldızlara ait spektroskopi programının başkanı, Joseph Haines Moore, onu kendi spektrografını yapma konusunda teşvik etti. Cihaz Lick Gözlemevi’nin kendi atölyesinde yapıldı ve özellikle spektrumun ultraviyole kısmında genişletilmiş, düşük yüzel parlaklığına sahip nesneler için daha etkili olacağını kanıtladı. Bu durum Mayall’ın beklentilerini gerçekleştiriyordu. Wright’ın güçlü desteğiyle Mayall ultraviyole gönderen optik cihazı yapmak için kuarz camı kullandı, oysaki Mt. Wilson spektrografları ultraviyole ışınları emen güçlü cam lensler ve prizmalar kullanıyordu.<ref name="Osterbrockp195">{{harvnb|Osterbrock|1996|p=195}}</ref><ref>{{harvnb|Osterbrock|Baade|2001|pp=63, 109, 118}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=114–5}}</ref>
Mayall tezi üzerine çalışırken, bulutsu ve galaksiler için en uygun hale getirilmiş küçük ve hızlı yarıksız bir spektrograf tasarlamayı düşündü.<ref>{{harvnb|Wilson|2004|p=432}}</ref> Mayall, Humason ve Hubble’ın daha büyük bir Mt. Wilson teleskopu için yaptığı çalışmanın Crossley yansıtıcısı ile bağlantılı olarak kullanıldığı takdirde, daha rahat bir yarışa neden olacağına inanıyordu. Bu cihazın, yıldızlar ve yoğun, göreceli olarak daha parlak bir çekirdeğe sahip elips şekilli galaksiler için yapılan 100 inçlik Mt. Wilson (2.5 m) cihazıyla yarışması beklenmiyordu. Genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığındaki gaz bulutsuları veya düzensiz galaksileri çalışmak yerine spektrograf kullanılıyordu. Mayall’ın tez danışmanı, William Hammond Wright ve daha sonra Lick yıldızlara ait spektroskopi programının başkanı, Joseph Haines Moore, onu kendi spektrografını yapma konusunda teşvik etti. Cihaz Lick Gözlemevi’nin kendi atölyesinde yapıldı ve özellikle spektrumun ultraviyole kısmında genişletilmiş, düşük yüzel parlaklığına sahip nesneler için daha etkili olacağını kanıtladı. Bu durum Mayall’ın beklentilerini gerçekleştiriyordu. Wright’ın güçlü desteğiyle Mayall ultraviyole gönderen optik cihazı yapmak için kuarz camı kullandı, oysaki Mt. Wilson spektrografları ultraviyole ışınları emen güçlü cam lensler ve prizmalar kullanıyordu.<ref name="Osterbrockp195">{{harvnb|Osterbrock|1996|p=195}}</ref><ref>{{harvnb|Osterbrock|Baade|2001|pp=63, 109, 118}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=114–5}}</ref>


== Lick Gözlemevi ==
== Lick Gözlemevi ==
56. satır: 57. satır:
30 Haziran 1934’te Mayall iki yılını geçirdiği Pasadena’da tanıştığı Los Angeleslı Kathleen (Kay) Boxall ile evlendi. Mount Hamilton zirvesinde küçük bir astronomi köyünün içinde ufak bir dairede yaşadılar. Bu dönemde tüm Lick astronomları burada yaşıyordu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=194–5}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=115–6}}</ref>
30 Haziran 1934’te Mayall iki yılını geçirdiği Pasadena’da tanıştığı Los Angeleslı Kathleen (Kay) Boxall ile evlendi. Mount Hamilton zirvesinde küçük bir astronomi köyünün içinde ufak bir dairede yaşadılar. Bu dönemde tüm Lick astronomları burada yaşıyordu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=194–5}}</ref><ref>{{harvnb|Mayall|1970|pp=115–6}}</ref>


Yeni yapılmış spektrografı kullanan Mayall, Crab Nebula’daki birçok gaz kümesinin radyal hızlarını bulan ilk kişiydi.<ref name="Abt1993" /> Bu bilgiyi ve daha önceden yayınlanmış genişleyen nebulanın açısal hızını kullanarak, uzaklığı hesaplayabildi. Sonuç olarak, Crab Nebula’nın 1054’te (SN 1054) gözlemlenen ve kaydedilen bir klasik novadan farklı olarak bir süpernova kalıntısı olduğunu tanımlayan ve gösteren ilk kişi oldu. Walter Brade, 1939’lerden sonra daha önceleri Hubble tarafından üstlenilmiş olan Mayall’ın ufkunu açma ve ona danışmanlık etme konusunda oldukça etkili oldu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=195–6}}</ref><ref name="NYTimes1939">{{harvnb|Associated Press|1939}}</ref>
Yeni yapılmış spektrografı kullanan Mayall, [[Yengeç Bulutsusu]]'ndaki birçok gaz kümesinin radyal hızlarını bulan ilk kişiydi.<ref name="Abt1993" /> Bu bilgiyi ve daha önceden yayınlanmış genişleyen bulutsunun açısal hızını kullanarak, uzaklığı hesaplayabildi. Sonuç olarak, Yengeç Bulutsusu'nun 1054’te (SN 1054) gözlemlenen ve kaydedilen bir klasik novadan farklı olarak bir süpernova kalıntısı olduğunu tanımlayan ve gösteren ilk kişi oldu. Walter Brade, 1939’lerden sonra daha önceleri Hubble tarafından üstlenilmiş olan Mayall’ın ufkunu açma ve ona danışmanlık etme konusunda oldukça etkili oldu.<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=195–6}}</ref><ref name="NYTimes1939">{{harvnb|Associated Press|1939}}</ref>


1941’de Mayall, Arthur Wyse ve [[Lawrence H. Aller|Lawrence Aller]] ile birlikte yakın galaksilerdeki dönme hareketini çalıştı ve gözlemlenmesi gereken sönük çok fazla madde olduğunu keşfetti, fakat bu maddeler ancak yer çekimi etkisiyle bulunabilirdi.<ref name="NYTimes1941">{{harvnb|Kaempffert|1941}}</ref> 1942’ye kadar yaklaşık üç yılını 50 adet Samanyolu küresel kümesini araştırarak harcadı ve Samanyolu’nun önceden varsayılan kütlesinin gerçekte yarısına sahip olduğunu buldu.<ref name="NYTimes1942">{{harvnb|Callenders|1942}}</ref>
1941’de Mayall, Arthur Wyse ve [[Lawrence H. Aller|Lawrence Aller]] ile birlikte yakın galaksilerdeki dönme hareketini çalıştı ve gözlemlenmesi gereken sönük çok fazla madde olduğunu keşfetti, fakat bu maddeler ancak yer çekimi etkisiyle bulunabilirdi.<ref name="NYTimes1941">{{harvnb|Kaempffert|1941}}</ref> 1942’ye kadar yaklaşık üç yılını 50 adet Samanyolu küresel kümesini araştırarak harcadı ve Samanyolu’nun önceden varsayılan kütlesinin gerçekte yarısına sahip olduğunu buldu.<ref name="NYTimes1942">{{harvnb|Callenders|1942}}</ref>
66. satır: 67. satır:


== 120 inçlik (3.0 m) teleskop ==
== 120 inçlik (3.0 m) teleskop ==
{{Ayrıca bakınız|C. Donald Shane telespkobu}}
{{Ayrıca bakınız|C. Donald Shane teleskobu}}
[[Dosya:120inch-reflector-maint-Lick-Observatory.jpg|küçükresim|upright|Bakım için açılan kubbeyle birlikte 120 inçlik (3.0 m) Lick teleskopu]]
[[Dosya:120inch-reflector-maint-Lick-Observatory.jpg|küçükresim|upright|Bakım için açılan kubbeyle birlikte 120 inçlik (3.0 m) Lick teleskopu]]


2. Dünya Savaşı boyunca Mayall, Lick Gözlemevi’nin geleceğini önemli bir biçimde etkiledi. 1931’den beri iki yıl Mount Wilson’da asistanlık yaptıktan sonra Lick ve Berkeley’e geri döndüğünde Mount Hamilton’un daha büyük bir teleskopa ihtiyacı olduğunu hissetti.<ref>{{harvnb|Mayall|1970|p=118}}</ref> Lick’teki astronomlar 36 inçlik (0.91m) Crossley yansıtıcısı ile önemli sonuçlar elde edebilmelerinden gurur duyuyorlardı. Bu teleskopun boyutunun küçüklüğü, Mount Wilson’ın 60 inçlik (1.5 m) teleskopunun ilk ışığı görmesiyle 1908’de ortaya çıktı. Bu durum 72 inçlik (1.8 m) teleskopa sahip Dominion Astrofizik Gözlemevi’nin 1917’de açılmasıyla ve 1919’daki Mount Wilson’ın sahip olduğu 100 inçlik (2.5 m) Hooker teleskopuyla vurgulanmış oldu. Mayall küçük Crossley ile çalışmakta ustaydı, fakat ışık miktarını dokuz kat daha fazla toplayan teleskopla yarışmanın anlamsız olduğunu biliyordu. Bu durum Palomar Gözlemevi’nde 200 inçlik (5.1 m) Hale teleskopunun tamamlanmasıyla daha da kötüye gidiyordu. Lick’te Mayall ve diğer fakülte gençleri Moore ve Wright gibi fakültenin eskilerinin küçük teleskoplara çok bağlı olduğunu ve daha büyük bir yansıtıcı elde etmek için daha güçlü bir şekilde deneme yapmaları gerektiğini düşündüler.<ref name=Lick120>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=200–3}}</ref>
2. Dünya Savaşı boyunca Mayall, Lick Gözlemevi’nin geleceğini önemli bir biçimde etkiledi. 1931’den beri iki yıl Mount Wilson’da asistanlık yaptıktan sonra Lick ve Berkeley’e geri döndüğünde Mount Hamilton’un daha büyük bir teleskopa ihtiyacı olduğunu hissetti.<ref>{{harvnb|Mayall|1970|p=118}}</ref> Lick’teki astronomlar 36 inçlik (0.91m) Crossley yansıtıcısı ile önemli sonuçlar elde edebilmelerinden gurur duyuyorlardı. Bu teleskopun boyutunun küçüklüğü, Mount Wilson’ın 60 inçlik (1.5 m) teleskopunun ilk ışığı görmesiyle 1908’de ortaya çıktı. Bu durum 72 inçlik (1.8 m) teleskopa sahip Dominion Astrofizik Gözlemevi’nin 1917’de açılmasıyla ve 1919’daki Mount Wilson’ın sahip olduğu 100 inçlik (2.5 m) Hooker teleskopuyla vurgulanmış oldu. Mayall küçük Crossley ile çalışmakta ustaydı, fakat ışık miktarını dokuz kat daha fazla toplayan teleskopla yarışmanın anlamsız olduğunu biliyordu. Bu durum Palomar Gözlemevi’nde 200 inçlik (5.1 m) Hale teleskopunun tamamlanmasıyla daha da kötüye gidiyordu. Lick’te Mayall ve diğer fakülte gençleri Moore ve Wright gibi fakültenin eskilerinin küçük teleskoplara çok bağlı olduğunu ve daha büyük bir yansıtıcı elde etmek için daha güçlü bir şekilde deneme yapmaları gerektiğini düşündüler.<ref name=Lick120>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=200–3}}</ref>


Mayall’ın haberi olmadan, Lick gözlemevi yöneticisi William H. Wright ve ondan evvelki Robert G. Aitken, 36 inçlik (0.91 m) Crossley yansıtıcısını daha büyük bir yansıtıcı ile yenilemek için gizlilik içinde para toplamayı denediler. Hem tüm özel kaynakları hem de Kaliforniya Üniversitesi rektörü Robert G. Aitken’i bütçe sağlaması için denediler. Birçok girişime rağmen, Büyük Buhran sebebiyle başarısız oldular. Ancak 1942’de Sproul Mt. Wilson’dan Paul W. Merrill’e Wright’ın yerine geçmesini teklif etti, ama bu teklif kabul edilmedi. Red cevabı ile sarsılan Sproul tutumunu değiştirdi ve vekillere savaş sonra erdiğinde yeni bir teleskop için para bulma yolları arayacağını söyledi. Bu zamanlarda, Sproul savaş sona erdiğinde söz verdiği C. Donald Shane’ı Lick’in yöneticisi olarak gizli bir şekilde atadı.[40]
Mayall’ın haberi olmadan, Lick gözlemevi yöneticisi William H. Wright ve ondan evvelki Robert G. Aitken, 36 inçlik (0.91 m) Crossley yansıtıcısını daha büyük bir yansıtıcı ile yenilemek için gizlilik içinde para toplamayı denediler. Hem tüm özel kaynakları hem de Kaliforniya Üniversitesi rektörü Robert G. Aitken’i bütçe sağlaması için denediler. Birçok girişime rağmen, Büyük Buhran sebebiyle başarısız oldular. Ancak 1942’de Sproul Mt. Wilson’dan Paul W. Merrill’e Wright’ın yerine geçmesini teklif etti, ama bu teklif kabul edilmedi. Red cevabı ile sarsılan Sproul tutumunu değiştirdi ve vekillere savaş sonra erdiğinde yeni bir teleskop için para bulma yolları arayacağını söyledi. Bu zamanlarda, Sproul savaş sona erdiğinde söz verdiği C. Donald Shane’ı Lick’in yöneticisi olarak gizli bir şekilde atadı.


Daha büyük bir teleskop için yapılan plan, üniversitenin bütçe tekliflerinin yapıldığı 1944 Eylül ayı civarlarında sızdırıldı. Wright ve geçici savaş dönemi yöneticisi Joseph H. Moore Sproul tarafından bütçede teklif edilen ödeneklere bağlı olarak 85 inçlik (2.2 m) ve 90 inçlik (2.3 m) yansıtıcı tasarladılar. Mayall ve Gerald E. Kron, genç Lick personelini de dahil ederek Sproul’a ne tür bir teleskop tasarlamaları gerektiğini tartışmak amacıyla bir toplantı düzenleme isteğini içeren mektup gönderdi. Aralık 1944’te Sproul’un Los Angeles’taki ofisinde buluştular. Mayall 90 inç (2.3 m)i aşmayan bir teleskop ihtiyacından bahsetti. Pasadena’da Caltech optik mağazasında neredeyse tamamlanmış 120 inçlik (3.0 m) Pyrex cam diskleri görmüştü. Bu diskler daha önce 200 inçlik (5.1 m) Palomar aynasının[41] oto hizalama testinde kullanılmak amacıyla planlanmıştı ve bu boyutta aynalı bir Lick teleskopuna sahip olunması gerektiği konusunda Sproul uyarmıştı. Sürpriz bir şekilde bu düşünceye Sproul katılıyordu.<ref name="Lick120"/>
Daha büyük bir teleskop için yapılan plan, üniversitenin bütçe tekliflerinin yapıldığı 1944 Eylül ayı civarlarında sızdırıldı. Wright ve geçici savaş dönemi yöneticisi Joseph H. Moore Sproul tarafından bütçede teklif edilen ödeneklere bağlı olarak 85 inçlik (2.2 m) ve 90 inçlik (2.3 m) yansıtıcı tasarladılar. Mayall ve Gerald E. Kron, genç Lick personelini de dahil ederek Sproul’a ne tür bir teleskop tasarlamaları gerektiğini tartışmak amacıyla bir toplantı düzenleme isteğini içeren mektup gönderdi. Aralık 1944’te Sproul’un Los Angeles’taki ofisinde buluştular. Mayall 90 inç (2.3 m)i aşmayan bir teleskop ihtiyacından bahsetti. Pasadena’da Caltech optik mağazasında neredeyse tamamlanmış 120 inçlik (3.0 m) Pyrex cam diskleri görmüştü. Bu diskler daha önce 200 inçlik (5.1 m) Palomar aynasının oto hizalama testinde kullanılmak amacıyla planlanmıştı ve bu boyutta aynalı bir Lick teleskopuna sahip olunması gerektiği konusunda Sproul uyarmıştı. Sürpriz bir şekilde bu düşünceye Sproul katılıyordu.<ref name="Lick120"/>


Shane 1945’in başında yeni bir yansıtıcı planlamak amacıyla Sproul tarafından oluşturulan komitenin başkanı oldu. Diğer komite üyeleri Mayall, Moore, Walter S. Adams ve Ira S. Bowen idi. Komite öncelikle yazışma yoluna gitti. Mayall’ın Shane’i 90 inçlik (2.3 m) teleskop yerine 120 inçlik (3.0 m) teleskop için ikna etmeye çalışması makuldu. Mayall, Pasadena’da hem teleskop tasarımı konusunda deneyimli olanlar hem de üniversite yöneticisi ve aynı zamanda profesörü olan Shane arasında bir bağlantı kurmaya çalıştı. 200 inçlik (5.1 m) projede Adams ve idari personelden, John August Anderson, Lick tasarım komitesiyle birlikte deneyimlerini, çizimlerini ve planlarını paylaştı. 6 Mart 1945’te Mayall ve Shane’in olduğu komite 120 inçlik (3.0 m) C. Donal Shane teleskopu için temel parametrelere karar verdi. 7 Mart’ta, Mt. Hamilton’da yansıtıcının nereye inşa edileceğini seçmek için Mayall; Shane, Wright ve Moore’a (6 Mart toplantısında yoktu) katıldı.<ref name=Lick120/>
Shane 1945’in başında yeni bir yansıtıcı planlamak amacıyla Sproul tarafından oluşturulan komitenin başkanı oldu. Diğer komite üyeleri Mayall, Moore, Walter S. Adams ve Ira S. Bowen idi. Komite öncelikle yazışma yoluna gitti. Mayall’ın Shane’i 90 inçlik (2.3 m) teleskop yerine 120 inçlik (3.0 m) teleskop için ikna etmeye çalışması makuldu. Mayall, Pasadena’da hem teleskop tasarımı konusunda deneyimli olanlar hem de üniversite yöneticisi ve aynı zamanda profesörü olan Shane arasında bir bağlantı kurmaya çalıştı. 200 inçlik (5.1 m) projede Adams ve idari personelden, John August Anderson, Lick tasarım komitesiyle birlikte deneyimlerini, çizimlerini ve planlarını paylaştı. 6 Mart 1945’te Mayall ve Shane’in olduğu komite 120 inçlik (3.0 m) C. Donal Shane teleskopu için temel parametrelere karar verdi. 7 Mart’ta, Mt. Hamilton’da yansıtıcının nereye inşa edileceğini seçmek için Mayall; Shane, Wright ve Moore’a (6 Mart toplantısında yoktu) katıldı.<ref name=Lick120/>
79. satır: 80. satır:
== Savaş sonrası Lick araştırmaları ==
== Savaş sonrası Lick araştırmaları ==
[[Dosya:Crossley entrance.jpg|küçükresim|sağ|Lick Gözlemevi’ndeki 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcısı]]
[[Dosya:Crossley entrance.jpg|küçükresim|sağ|Lick Gözlemevi’ndeki 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcısı]]
120 inçlik (3.0 m) teleskop binasının inşasındaki uzun süreç boyunca, Mayall Lick’in 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcı’sını kullanmayı sürdürdü ve yarıksız spektrografını yararlı hale getirmeye odaklandı. Spektrograf genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığına sahip kümeler, galaksiler ve nebulalar için en uygun hale gelmişti. 1946’da savaş öncesi denemelerden küresel kümelerin birleşik spektrumları çalışmasını tamamladı ve yayınladı. Makalesi Samanyolu küresel kümeler sistemini gösteren bir anahtar çalışmaydı ve bu çalışma sadece yıldızlararası maddenin düzleştirilmiş diskinde bulunan galaktik dönme hareketini paylaşıyordu. [43][44][45] 1948’de Mayall diğer araştırmalarını yürütürken şans eseri tip 2 süpernovayı keşfetti.<ref name="NYTimes1948a">{{harvnb|The New York Times|1948}}</ref><ref name="NYTimes1948b">{{harvnb|Kaempffert|1948}}</ref>
120 inçlik (3.0 m) teleskop binasının inşasındaki uzun süreç boyunca, Mayall Lick’in 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcı’sını kullanmayı sürdürdü ve yarıksız spektrografını yararlı hale getirmeye odaklandı. Spektrograf genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığına sahip kümeler, galaksiler ve bulutsular için en uygun hale gelmişti. 1946’da savaş öncesi denemelerden küresel kümelerin birleşik spektrumları çalışmasını tamamladı ve yayınladı. Makalesi Samanyolu küresel kümeler sistemini gösteren bir anahtar çalışmaydı ve bu çalışma sadece yıldızlararası maddenin düzleştirilmiş diskinde bulunan galaktik dönme hareketini paylaşıyordu. [43][44][45] 1948’de Mayall diğer araştırmalarını yürütürken şans eseri tip 2 süpernovayı keşfetti.<ref name="NYTimes1948a">{{harvnb|The New York Times|1948}}</ref><ref name="NYTimes1948b">{{harvnb|Kaempffert|1948}}</ref>


Mayall, Milton Humason ile tüm kuzey galaksilerinin +13 görsel boyutundan daha parlak kızıla kayan değerleri topladıkları 20 yıllık ortak bir çalışmayı (Hubble tarafından 1935'te formülleştirildi) içeren bir projeye dahildi. Humason 100 inçlik Mount Wilson’ı (2.5 m) kullanarak sönük galaksileri ele alırken, Mayall Crossley’deki parlak galaksilerle uğraştı. 1956’daki bu çalışma, Mayall’ın Humason ve Allan Sandage ile ortak olarak evrenin genişleme hızı üzerine yazdıkları makaleyle sonuçlandı. Bu makale Lick, Wilson ve Palomar’da 1935'ten 1955’e ölçülen galaksiler için 800’ün (300’ü Mayall tarafından belirlenmiş) üzerinde kırmızıya kayan değerleri listeliyordu.<ref name="Abt1993" /><ref name="Humasonetal1956" /><ref>{{harvnb|McCray|2004|p=57}}</ref><ref name="NYTimes1954">{{harvnb|Laurence|1954}}</ref><ref name="NYTimes1955">{{harvnb|Plumb|1955}}</ref><ref name="NYTimes1956">{{harvnb|Kaempffert|1956}}</ref>
Mayall, Milton Humason ile tüm kuzey galaksilerinin +13 görsel boyutundan daha parlak kızıla kayan değerleri topladıkları 20 yıllık ortak bir çalışmayı (Hubble tarafından 1935'te formülleştirildi) içeren bir projeye dahildi. Humason 100 inçlik Mount Wilson’ı (2.5 m) kullanarak sönük galaksileri ele alırken, Mayall Crossley’deki parlak galaksilerle uğraştı. 1956’daki bu çalışma, Mayall’ın Humason ve Allan Sandage ile ortak olarak evrenin genişleme hızı üzerine yazdıkları makaleyle sonuçlandı. Bu makale Lick, Wilson ve Palomar’da 1935'ten 1955’e ölçülen galaksiler için 800’ün (300’ü Mayall tarafından belirlenmiş) üzerinde kırmızıya kayan değerleri listeliyordu.<ref name="Abt1993" /><ref name="Humasonetal1956" /><ref>{{harvnb|McCray|2004|p=57}}</ref><ref name="NYTimes1954">{{harvnb|Laurence|1954}}</ref><ref name="NYTimes1955">{{harvnb|Plumb|1955}}</ref><ref name="NYTimes1956">{{harvnb|Kaempffert|1956}}</ref>
100. satır: 101. satır:
Yönetici görevindeki Mayall, 4 metrelik Kitt Peak yansıtıcı binasını denetledi.<ref name="NYTimes1968">{{harvnb|Sullivan|1968}}</ref> 1971’de emekli olduğunda bu bina hala inşa ediliyordu, 1973’te,<ref>{{harvnb|McCray|2004|pp=86, 309}}</ref> tamamlandı ve Mayall’ın onuruna Nicholas U. Mayall teleskopu olarak adlandırıldı.<ref name=CerroTololo>{{harvnb|Bouchet|Lawrence|Crotts|Heathcote|2000}}</ref><ref>{{harvnb|Eglin|1973}}</ref> Mayall, sonunda Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi (CTIO) olan güney yarımküredeki Ulusal Gözlemevi’nin büyümesine yakından dahil oldu. CTIO’daki 4 metrelik Victor M. Blanco teleskopu (Kitt Peak’teki Mayall teleskobundan farksız) 1974’te ilk ışığı gördü ve 1976’da tamamlandı.<ref name=MayallClosing/><ref name="NYTimes1979" /><ref name=CerroTololo/><ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=207–8}}</ref><ref>{{harvnb|Gregory|Abbott|2008}}</ref>
Yönetici görevindeki Mayall, 4 metrelik Kitt Peak yansıtıcı binasını denetledi.<ref name="NYTimes1968">{{harvnb|Sullivan|1968}}</ref> 1971’de emekli olduğunda bu bina hala inşa ediliyordu, 1973’te,<ref>{{harvnb|McCray|2004|pp=86, 309}}</ref> tamamlandı ve Mayall’ın onuruna Nicholas U. Mayall teleskopu olarak adlandırıldı.<ref name=CerroTololo>{{harvnb|Bouchet|Lawrence|Crotts|Heathcote|2000}}</ref><ref>{{harvnb|Eglin|1973}}</ref> Mayall, sonunda Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi (CTIO) olan güney yarımküredeki Ulusal Gözlemevi’nin büyümesine yakından dahil oldu. CTIO’daki 4 metrelik Victor M. Blanco teleskopu (Kitt Peak’teki Mayall teleskobundan farksız) 1974’te ilk ışığı gördü ve 1976’da tamamlandı.<ref name=MayallClosing/><ref name="NYTimes1979" /><ref name=CerroTololo/><ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|pp=207–8}}</ref><ref>{{harvnb|Gregory|Abbott|2008}}</ref>


== Retirement ==
== Emekliye ayrılma ==
Mayall 1971’de 65 yaşında emekli oldu,<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=208}}</ref><ref>{{harvnb|McCray|2004|p=86}}</ref> doğumgünü olan 8 Mayıs’ta onuruna bir sempozyum düzenlendi.<ref name="Abt1993">{{harvnb|Abt|1993}}</ref><ref>{{harvnb|Lindsley|Edmondson|Kiani|2008|p=5}}</ref> Emekliliği boyunca Fermilab için genel kurulu da içeren birçok organizasyonda aktif rol oynadı.<ref name="Abt1993" /> 5 Ocak 1993’te diyabet hastalığının komplikasyonları sonucu vefat etti ve külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.<ref name="NYTimes1993" /><ref name=Greenstein1994>{{harvnb|Greenstein|1994}}</ref> Mayall, karısı Kathleen Boxall’ın <ref name="NYTimes1993">{{harvnb|Lambert|1993|p=B8}}</ref><ref name="Abt1993" /> 58. yaşına, iki çocuğu Bruce Ian Mayall (1939) ve Pamela Ann Mayall<ref name="NYTimes1993" /><ref name="Abt1993" /> ve iki torunu[2] Shane Nicholas Oakes (1977) ve Bryce Oakes Mayall (1979)’ı gördüğü süre boyunca hayattaydı.
Mayall 1971’de 65 yaşında emekli oldu,<ref>{{harvnb|Osterbrock|1996|p=208}}</ref><ref>{{harvnb|McCray|2004|p=86}}</ref> doğumgünü olan 8 Mayıs’ta onuruna bir sempozyum düzenlendi.<ref name="Abt1993">{{harvnb|Abt|1993}}</ref><ref>{{harvnb|Lindsley|Edmondson|Kiani|2008|p=5}}</ref> Emekliliği boyunca Fermilab için genel kurulu da içeren birçok organizasyonda aktif rol oynadı.<ref name="Abt1993" /> 5 Ocak 1993’te diyabet hastalığının komplikasyonları sonucu vefat etti ve külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.<ref name="NYTimes1993" /><ref name=Greenstein1994>{{harvnb|Greenstein|1994}}</ref> Mayall, karısı Kathleen Boxall’ın <ref name="NYTimes1993">{{harvnb|Lambert|1993|p=B8}}</ref><ref name="Abt1993" /> 58. yaşına, iki çocuğu Bruce Ian Mayall (1939) ve Pamela Ann Mayall<ref name="NYTimes1993" /><ref name="Abt1993" /> ve iki torunu[2] Shane Nicholas Oakes (1977) ve Bryce Oakes Mayall (1979)’ı gördüğü süre boyunca hayattaydı.


== Şeref ==
== Başarılar ==


=== Onur dernekleri ===
=== Onur dernekleri ===
111. satır: 112. satır:
=== Mayall’dan sonra adlandırılan ===
=== Mayall’dan sonra adlandırılan ===
# Küresel kümeler: Mayall II, Mayall III, Mayall IV, Mayall V, and Mayall VI
# Küresel kümeler: Mayall II, Mayall III, Mayall IV, Mayall V, and Mayall VI
# Etkileşimdeki Galaksiler: Mayall'ın Amacı
# Etkileşen Galaksiler: Mayall'ın Amacı
# Küçük planet: 2131 Mayall
# Küçük gezegen: 2131 Mayall
# Kitt Peak Ulusal Gözlemevi Nicholas U. Mayall Teleskobu
# Kitt Peak Ulusal Gözlemevi Nicholas U. Mayall Teleskobu


== Yayımları ==
== Yayınları ==
• Mayall, Nicholas Ulrich; Miles, Howard G.; Whipple, Fred Lawrence (1928), "Elements and ephemeris of comet k 1927 (Skjellerup)", Lick Observatory Bulletin 13: 120–2, Bibcode:1928LicOB..13..120M
• Mayall, Nicholas Ulrich; Miles, Howard G.; Whipple, Fred Lawrence (1928), "Elements and ephemeris of comet k 1927 (Skjellerup)", Lick Observatory Bulletin 13: 120–2, Bibcode:1928LicOB..13..120M


154. satır: 155. satır:
== Kaynakça ==
== Kaynakça ==
{{Kaynakça|30em}}
{{Kaynakça|30em}}

== Atıf yapılan kaynaklar ==
{{Kaynak başı|30em}}
* {{citation
| url = http://www.noao.edu/noao/noaonews/mar93/art6.html
| last1 = Abt
| first1 = Helmut A.
| title = Nicholas U. Mayall (1906–1993) (1Mar93)
| date = March 1, 1993
| journal = NOAO Newsletter
| volume = 33
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F50B16F93D55147A93CAA8178DD85F448385F9
| date = June 18, 1930
| title = Figures Pluto due Nearest us in 1988
| page = 17
| agency = Associated Press
| issn = 0362-4331
| quote = Professor Harlow Shapley, director of the Harvard Astronomical Observatory, today announced that the discovery of photographic plates taken in 1919 of images of the new planet Pluto had enabled him to calculate a final period of 251.8&nbsp;years for the trans-Neptunian body to complete its orbit. ... Professor Shapley's computations were based on telegrams received yesterday from N. H. Seares, assistant director of the Mount Wilson Observatory, where the plates were made. Mr Seares's telegrams contained data prepared by Seth B. Nicholson and N. U. Mayall of the observatory staff.
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F20B12F93F5C16738DDDA00A94DC405B838FF1D3
| date = April 29, 1933
| title = Mount Wilson Films 200 "Hottest Stars"; 100,000,000–Mile Gas Layers About Them
| agency = Associated Press
| author = Associated Press
| page = 6
| issn = 0362-4331
| quote = A plate exposed by N. U. Mayall showed forty-eight bright-line stars, twenty-seven of which had not previously been discovered.
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F3071FF83958127A93C1AB178AD85F4D8385F9
| date = January 23, 1939
| title = Astronomers Trace Crab Nebula To Mighty Explosion of a Star
| page = 15
| edition = New York
| agency = Associated Press
| issn = 0362-4331
| quote = Astronomers of five nations have helped build up evidence that the Crab nebula was once a supernova, a star blown apart by a catastrophic explosion.
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F30F12FF395916738DDDA00894DE405B808AF1D3
| date = June 9, 1960
| title = Astronomy Chief Is Appointed
| page = 16
| edition = Late City
| agency = Associated Press
| issn = 0362-4331
| quote = The appointment of Dr. Nicholas U. Mayall as director of the National Science Foundation's new research facility for optical astronomy, near Tucson, Ariz. was announced today. The center is known as the Kitt Peak National Observatory.
}}
* {{citation
| url = http://www.lsstmail.org/noao/noaonews/mar00/node28.html
| title = A Tip/Tilt System for the Blanco Telescope
| access-date = October 25, 2009
| date = March 2000
| journal = NOAO Newsletter
| issue = 61
| last1 = Bouchet
| first1 = Patrice
| last2 = Lawrence
| first2 = Steve
| last3 = Crotts
| first3 = Arlin
| last4 = Heathcote
| first4 = Steve
| archive-url = https://web.archive.org/web/20110727042945/http://www.lsstmail.org/noao/noaonews/mar00/node28.html
| archive-date = July 27, 2011
| url-status = dead
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F20816FC3F5D167B93C2AB1789D85F468485F9
| date = February 20, 1942
| title = Dr. N.U. Mayall at Congress in Mexico Says Galaxy May Weigh Much Less Than Thought—Earth's Significance Diminishes
| last1 = Callenders
| first1 = Harold
| page = 12
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
| quote = ... Dr. N. U. Mayall of Lick Observatory, who has spent about three years studying fifty globular star clusters in the Milky Way. He said the conclusion indicated by the data from his observations might mean that the whole galaxy weighed about half as much as had been supposed.
}}
* {{citation
| title = AURA and its US national observatories
| url = https://books.google.com/books?id=jEurac1jvsAC
| last1 = Edmondson
| first1 = Frank Kelly
| date = 1997
| isbn = 978-0-521-55345-2
| publisher = Cambridge University Press
| location = New York
| access-date = September 22, 2009
}}
* {{citation
| url = http://www.noao.edu/image_gallery/html/im0488.html
| title = Dr. Nicholas U. Mayall
| publisher = Cerro Tololo Inter-American Observatory
| first1 = Tom
| last1 = Eglin
| date = 1973
| access-date = October 10, 2009
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F70A10FD3959157B93C6AB178DD85F448585F9
| date = June 24, 1950
| title = Palomar's Big 'Eye' Maps Far Galaxies
| last1 = Federer
| first1 = Charles A. Jr.
| page = 10
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F10C12F6345D11728DDDA10A94D8415B898BF1D3
| date = October 28, 1979
| title = An Astronomical Journey in Arizona
| page = 377
| edition = Late City
| last1 = Freeman
| first1 = Ira Henry
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| jstor = 986853
| title = Nicholas Ulrich Mayall (9 May 1906–5 January 1993)
| last1 = Greenstein
| first1 = Jesse L.
| journal = Proceedings of the American Philosophical Society
| volume = 138
| issue = 4
| date = December 1994
| pages = 547–51
}}
* {{citation
| url = http://www.ctio.noao.edu/telescopes/4m/4m.html
| title = The Blanco 4m Telescope
| last1 = Gregory
| first1 = B.
| last2 = Abbott
| first2 = T.
| publisher = Cerro Tololo Inter-American Observatory
| date = July 22, 2008
| access-date = October 24, 2009
| archive-url = https://web.archive.org/web/20110615075152/http://www.ctio.noao.edu/telescopes/4m/4m.html
| archive-date = June 15, 2011
| url-status = dead
}}
* {{citation
| date = 1956
| journal = The Astronomical Journal
| volume = 61
| issue = 3
| pages = 97–162
| title = Redshifts and magnitudes of extragalactic nebulae
| last1 = Humason
| first1 = Milton L.
| author-link1 = Milton L. Humason
| last2 = Mayall
| first2 = Nicholas U.
| last3 = Sandage
| first3 = Allan R.
| author-link3 = Allan R. Sandage
| doi = 10.1086/107297
| bibcode=1956AJ.....61...97H
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F40714F83B5F1A7A93CAAB1789D95F458485F9
| date = December 28, 1941
| title = Review of Gains Made in Science During Year
| last1 = Kaempffert
| first1 = Waldemar
| page = 39
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
| quote = Drs. N. U. Mayall and A. B. Wyse (Lick) and L. H. Aller (Harvard) studied the spinning of some near nebulae, which are galaxies. It turned out that in many there was much matter so faint that it could be detected only in its gravitational effects.
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F70C15FC3D58147B93CBA8178AD85F438485F9
| date = January 19, 1947
| title = Motion of Stars: Revolving Stars Provide a Check on Earth's Speed
| last1 = Kaempffert
| first1 = Waldemar
| page = 101
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F00F1EFE3F5E167B93C4AB1789D95F4C8485F9
| date = December 26, 1948
| title = Science in Review: Research Work in Astronomy and Cancer Lead Year's List of Scientific Developments
| last1 = Kaempffert
| first1 = Waldemar
| page = 87
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F10A12FD3C5A16738FDDA80894DF405B8689F1D3
| date = July 1, 1956
| title = Science in Review: Astronomers Present New Evidence That Universe Is Expanding Like a Bubble
| last1 = Kaempffert
| first1 = Waldemar
| page = 129
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = https://www.nytimes.com/1993/01/11/us/nicholas-u-mayall-86-leader-of-studies-on-nature-of-universe.html
| date = January 11, 1993
| title = Nicholas U. Mayall, 86, Leader Of Studies on Nature of Universe
| last1 = Lambert
| first1 = Bruce
| page = B8
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FB0814F73959177B93CAAB1789D95F408585F9
| date = December 28, 1954
| title = Birth of Universe Traced to Blast
| last1 = Laurence
| first1 = William L.
| page = 17
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| url = http://www.noao.edu/kp50/files/Timeline.pdf
| title = Celebrating 50&nbsp;years; Kitt Peak National Observatory; Milestones at Kitt Peak
| last1 = Lindsley
| first1 = Dave
| last2 = Edmondson
| first2 = Frank
| last3 = Kiani
| first3 = Shiva
| date = August 25, 2008
| publisher = National Optical Astronomy Observatory
| place = Tucson, AZ
| access-date = October 24, 2009
}}
* {{citation
| title = Structural parameters of Mayall II = G1 in M31
| journal = [[Monthly Notices of the Royal Astronomical Society]]
| volume = 376
| issue = 4
| pages = 1621–1629
| date = April 2007
| doi = 10.1111/j.1365-2966.2007.11573.x
| last1 = Ma
| first1 = J.
| last2 = de Grijs
| first2 = R.
| last3 = Chen
| first3 = D.
| last4 = van den Bergh
| first4 = S.
| last5 = Fan
| first5 = Z.
| last6 = Wu
| first6 = Z.
| last7 = Wu
| first7 = H.
| last8 = Zhou
| first8 = X.
| last9 = Wu
| first9 = J.
| last10 = Jiang
| first10 = Z.
| last11 = Chen
| first11 = J.
| bibcode=2007MNRAS.376.1621M
|arxiv = astro-ph/0702012 | s2cid = 3591548
| display-authors = 8
}}
* {{citation
| title = The Radial Velocities of Fifty Globular Star Clusters
| last = Mayall
| first = Nicholas U.
| journal = Astrophysical Journal
| volume = 104
| page = 290
| date = September 1946
| doi = 10.1086/144856
| bibcode=1946ApJ...104..290M
}}
* {{citation
| title = There was light: Autobiography of a university: Berkeley, 1868–1968
| chapter-url = https://books.google.com/books?id=nuA7AAAAIAAJ
| editor1-last = Stone
| editor1-first = Irving
| last1 = Mayall
| first1 = Nicholas Ulrich
| date = 1970
| chapter = Nicholas U. Mayall
| publisher = Doubleday & Company, Inc.
| location = Garden City, New York
| pages = 107–19
| access-date = October 11, 2009
}}
* {{citation
| title = Giant telescopes: astronomical ambition and the promise of technology
| url = https://books.google.com/books?id=9mUL9dGn9V4C
| isbn = 978-0-674-01147-2
| publisher = Harvard University Press
| date = 2004
| last1 = McCray
| first1 = W. Patrick
| access-date = September 22, 2009
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FA0E10FA3D5F11738DDDAA0894D9405B818FF1D3
| date = January 3, 1931
| ref = CITEREFThe New York Times1931
| title = Woman Measures Heat of Sun Spots ... Lowell Photo of 1915 Discloses Pluto
| page = 10
| issn = 0362-4331
| quote = Although a spot on the sun looks dark because it is cooler than the surrounding surface, it is at the inconceivably high temperature of 8,033 degrees Fahrenheit, Miss Charlotte E. Moore of Mount Wilson observatory ... Professors S. B. Nicholson and N. U. Mayall illustrated with lantern slides a paper on "The Orbit and Mass of Pluto," which indicated that the planet has a mass about equal to that of the earth.
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FB0E16F6395A157B93CBA9178CD85F4C8485F9
| ref = CITEREFThe New York Times1948
| date = July 9, 1948
| title = Star Far Outshining Sun Discovered by Accident
| author = New York Times staff
| page = 21
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| title = The Probable Value of the Mass of Pluto
| last1 = Nicholson
| first1 = Seth B.
| author-link1 = Seth B. Nicholson
| last2 = Mayall
| first2 = Nicholas U.
| journal = Publications of the Astronomical Society of the Pacific
| volume = 42
| issue = 250
| page = 350
| date = December 1930
| doi = 10.1086/124071
| bibcode=1930PASP...42..350N
}}
* {{citation
| title = Positions, Orbit, and Mass of Pluto
| last1 = Nicholson
| first1 = Seth B.
| author-link1 = Seth B. Nicholson
| last2 = Mayall
| first2 = Nicholas U.
| journal = Astrophysical Journal
| volume = 73
| page = 1
| date = January 1931
| doi = 10.1086/143288
| bibcode=1931ApJ....73....1N
}}
* {{citation
| chapter-url = http://www.nap.edu/html/biomems/nmayall.pdf
| access-date = September 12, 2009
| chapter = Nicholas Ulrich Mayall, May 9, 1906 – January 5, 1993
| last1 = Osterbrock
| first1 = Donald E.
| title = Biographical Memoirs
| publisher = National Academy Press
| location = Washington, D.C.
| date = 1996
| isbn = 978-0-309-05346-4
| volume = 69
| pages = 189–213
}}
* {{citation
| title = Walter Baade: a life in astrophysics
| url = https://books.google.com/books?id=_iXaBaXwRrQC
| last1 = Osterbrock
| first1 = Donald E.
| last2 = Baade
| first2 = Walter
| date = 2001
| publisher = Princeton University Press
| isbn = 978-0-691-04936-6
| access-date = September 22, 2009
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=FB0D1EFD3A5D13728DDDAB0894D9405B8589F1D3
| date = January 2, 1955
| title = Science in Review: An Expanding Universe About Six Billion Years Old Pictured by Astronomers
| last1 = Plumb
| first1 = Robert K.
| page = 131
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| newspaper = The New York Times
| url = http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F60C1EF6355D13728DDDAE0894D9405B888AF1D3
| date = January 7, 1968
| title = Science; A Closer Look at the Cosmos
| page = 181
| last1 = Sullivan
| first1 = Walter
| edition = Late City
| issn = 0362-4331
}}
* {{citation
| url = https://books.google.com/books?id=PuN7l2A2uzQC
| title = Reflecting Telescope Optics: Basic design theory and its historical development
| series = Astronomy and astrophysics library; Volume 1 of Reflecting Telescope Optics
| date = 2004
| publisher = Springer
| location = Berlin
| volume = 1
| edition = 2nd
| last1 = Wilson
| first1 = Ray N.
| isbn = 978-3-540-76581-3
}}
{{Kaynak sonu}}


{{Otorite kontrolü}}
{{Otorite kontrolü}}

Sayfanın 15.11, 26 Haziran 2023 tarihindeki hâli

Nicholas Mayall
Nicholas_U._Mayall_using_the_4-metre_KPNO_telescope
DoğumNicholas Ulrich Mayall
9 Mayıs 1906(1906-05-09)
Moline, Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm5 Ocak 1993 (86 yaşında)
Tucson, Amerika Birleşik Devletleri
MilliyetAmerikalı
Mezun olduğu okul(lar)Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley
Kariyeri
DalıAstronomi
Çalıştığı kurumlarWilson Dağı Gözlemevi
Lick Gözlemevi
Kitt Zirvesi Ulusal Gözlemevi
Cerro Tololo Amerikanarası Gözlemevi

Nicholas Ulrich Mayall (9 Mayıs 1906, Moline - 5 Ocak 1993, Tucson), Amerikalı gözlemsel astronomdur. Mayall doktorasını Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'den aldıktan sonra, II. Dünya Savaşı süresince MIT'nin Radyasyon Laboratuvarı’nda geçirdiği kısa zaman dilimi haricinde, 1934-1960 yıllarında olacağı Lick Gözlemevi'nde çalıştı.

Lick’teki süresi boyunca Mayall, bulutsu, süpernova, sarmal galaksilerin iç hareketleri, galaksilerin kırmızıya kayması ve evrenin kökeni, yaşı ve boyutuna dair astronomik bilgilerle katkıda bulundu.[1][2] Lick’in önceki 36 inçlik (0.91 m) teleskoba önemli bir geliştirme sunan 120 inçlik yansıtıcı teleskobun (3.0 m) planlanmasında ve yapımında önemli bir rol oynadı.

Mayall, 1960'tan 1971’deki emekliliğine kadar, 11 yılını Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nin yöneticisi olarak geçirdi. KPNO ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevleri’ndeki önderliğiyle, birincil teleskoplarla donanmış bu iki gözlemevini dünyanın en önde gelen araştırmacı gözlemevleri haline getirdi.[3] Mayall kendisinden sonra adlandırılan 4 metrelik (160 in) Kitt Peak yansıtıcısının yapımından sorumluydu. 1993’te öldüğünde, külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.

İlk yılları

Mayall’ın babası, Sr. Edwin L. Mayall, İllinois’de bir imalat şirketinde mühendisti. Annesi Olive Ulrich Mayall koleje gitmemesine rağmen, Mayall ve küçük erkek kardeşi (Jr. Edwin,1907’de doğdu) için yüksek eğitim standartları belirlemişti.[4] Erkek kardeşinin doğumu ve 1913 yılı arasında bir zaman aile, Kaliforniya'nın Modesto bölgesine taşındı, Mayall burada birinci sınıfa başladı. 1917’den önce bir vakit, 1924’e ve Mayall’ın Stockton Lisesi’nden (1918-1919 yılları boyunca Peoria, İllinois’e kısa geri dönüşü haricinde) mezuniyetine kadar duracakları Stockton’a tekrar taşındı.[5] Bu süre boyunca, ki ihtimalle, lise yıllarında Mayall’ın anne babası boşandı.[6]

Gece Lick Gözlemevi

Sonraki yıllarında,[4] 1923 sonbaharında, Mayall okulun bilim kulübünün yazmanı oldu ve Lick Gözlemevi’ni ziyaret etmek için bir kulüp kurdu. Babası, gözlemevine giden rüzgarlı dağ yolunda kulüp üyelerininin ulaşımı için ve yola çakıl döşemeleri için bir Moline Knight arabası kullanmasına izin verdi. Bu Mayall’ın kariyerinin çoğunu geçireceği gözlemevine ilk ziyaretiydi. Bu ziyaretten sonra, mesleğinin astronomiyle ilgili olacağını düşünmemesine rağmen yerel kütüphanelerdeki tüm astronomi kitaplarını okudu.[4][7]

Eğitim

Mayall 1924’ün sonbaharında Berkeley, Kaliforniya Üniversitesi’nde madencilik üzerine eğitim almaya başladı. Annesiyle birlikte Durant Caddesi üzerinde bir eve yerleşti ve kendilerine destek sağlamak için UC Berkeley laboratuvarında çalıştı. Mayall üniversite eğitiminde genel olarak iyiydi ve sonunda saygın topluluklardan Sigma Xi ve Phi Beta Kappa’ya seçildi. Ancak, okuldaki ikinci yılının ara sınavlarında mineraloji ve kimya laboratuvar derslerinden düşük notlar aldı. Daha sonra notlarını tartıştığı bölüm başkanıyla bir toplantıda Mayall’ın renk körü olduğu ortaya çıktı, bu durum onu hava kabarcığı ve alev testlerindeki küçük renk değişimlerini gözlemesini ve hatta çökelmeler ve titrasyonlardaki küçük renk değişimlerini görmesini engelliyordu. Mayall’ın danışmanı bir maden mühendisi olarak bu gibi bir engelle mezun olamayacağı gibi, ona alanını değiştirmesini tavsiye etti.[8][9]

Mayall’ın annesi çalışması ve işini iyi yapabilmesi için, onun en çok ilgisini çektiği alana teşvik etti, bu yüzden Mayall madenciliğe bir alternatif olarak astronomiyi düşündü. Astronomi bölümündeki işini seven sevmeyen hatta memnun edici bir maaşa sahip ya da değil birçok profesöre danıştıktan sonra, aldığı yanıtları dinleyerek, Letters and Science Üniversitesi astronomi bölümüne transfer oldu. Bu durum onu lisans gerekliliklerinin gerisine düşürmedi, çünkü neredeyse tüm birinci sınıf çalışmaları temel fiziksel bilimler ve matematik üzerineydi. Sonunda Mayall astronomiden çok büyük zevk aldığını keşfetti ve araştırmacı bir bilim adamı olarak kariyerini lisansüstü çalışmalarla sürdürmeye karar verdi.[2][10][11]

1928’de mezun olduktan sonra,[11] Mayall dönemin en iyi astronomi lisansüstü programı olan Berkeley’de kalmaya karar verdi. Ancak, ileri derecesini almadan bir ara verdi ve 1929’dan 1931’e kadar Edwin Hubble, Paul W. Merrill ve Milton L. Humason[12][13] gibi bilim adamlarına yardımcı olduğu Mount Wilson Gözlemevi’nde insani bir bilgisayar olarak çalışmaya gitti. Bu hareket, Seth Barnes Nicholson ve diğerleri ile Plüton’un kütlesi[14][15] ve yörüngesi üzerine birlikte yazdıkları makalelerle sonuçlandı. [2][16][17][18][2][12][13][14][15]

Mayall 1931’de Berkeley’e lisansüstü çalışmalarını devam ettirmek üzere geri döndü. Hubble tarafından önerilen tez konusu, Lick’teki Crossley yansıtıcısı ile plakalardaki pozisyonların doğrudan bir fonksiyonu olarak alınan gökyüzündeki her bir birim alandaki galaksi adedini saymaktı. Hubble’ın kendisinin Mt. Wilson’daki 60 inçlik (1.5 m) ve 100 inçlik (2.5 m) teleskopları kullanmasıyla sayımlar devam etti. Mayall başarılı bir şekilde tezini bitirdi ve 1934’te PhD derecesini aldı.[16] Hubble, ölçülmüş sönük galaksiler için kesin büyüklük standardının eksikliğine ve önemli sonuçlar elde edilememesine rağmen Mayall’ı bu çalışmasından ötürü onu övdü.[17][18]

Mayall tezi üzerine çalışırken, bulutsu ve galaksiler için en uygun hale getirilmiş küçük ve hızlı yarıksız bir spektrograf tasarlamayı düşündü.[19] Mayall, Humason ve Hubble’ın daha büyük bir Mt. Wilson teleskopu için yaptığı çalışmanın Crossley yansıtıcısı ile bağlantılı olarak kullanıldığı takdirde, daha rahat bir yarışa neden olacağına inanıyordu. Bu cihazın, yıldızlar ve yoğun, göreceli olarak daha parlak bir çekirdeğe sahip elips şekilli galaksiler için yapılan 100 inçlik Mt. Wilson (2.5 m) cihazıyla yarışması beklenmiyordu. Genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığındaki gaz bulutsuları veya düzensiz galaksileri çalışmak yerine spektrograf kullanılıyordu. Mayall’ın tez danışmanı, William Hammond Wright ve daha sonra Lick yıldızlara ait spektroskopi programının başkanı, Joseph Haines Moore, onu kendi spektrografını yapma konusunda teşvik etti. Cihaz Lick Gözlemevi’nin kendi atölyesinde yapıldı ve özellikle spektrumun ultraviyole kısmında genişletilmiş, düşük yüzel parlaklığına sahip nesneler için daha etkili olacağını kanıtladı. Bu durum Mayall’ın beklentilerini gerçekleştiriyordu. Wright’ın güçlü desteğiyle Mayall ultraviyole gönderen optik cihazı yapmak için kuarz camı kullandı, oysaki Mt. Wilson spektrografları ultraviyole ışınları emen güçlü cam lensler ve prizmalar kullanıyordu.[20][21][22]

Lick Gözlemevi

Lick Gözlemevi ana binası ve güney teleskopuna ev sahipliği yapan Güney Kubbe (geniş)

Mayall doktorasını devam ettirirken para kazanmak üzere Mount Wilson takımına katılmayı düşündü, ancak Büyük Buhran boyunca hiç açık bir pozisyon yoktu. Bunun yerine, kazancı iki bina hizmetlisinin istifasıyla karşılanınca kariyerine Lick’te başladı. Mayall’a cihaz odalarının temizliğini sağlama ve karanlık odaların bakımıyla sınırlandırılmış hizmetlerle bir yıllık gözlemci asistanlık görevi verildi. Ertesi yıl kıdemli astronomlardan biri Berkeley bölümüne katıldı ve maaş Mayall ve genç astronom Arthur Bambridge arasında paylaştırıldı.[20][23]

30 Haziran 1934’te Mayall iki yılını geçirdiği Pasadena’da tanıştığı Los Angeleslı Kathleen (Kay) Boxall ile evlendi. Mount Hamilton zirvesinde küçük bir astronomi köyünün içinde ufak bir dairede yaşadılar. Bu dönemde tüm Lick astronomları burada yaşıyordu.[24][25]

Yeni yapılmış spektrografı kullanan Mayall, Yengeç Bulutsusu'ndaki birçok gaz kümesinin radyal hızlarını bulan ilk kişiydi.[13] Bu bilgiyi ve daha önceden yayınlanmış genişleyen bulutsunun açısal hızını kullanarak, uzaklığı hesaplayabildi. Sonuç olarak, Yengeç Bulutsusu'nun 1054’te (SN 1054) gözlemlenen ve kaydedilen bir klasik novadan farklı olarak bir süpernova kalıntısı olduğunu tanımlayan ve gösteren ilk kişi oldu. Walter Brade, 1939’lerden sonra daha önceleri Hubble tarafından üstlenilmiş olan Mayall’ın ufkunu açma ve ona danışmanlık etme konusunda oldukça etkili oldu.[26][27]

1941’de Mayall, Arthur Wyse ve Lawrence Aller ile birlikte yakın galaksilerdeki dönme hareketini çalıştı ve gözlemlenmesi gereken sönük çok fazla madde olduğunu keşfetti, fakat bu maddeler ancak yer çekimi etkisiyle bulunabilirdi.[28] 1942’ye kadar yaklaşık üç yılını 50 adet Samanyolu küresel kümesini araştırarak harcadı ve Samanyolu’nun önceden varsayılan kütlesinin gerçekte yarısına sahip olduğunu buldu.[29]

Mayall Lick Gözlemevi’ndeyken, evrenin başlangıcına dair Big Bang Teorisi üzerine Mount Palomar ve Mounr Wilson’da 20 yıllık bir projede astronomlarla birlikte çalıştı. Milton L. Humason ve Allan R. Sandage ile birlikte 1956’da evrenin 6 milyar yaşında olduğu (önceki tahminlerin üç katı ve günümüz değerinin yaklaşık yarısı kadar) ve düşünüldüğünden üç kat daha büyük olduğu sonucuna vardığı bir makale yazdı.[2][30]

2. Dünya savaşı

Amerika Birleşik Devletleri 2. Dünya Savaşı’na girdikten sonra, Mayall radar geliştirici üzerine çalışmak için Cambridge, Massachusetts’de MIT’nin Radyasyon Laboratuvarı’nda bir pozisyonu kabul etti. 1942’nin başlarında Cambridge’de çalışmaya başladı, bu zaman onun olgunluk çağında Kaliforniya ve Arizona dışında oturduğu tek dönemdi. Ancak, Massachusetts’ın iklimi kendisinin ve ailesinin alışkın olduğu Kaliforniya iklimine benzemiyordu ve 1943’ün ortalarında Pasadena Mt. Wilson Gözlemevi ofisine naklini ayarladı. Birçok Bilimsel Araştırma ve Geliştirme Ofisi (OSRD) projesi, savaş zamanı orada zaten gelişmekte olan optik bilimi, hava nişancılığı ve bomba teknikleriyle ilgiliydi. Projesinin idaresinden memnun olmayan ve yeteneklerinin tam olarak kullanılmadığını hisseden Mayall, 1944 Şubat’ında büyük roketlerin geliştirilmesi üzerine çalışmak için tekrar Caltech’e gitti. Burada roket yörüngelerinin analizinde kullanılan yüksek hızlı fotoğrafçılık üzerine uzman oldu. 1945’in ilkbaharında, yüksek hızlı fotoğrafçılık gerektiren gizli atom bombası projesine transfer edildi. Mayall Los Alamos’u biri Trinity test zamanı civarında olmak üzere toplam iki kere ziyaret etti. 1 Ekim 1945’te savaş sona erdi ve Mayall Lick’teki astronomi araştırmalarına geri döndü.[31][32][33]

120 inçlik (3.0 m) teleskop

Ayrıca bakınız: C. Donald Shane teleskobu
Bakım için açılan kubbeyle birlikte 120 inçlik (3.0 m) Lick teleskopu

2. Dünya Savaşı boyunca Mayall, Lick Gözlemevi’nin geleceğini önemli bir biçimde etkiledi. 1931’den beri iki yıl Mount Wilson’da asistanlık yaptıktan sonra Lick ve Berkeley’e geri döndüğünde Mount Hamilton’un daha büyük bir teleskopa ihtiyacı olduğunu hissetti.[34] Lick’teki astronomlar 36 inçlik (0.91m) Crossley yansıtıcısı ile önemli sonuçlar elde edebilmelerinden gurur duyuyorlardı. Bu teleskopun boyutunun küçüklüğü, Mount Wilson’ın 60 inçlik (1.5 m) teleskopunun ilk ışığı görmesiyle 1908’de ortaya çıktı. Bu durum 72 inçlik (1.8 m) teleskopa sahip Dominion Astrofizik Gözlemevi’nin 1917’de açılmasıyla ve 1919’daki Mount Wilson’ın sahip olduğu 100 inçlik (2.5 m) Hooker teleskopuyla vurgulanmış oldu. Mayall küçük Crossley ile çalışmakta ustaydı, fakat ışık miktarını dokuz kat daha fazla toplayan teleskopla yarışmanın anlamsız olduğunu biliyordu. Bu durum Palomar Gözlemevi’nde 200 inçlik (5.1 m) Hale teleskopunun tamamlanmasıyla daha da kötüye gidiyordu. Lick’te Mayall ve diğer fakülte gençleri Moore ve Wright gibi fakültenin eskilerinin küçük teleskoplara çok bağlı olduğunu ve daha büyük bir yansıtıcı elde etmek için daha güçlü bir şekilde deneme yapmaları gerektiğini düşündüler.[35]

Mayall’ın haberi olmadan, Lick gözlemevi yöneticisi William H. Wright ve ondan evvelki Robert G. Aitken, 36 inçlik (0.91 m) Crossley yansıtıcısını daha büyük bir yansıtıcı ile yenilemek için gizlilik içinde para toplamayı denediler. Hem tüm özel kaynakları hem de Kaliforniya Üniversitesi rektörü Robert G. Aitken’i bütçe sağlaması için denediler. Birçok girişime rağmen, Büyük Buhran sebebiyle başarısız oldular. Ancak 1942’de Sproul Mt. Wilson’dan Paul W. Merrill’e Wright’ın yerine geçmesini teklif etti, ama bu teklif kabul edilmedi. Red cevabı ile sarsılan Sproul tutumunu değiştirdi ve vekillere savaş sonra erdiğinde yeni bir teleskop için para bulma yolları arayacağını söyledi. Bu zamanlarda, Sproul savaş sona erdiğinde söz verdiği C. Donald Shane’ı Lick’in yöneticisi olarak gizli bir şekilde atadı.

Daha büyük bir teleskop için yapılan plan, üniversitenin bütçe tekliflerinin yapıldığı 1944 Eylül ayı civarlarında sızdırıldı. Wright ve geçici savaş dönemi yöneticisi Joseph H. Moore Sproul tarafından bütçede teklif edilen ödeneklere bağlı olarak 85 inçlik (2.2 m) ve 90 inçlik (2.3 m) yansıtıcı tasarladılar. Mayall ve Gerald E. Kron, genç Lick personelini de dahil ederek Sproul’a ne tür bir teleskop tasarlamaları gerektiğini tartışmak amacıyla bir toplantı düzenleme isteğini içeren mektup gönderdi. Aralık 1944’te Sproul’un Los Angeles’taki ofisinde buluştular. Mayall 90 inç (2.3 m)i aşmayan bir teleskop ihtiyacından bahsetti. Pasadena’da Caltech optik mağazasında neredeyse tamamlanmış 120 inçlik (3.0 m) Pyrex cam diskleri görmüştü. Bu diskler daha önce 200 inçlik (5.1 m) Palomar aynasının oto hizalama testinde kullanılmak amacıyla planlanmıştı ve bu boyutta aynalı bir Lick teleskopuna sahip olunması gerektiği konusunda Sproul uyarmıştı. Sürpriz bir şekilde bu düşünceye Sproul katılıyordu.[35]

Shane 1945’in başında yeni bir yansıtıcı planlamak amacıyla Sproul tarafından oluşturulan komitenin başkanı oldu. Diğer komite üyeleri Mayall, Moore, Walter S. Adams ve Ira S. Bowen idi. Komite öncelikle yazışma yoluna gitti. Mayall’ın Shane’i 90 inçlik (2.3 m) teleskop yerine 120 inçlik (3.0 m) teleskop için ikna etmeye çalışması makuldu. Mayall, Pasadena’da hem teleskop tasarımı konusunda deneyimli olanlar hem de üniversite yöneticisi ve aynı zamanda profesörü olan Shane arasında bir bağlantı kurmaya çalıştı. 200 inçlik (5.1 m) projede Adams ve idari personelden, John August Anderson, Lick tasarım komitesiyle birlikte deneyimlerini, çizimlerini ve planlarını paylaştı. 6 Mart 1945’te Mayall ve Shane’in olduğu komite 120 inçlik (3.0 m) C. Donal Shane teleskopu için temel parametrelere karar verdi. 7 Mart’ta, Mt. Hamilton’da yansıtıcının nereye inşa edileceğini seçmek için Mayall; Shane, Wright ve Moore’a (6 Mart toplantısında yoktu) katıldı.[35]

Savaş sonrası Lick araştırmaları

Lick Gözlemevi’ndeki 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcısı

120 inçlik (3.0 m) teleskop binasının inşasındaki uzun süreç boyunca, Mayall Lick’in 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcı’sını kullanmayı sürdürdü ve yarıksız spektrografını yararlı hale getirmeye odaklandı. Spektrograf genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığına sahip kümeler, galaksiler ve bulutsular için en uygun hale gelmişti. 1946’da savaş öncesi denemelerden küresel kümelerin birleşik spektrumları çalışmasını tamamladı ve yayınladı. Makalesi Samanyolu küresel kümeler sistemini gösteren bir anahtar çalışmaydı ve bu çalışma sadece yıldızlararası maddenin düzleştirilmiş diskinde bulunan galaktik dönme hareketini paylaşıyordu. [43][44][45] 1948’de Mayall diğer araştırmalarını yürütürken şans eseri tip 2 süpernovayı keşfetti.[36][37]

Mayall, Milton Humason ile tüm kuzey galaksilerinin +13 görsel boyutundan daha parlak kızıla kayan değerleri topladıkları 20 yıllık ortak bir çalışmayı (Hubble tarafından 1935'te formülleştirildi) içeren bir projeye dahildi. Humason 100 inçlik Mount Wilson’ı (2.5 m) kullanarak sönük galaksileri ele alırken, Mayall Crossley’deki parlak galaksilerle uğraştı. 1956’daki bu çalışma, Mayall’ın Humason ve Allan Sandage ile ortak olarak evrenin genişleme hızı üzerine yazdıkları makaleyle sonuçlandı. Bu makale Lick, Wilson ve Palomar’da 1935'ten 1955’e ölçülen galaksiler için 800’ün (300’ü Mayall tarafından belirlenmiş) üzerinde kırmızıya kayan değerleri listeliyordu.[13][30][38][39][40][41]

Hubble Uzay Teleskopu fotoğrafı Mayall II, Andromeda galaksisinde küresel bir küme.

Mayall Lick’te Andromeda ve Triangulum galaksilerinin dönme hareketi gibi galaktik dinamikler üzerine de çalıştı.[2][13][42] Bu çalışmasını 23 Haziran 1950’de Ann Arbor’da Michigan Üniversite’sinde Samanyolu’nun yapısıyla ilgili konular içeren bir sempozyumda sundu.[42] Bu çalışma iç katı cismin dönmesini ve dış Kepler hareketini göstermekteydi.[13] 1953’te O. J. Eggen ve Mayall, Hubble tarafından 1948’de sağlanan 48 inçlik Palomar schmidt levhasıyla açığa çıkan Andromeda galaksisi etrafındaki altı küresel kümeyi (Mayall II’yi içeren) belirledi.[43]

Gerry Kron, 36 inçlik (0.91 m) teleskopu kullanarak +17 görsel büyüklüğe ulaşabilen Mayall’ın gözlerinin hassaslığına şaşırıp kaldı. [17] Mayall’ın görüş yeteneği daha sonra okuma yetisini kaybetmesiyle kötüleşti.[13]

120 inçlik (3.0 m) yeni teleskop 1960'ların başında kullanıma hazırdı. Mayall, aynı yılın Eylül ayında Lick’ten ayrılmasına rağmen hemen onu kullanmaya,[44] başladı.[45]

Kitt Peak Ulusal Gözlemevi

Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nde bazı teleskoplara genel bakışı

Mayall Kaliforniya Üniversitesi’nden (25 yıldan fazla bir zamandan[32] sonra öğrencilikten astronomluğa geçtiği) Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nin (KPNO) ikinci yöneticisi olmak üzere ayrıldı. Ulusal Bilim Kurumu’ndan aldığı destekle birçok üniversitede konsorsiyum – Astronomi Araştırması için Üniversite Birliği (AURA) - oluşturdu.[46] Amacı Amerikalı astronomlar için araştırma yapan bir gözlemevi oluşturmak ve onu geliştirmekti. İlk yönetici, 7000 adımlık (2100 m) Kitt Peak’te Tucson yakınlarındaki alanı seçen Aden B. Meinel idi ve 1960'ın ilkbaharında tamamlanan 84 inçlik yansıtıcısı olan ilk teleskopun binasını denetlemişti.

Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi’nin havadan görünüşü

Ancak AURA kurulu Meinel’in görev için uygun olmadığına karar verdi ve Mayall’ın daha önce hiçbir idari deneyimi olmamasına rağmen 1 Ekim 1960'ta[47] görevin ona devredilmesine karar verdi. Mayall, 120 inçlik Lick teleskopunun planlanmasındaki deneyiminden ötürü daha önce AURA’ya danışman olarak atanmıştı. Kaliforniya Üniversite’sini temsil eden kurul başkanı Shane, Mayall’ın bu teklifi kabul etmesi konusunda onu ikna etmeye çalıştı.[48][49][50][51]

Yönetici görevindeki Mayall, 4 metrelik Kitt Peak yansıtıcı binasını denetledi.[52] 1971’de emekli olduğunda bu bina hala inşa ediliyordu, 1973’te,[53] tamamlandı ve Mayall’ın onuruna Nicholas U. Mayall teleskopu olarak adlandırıldı.[54][55] Mayall, sonunda Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi (CTIO) olan güney yarımküredeki Ulusal Gözlemevi’nin büyümesine yakından dahil oldu. CTIO’daki 4 metrelik Victor M. Blanco teleskopu (Kitt Peak’teki Mayall teleskobundan farksız) 1974’te ilk ışığı gördü ve 1976’da tamamlandı.[44][50][54][56][57]

Emekliye ayrılma

Mayall 1971’de 65 yaşında emekli oldu,[58][59] doğumgünü olan 8 Mayıs’ta onuruna bir sempozyum düzenlendi.[13][60] Emekliliği boyunca Fermilab için genel kurulu da içeren birçok organizasyonda aktif rol oynadı.[13] 5 Ocak 1993’te diyabet hastalığının komplikasyonları sonucu vefat etti ve külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı.[2][61] Mayall, karısı Kathleen Boxall’ın [2][13] 58. yaşına, iki çocuğu Bruce Ian Mayall (1939) ve Pamela Ann Mayall[2][13] ve iki torunu[2] Shane Nicholas Oakes (1977) ve Bryce Oakes Mayall (1979)’ı gördüğü süre boyunca hayattaydı.

Başarılar

Onur dernekleri

  1. Sigma Xi
  2. Phi Beta Kappa

Mayall’dan sonra adlandırılan

  1. Küresel kümeler: Mayall II, Mayall III, Mayall IV, Mayall V, and Mayall VI
  2. Etkileşen Galaksiler: Mayall'ın Amacı
  3. Küçük gezegen: 2131 Mayall
  4. Kitt Peak Ulusal Gözlemevi Nicholas U. Mayall Teleskobu

Yayınları

• Mayall, Nicholas Ulrich; Miles, Howard G.; Whipple, Fred Lawrence (1928), "Elements and ephemeris of comet k 1927 (Skjellerup)", Lick Observatory Bulletin 13: 120–2, Bibcode:1928LicOB..13..120M

• Nicholson, Seth B.; Mayall, Nicholas U. (December 1930), "The Probable Value of the Mass of Pluto", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 42 (250): 350, Bibcode:1930PASP...42..350N, doi:10.1086/124071

• Nicholson, Seth B.; Mayall, Nicholas U. (January 1931), "Positions, Orbit, and Mass of Pluto", Astrophysical Journal 73: 1, Bibcode:1931ApJ....73....1N, doi:10.1086/143288

• Mayall, Nicholas U. (1934), "A study of the distribution of extra-galactic nebulae based on plates taken with the Crossley reflector", Lick Observatory bulletin 16 (458): 177–98, Bibcode:1934LicOB..16..177M

• Mayall, Nicholas U. (June 1934), "The spectrum of the spiral nebula NGC 4151", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 46 (271): 134–38, Bibcode:1934PASP...46..134M, doi:10.1086/124429

• Mayall, Nicholas U. (December 1935), "An extra-galactic object 3° from the plane of the galaxy", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 47 (280): 317–8, Bibcode:1935PASP...47..317M, doi:10.1086/124631

• Mayall, Nicholas U. (February 1936), "A low dispersion UV glass spectrograph for the Crossley reflector", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 48 (281): 14–8, Bibcode:1936PASP...48...14M, doi:10.1086/124645

• Mayall, Nicholas U. (April 1937), "The spectrum of the Crab nebula in Taurus", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 49 (288): 101–5, Bibcode:1937PASP...49..101M, doi:10.1086/124777 • Mayall, Nicholas U. (1939), "The Crab nebula, a probable supernova", Astronomical Society of the Pacific Leaflets 3: 145–54, Bibcode:1939ASPL....3..145M

• Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (April 1939), "Emission nebulosities in the spiral nebula Messier 33", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 51 (300): 112–4, Bibcode:1939PASP...51..112M, doi:10.1086/125017

• Mayall, Nicholas U. (1939), "The occurrence of λ 3727 [O II] in the spectra of extragalactic nebulae", Lick Observatory bulletin 19 (497): 33–9, Bibcode:1939LicOB..19...33M

• Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (August 1940), "The rotation of the spiral nebula Messier 33", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 52 (308): 278, Bibcode:1940PASP...52..278M, doi:10.1086/125186

• Moore, Joseph Haines; Mayall, Nicholas U.; Chappell, James F. (1940), "Astronomical Photographs Taken at the Lick Observatory", [Mount Hamilton? Calif., 1941] (Mount Hamilton: Lick Observatory) 6, Bibcode:1941QB68.M6........

• Mayall, Nicholas U.; Wyse, Arthur Bambridge (April 1941), "Increased speed of two Lick Observatory spectrographs treated with non-reflecting films", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 53 (312): 120–2, Bibcode:1941PASP...53..120M, doi:10.1086/125281

• Mayall, Nicholas U. (April 1941), "The radial velocity of IC 10", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 53 (312): 122–24, Bibcode:1941PASP...53..122M, doi:10.1086/125282 • Hubble, Edwin; Mayall, Nicholas U. (May 9, 1941), "Direction of rotation of spiral nebulae", Science, Abstracts of Papers Presented at the Annual Meeting 93 (2419): 433–443, Bibcode:1941Sci....93..433., doi:10.1126/science.93.2419.433

• Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (1942), "The rotation of the spiral nebula Messier 33", Astrophysical Journal 95: 5–23, Bibcode:1942ApJ....95....5M, doi:10.1086/144369

• Wyse, Arthur Bambridge; Mayall, Nicholas U. (January 1942), "Distribution of mass in the spiral nebulae Messier 31 and Messier 33", Astrophysical Journal 95: 24–43, Bibcode:1942ApJ....95...24W, doi:10.1086/144370

• Mayall, Nicholas U.; Oort, Jan Hendrik (April 1942), "Further data bearing on the identification of the Crab nebula with the supernova of 1054 A.D. Part II. The astronomical aspects", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 54 (318): 95–104, Bibcode:1942PASP...54...95M, doi:10.1086/125410

Kaynakça

  1. ^ Osterbrock 1996, ss. 208–9
  2. ^ a b c d e f g h Lambert 1993, s. B8
  3. ^ Osterbrock 1996, ss. 205–8
  4. ^ a b c Osterbrock 1996, s. 190
  5. ^ Mayall 1970, s. 107
  6. ^ Osterbrock 1996, ss. 189–90
  7. ^ Mayall 1970, s. 108
  8. ^ Osterbrock 1996, ss. 190–1
  9. ^ Mayall 1970, ss. 109–10
  10. ^ Osterbrock 1996, s. 191
  11. ^ a b Mayall 1970, s. 110
  12. ^ Nicholson & Mayall 1931
  13. ^ a b c d e f g h i j Abt 1993
  14. ^ Mayall 1970, s. 112
  15. ^ Associated Press 1930
  16. ^ Osterbrock 1996, s. 193
  17. ^ Osterbrock 1996, ss. 193–4
  18. ^ Mayall 1970, ss. 113–4
  19. ^ Wilson 2004, s. 432
  20. ^ a b Osterbrock 1996, s. 195
  21. ^ Osterbrock & Baade 2001, ss. 63, 109, 118
  22. ^ Mayall 1970, ss. 114–5
  23. ^ Mayall 1970, s. 115
  24. ^ Osterbrock 1996, ss. 194–5
  25. ^ Mayall 1970, ss. 115–6
  26. ^ Osterbrock 1996, ss. 195–6
  27. ^ Associated Press 1939
  28. ^ Kaempffert 1941
  29. ^ Callenders 1942
  30. ^ a b Humason, Mayall & Sandage 1956
  31. ^ Osterbrock 1996, ss. 197–200
  32. ^ a b Mayall 1970, s. 116
  33. ^ Osterbrock & Baade 2001, s. 103
  34. ^ Mayall 1970, s. 118
  35. ^ a b c Osterbrock 1996, ss. 200–3
  36. ^ The New York Times 1948
  37. ^ Kaempffert 1948
  38. ^ McCray 2004, s. 57
  39. ^ Laurence 1954
  40. ^ Plumb 1955
  41. ^ Kaempffert 1956
  42. ^ a b Federer Jr. 1950
  43. ^ Ma et al. 2007, s. 1621
  44. ^ a b Mayall 1970, s. 119
  45. ^ Osterbrock 1996, s. 205
  46. ^ Associated Press 1960
  47. ^ Lindsley, Edmondson & Kiani 2008, s. 3
  48. ^ Edmondson 1997, ss. 114, 125–6
  49. ^ McCray 2004, s. 55
  50. ^ a b Freeman 1979
  51. ^ Osterbrock 1996, s. 206
  52. ^ Sullivan 1968
  53. ^ McCray 2004, ss. 86, 309
  54. ^ a b Bouchet et al. 2000
  55. ^ Eglin 1973
  56. ^ Osterbrock 1996, ss. 207–8
  57. ^ Gregory & Abbott 2008
  58. ^ Osterbrock 1996, s. 208
  59. ^ McCray 2004, s. 86
  60. ^ Lindsley, Edmondson & Kiani 2008, s. 5
  61. ^ Greenstein 1994

Atıf yapılan kaynaklar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Nicholas_Mayall&oldid=29896744" sayfasından alınmıştır