Violeta Chamorro: Revizyonlar arasındaki fark
Yeni madde. |
(Fark yok)
|
Sayfanın 20.22, 24 Mart 2020 tarihindeki hâli
| Violeta Chamorro | |
|---|---|
| Dosya:Violeta Chamorro.jpg | |
| Chamorro, 1990. | |
| Nikaragua Devlet Başkanı | |
| Görev süresi 25 Nisan 1990 - 10 Ocak 1997 | |
| Başkan Yardımcısı | Virgilio Godoy (1990-1995) Julia Mena (1995-1997) |
| Yerine geldiği | Daniel Ortega |
| Yerine gelen | Arnoldo Alemán |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Violeta Barrios Torres 18 Ekim 1929[1] Rivas, Nicaragua |
| Partisi | Demokratik Kurtuluş Birliği |
| Diğer siyasi bağlantıları |
Ulusal Muhalefet Birliği |
| Evlilik(ler) | Pedro Joaquín Chamorro Cardenal |
| Çocuk(lar) | 5 |
Violeta Chamorro (doğum Violeta Barrios Torres; 18 Ekim 1929) Nikaragua doğumlu siyasetçi. 1990 ile 1997 yılları arasında Nikaragua Devlet Başkanı olarak görev yapmıştır. Nikaragua'da devlet başkanı olarak görev yapan ilk ve tek kadındır.[2]
İlk yılları
Güney Nikaragua'da toprak sahibi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Chamorro, Amerika Birleşik Devletleri'nde eğitim gördü.[3][4] Memleketine geri döndüğünde evlendi ve bu evlilikten beş çocuğu oldu.[5][6] Kocası Pedro Joaquín Chamorro Cardenal, ailesinden daha sonra miras aldığı La Prensa gazetesinde çalışan bir gazeteciydi.[7][8][9]
Nikaragua Devrimi
Eşinin hükümet karşıtı tutumundan dolayı, sık sık hapse girdi veya sürgün edildi, Chamorro'yu on yıl yurt dışında yaşatmak zorunda kaldı.[10] Eşi Pedro Joaquín, 1978'de suikaste uğradı ve öldürüldü. Eşinin ölümünden sonra Chamorro, gazetenin yönetimini devraldı.[11] Pedro'nun öldürülmesi Nikaragua Devrimi'ne yol açtı ve dul eşi Chamorro tarafından kullanılan muhalefet güçleri için güçlü bir sembol haline geldi.[10] Başlarda Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi'nden Anastasio Somoza Debayle seçimleri kazandığında devrimcilere destek verdi.[12][13][14]
Siyasi kariyeri
Ulusal Yeniden Yapılanma altında kurulan geçici hükümetin bir parçası olmayı kabul etti[12][8] (İspanyolca: Junta de Gobierno de Reconstrucción Nacional, JGRN); ancak, Yapılanma daha radikal bir yönde ilerlemeye başladı ve Sovyetler Birliği ile anlaşmalar imzaladığında Chamorro istifa ederek gazeteye geri döndü.[15] Chamorro'nun yönetiminde La Prensa gazetesi hükumetin izlediği siyaseti eleştirmeye başladı. Daniel Ortega yeni genel seçimlerin 1990'da yapılacağını duyurduğunda Chamorro, Ulusal Muhalefet Birliği (İspanyolca: Unión Nacional Opositora, UNO) olarak bilinen muhalefet partisine aday olarak seçildi ve partiye katıldı. Toplamda 14 parti ittifakı kuruldu.[16][17][18]
Bu partiler muhafazakârlardan ve liberallerden, komünistlere kadar değişiyordu ve idealist farklılıklar nedeniyle herhangi bir siyasi yol izlemekte güçlük çekiyordu.[19] Görevdeki Cumhurbaşkanı Ortega'nın kazandığına dair düzenlenen anketlere rağmen,[20][21] Chamorro 25 Şubat 1990'da seçimleri kazandı ve Amerika Kıtası'nda ilk seçilen kadın devlet başkanı oldu.[22][23][24] Chamorro 25 Nisan 1990'da göreve başladı.[25] Chamorro'nun liderliği, ekonomik sorunlar ve toplumsal huzursuzluk ile dolu altı yılı kapsamaktaydı.[26][27][28][29] 10 Ocak 1997'de görevinden ayrıldıktan sonra Chamorro'nun sağlığının kötüye gitmesi siyasi kariyerinden emekli olmaya zorladı.
Kaynakça
- ^ Profile of Violeta Chamorro. Erişim tarihi: 24 Mart 2020.
- ^ "The women presidents of Latin America". London, England: BBC. 31 October 2010. Erişim tarihi: 1 September 2015.
- ^ Leiken 2003, ss. 73–74.
- ^ Beckman & D'Amico 1995, ss. 34–36.
- ^ Pallais, María L (March–April 1992). "Violeta Barrios de Chamorro. La reinamadre de la nación" (PDF). Nueva Sociedad (Spanish). Buenos Aires, Argentina: Fundación Foro Nueva Sociedad (118): 89–98. ISSN 0251-3552. Erişim tarihi: 30 August 2015.
- ^ Chamorro 1996, ss. 38–40.
- ^ Leiken 2003, s. 74.
- ^ a b Uhlig, Mark A. (27 February 1990). "Turnover in Nicaragua; Aristocratic Democrat; Violeta Barrios de Chamorro". The New York Times. New York, New York. Erişim tarihi: 30 August 2015.
- ^ The Carter Center (May 1990). "Observing Nicaragua's Elections, 1989–1990" (PDF). Atlanta, GA: The Carter Center. ss. 1–4. Erişim tarihi: 1 September 2015.
- ^ a b Hamilton & Inouye 1995, s. 27.
- ^ Uhlig, Mark A. (28 February 1990). "TURNOVER IN NICARAGUA; Sandinista Leaders, Facing Defeat, Didn't Argue, Carter Says". The New York Times. New York, New York. Erişim tarihi: 1 September 2015.
- ^ a b Ortiz de Zarate, Roberto (15 November 2001). "Violeta Barrios de Chamorro". CIDOB (Spanish). Barcelona, Spain: Barcelona Centre for International Affairs. Erişim tarihi: 30 August 2015.
- ^ Baldwin 1996, s. 101.
- ^ Steinmetz 1994, s. 135.
- ^ Chimene-Weiss, Sara; Eppel, Sol; Feigenbaum, Jeremy; Motel, Seth; Pangandoyon, Ingrid (2010). "Nicaragua and Iran Timeline". Brown University. Providence, Rhode Island: Brown University. Erişim tarihi: 30 August 2015.
- ^ Hamilton & Inouye 1995, s. 29.
- ^ Beckman & D'Amico 1995, s. 37.
- ^ "El legado de doña Violeta" (Spanish). Managua, Nicaragua: Confidencial. EFE. 25 February 2013. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ "1986 Louis Lyons Award". Harvard University, Cambridge, Massachusetts: Nieman Foundation. 30 April 1986. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ "Reconocen legado de Violeta Chamorro". El Nuevo Diario (Spanish). Managua, Nicaragua. EFE. 25 February 2013. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Neikirk, Bill; Coffey, Raymond (2 May 1985). "Reagan Puts Embargo On Nicaragua To 'Mend Their Ways'". Chicago Tribune. Chicago, Illinois. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Oberdorfer, Don (10 November 1989). "Chamorro Upbeat About Chances in Nicaragua Vote". Washington Post. Washington, DC. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Boudreaux, Richard; Miller, Marjorie (4 March 1990). "Sandinistas Conclude They Lost Touch With Populace". The LA Times. Los Angeles, California. Erişim tarihi: 5 September 2015.
- ^ "The Electoral Process Gears Up". Revista Envío. Managua, Nicaragua: Central American University. 100. November 1989. Erişim tarihi: 1 September 2015.
- ^ Wattenberg, Ben (15 February 1990). "Media Piranhas, Where Are You Now?". Orlando Sentinel. Orlando, Florida. Newspaper Enterprise Association. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Pear, Robert (4 February 1990). "U.S. Aid Just Dribbles In to Nicaragua Opposition, but the Sandinistas Profit". New York Times. New York, New York. Reuters. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Fritz, Sara (17 October 1989). "U.S. Accused of Trying to Buy Election : Nicaragua: The Administration insists that the $9 million it seeks for the opposition party is needed to offset the well-financed Sandinistas." LA Times. Los Angeles, California. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Collier, Robert (28 January 1990). "U.S. Flubs Chamorro Election Aid". Sun-Sentinel. Orlando, Florida. Erişim tarihi: 31 August 2015.
- ^ Hockstader, Lee (25 January 1990). "Nicaraguan Opposition: Outsmarted and Outspent". The Washington Post. Washington, DC. 24 September 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 August 2015.
Konuyla ilgili yayınlar
- Anderson, Leslie E.; Dodd, Lawrence C. (2009). Learning Democracy: Citizen Engagement and Electoral Choice in Nicaragua, 1990–2001. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-01974-1.
- Arnson, Cynthia; Holiday, David (1991). Fitful Peace: Human Rights and Reconciliation in Nicaragua Under the Chamorro Government. Human Rights Watch. ISBN 978-1-56432-034-6.
- Baldwin, Louis (1996). Women of strength: biographies of 106 who have excelled in traditionally male fields, A.D. 61 to the present. Jefferson, North Carolina: McFarland. ISBN 978-0-7864-0250-2.
- Beckman, Peter R.; D'Amico, Francine, eds. (1995). Women in world politics: an introduction. Westport, Connecticut: Bergin & Garvey. ISBN 0-89789-410-3.
- Borland, Katherine (2006). Unmasking Class, Gender, and Sexuality in Nicaraguan Festival. University of Arizona Press. ISBN 978-0-8165-2511-9.
- Bothmann, Astrid (2015). Transitional Justice in Nicaragua 1990–2012: Drawing a Line Under the Past. Springer. ISBN 978-3-658-10503-7.
- Chamorro, Violeta Barrios de (1996). Dreams of the heart : the autobiography of President Violeta Barrios de Chamorro of Nicaragua. New York, New York: Simon & Schuster. ISBN 0-684-81055-7.
- Chavez Metoyer, Cynthia (2000). Women and the State in Post-Sandinista Nicaragua. Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-55587-751-4.
- Close, David (1999). Nicaragua: The Chamorro Years. Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-55587-643-2.
- Coerver, Don M.; Hall, Linda Biesele (1999). Tangled Destinies: Latin America and the United States. UNM Press. ISBN 978-0-8263-2117-6.
- Fernandez Jilberto, Alex E.; Mommen, Andre (2012). Liberalization in the Developing World: Institutional and Economic Changes in Latin America, Africa and Asia. Routledge. ISBN 978-1-134-82583-7.
- González-Rivera, Victoria (2011). Before the Revolution: Women's Rights and Right-wing Politics in Nicaragua, 1821–1979. Penn State Press. ISBN 0-271-04870-0.
- Guillermoprieto, Alma (1995). The heart that bleeds: Latin America now. Vintage Books. ISBN 978-0-679-75795-5.
- Hamilton, Lee H.; Inouye, Daniel K. (1995). Report of the Congressional Committees Investigating the Iran/Contra Affair. DIANE Publishing. ISBN 978-0-7881-2602-4.
- Keen, Benjamin; Haynes, Keith (2012). A History of Latin America. Cengage Learning. ISBN 1-111-84141-1.
- Korgen, Jeffry Odell (2007). Solidarity will transform the World. Orbis Books. ISBN 978-1-60833-049-2.
- Leiken, Robert S. (2003). Why Nicaragua vanished : a story of reporters and revolutionaries / Robert S. Leiken. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-0-7425-2342-5.
- LeoGrande, William M. (2000). Our Own Backyard: The United States in Central America, 1977–1992. Univ of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-4857-9.
- Moreno, Dario (1994). The Struggle for Peace in Central America. University Press of Florida. ISBN 978-0-8130-1274-2.
- Santa-Cruz, Arturo (2013). International Election Monitoring, Sovereignty, and the Western Hemisphere: The Emergence of an International Norm. Routledge. ISBN 978-1-135-48396-8.
- Skard, Torild (2014). Women of power: Half a century of female presidents and prime ministers worldwide. Policy Press. ISBN 978-1-4473-1637-4.
- Skidmore, Thomas E.; Smith, Peter H. (1997). Modern Latin America. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-510017-4.
- Staten, Clifford L. (2010). The History of Nicaragua. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-36038-1.
- Steinmetz, Sara (1994). Democratic Transition and Human Rights: Perspectives on U.S. Foreign Policy. Albany, New York: SUNY Press. ISBN 978-0-7914-1433-0.
- Taylor, Lance (1993). The Rocky Road to Reform: Adjustment, Income Distribution, and Growth in the Developing World. MIT Press. ISBN 978-0-262-20093-6.
- Vanden, Harry E.; Prevost, Gary (2002). Politics of Latin America: The Power Game. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-512317-3.
- Walker, Thomas W. (1997). Nicaragua without illusions: regime transition and structural adjustment in the 1990s. SR Books. ISBN 978-0-8420-2578-2.
Dış bağlantılar
 |
Wikimedia Commons'ta Violeta Chamorro ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Violeta de Chamorro Vakfı
- Violeta Chamorro: Nikaragua için tek yön Dean Peter Krogh Dış İlişkiler Dijital Arşivleri
- Biography by CIDOB (İspanyolca)
- C-SPAN'daki görünümü
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen Daniel Ortega |
Nikaragua Devlet Başkanı 1990–1997 |
Sonra gelen Arnoldo Alemán |
