Dehidratasyon: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
(Tüm bekleyen değişiklikleri göster)
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Aydintay (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
550 değişiklik
Önlenmesi
Etiket: 2017 kaynak düzenleyici
Aydintay (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
550 değişiklik
Önlenmesi 2
Etiket: 2017 kaynak düzenleyici
42. satır: 42. satır:
== Önlenmesi ==
== Önlenmesi ==
Günlük rutin faaliyetler için "susama hissi" normalde kişinin uygun hidratasyonunu sürdürmesi için yeterli bir rehberdir.<ref>{{Cite web|url=http://www.nationalacademies.org/hmd/Reports/2004/Dietary-Reference-Intakes-Water-Potassium-Sodium-Chloride-and-Sulfate.aspx|title=Dietary Reference Intakes: Water, Potassium, Sodium, Chloride, and Sulfate : Health and Medicine Division|website=www.nationalacademies.org|language=en|access-date=2018-02-07}}</ref> Minimum su alım miktarı ağırlık, çevresel faktörler, diyet ve genetiğe bağlı olarak bireysel olarak değişmektedir.<ref>{{cite news | first = Heidi | last = Godman | name-list-format = vanc | url = https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/how-much-water-should-you-drink | title = How much water should you drink? | publisher = Harvard Health | date = September 2016 | access-date = 2018-02-07 }}</ref> Egzersiz yapmak, sıcak ortamlara maruz kalmak veya susama yanıtının azalması durumlarında ilave su alınması gerekebilir. Müsabakaya katılan sporcularda "susayınca" su içmek kilo kaybına rağmen performans ve güvenliği optimize eder ve 2010 yılı itibariyle, egzersiz sırasında "susamadan" su içmenin ve egzersiz sırasında kilo almanın ya da kiloyu korumanın bir faydası olduğunu gösteren herhangi bir bilimsel çalışma yoktur.<ref>{{cite journal | vauthors = Noakes TD | title = Is drinking to thirst optimum? | journal = Annals of Nutrition & Metabolism | volume = 57 Suppl 2 | issue = s2 | pages = 9–17 | date = 2010 | pmid = 21346332 | doi = 10.1159/000322697 | url = https://www.karger.com/Article/FullText/322697 }}</ref>
Günlük rutin faaliyetler için "susama hissi" normalde kişinin uygun hidratasyonunu sürdürmesi için yeterli bir rehberdir.<ref>{{Cite web|url=http://www.nationalacademies.org/hmd/Reports/2004/Dietary-Reference-Intakes-Water-Potassium-Sodium-Chloride-and-Sulfate.aspx|title=Dietary Reference Intakes: Water, Potassium, Sodium, Chloride, and Sulfate : Health and Medicine Division|website=www.nationalacademies.org|language=en|access-date=2018-02-07}}</ref> Minimum su alım miktarı ağırlık, çevresel faktörler, diyet ve genetiğe bağlı olarak bireysel olarak değişmektedir.<ref>{{cite news | first = Heidi | last = Godman | name-list-format = vanc | url = https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/how-much-water-should-you-drink | title = How much water should you drink? | publisher = Harvard Health | date = September 2016 | access-date = 2018-02-07 }}</ref> Egzersiz yapmak, sıcak ortamlara maruz kalmak veya susama yanıtının azalması durumlarında ilave su alınması gerekebilir. Müsabakaya katılan sporcularda "susayınca" su içmek kilo kaybına rağmen performans ve güvenliği optimize eder ve 2010 yılı itibariyle, egzersiz sırasında "susamadan" su içmenin ve egzersiz sırasında kilo almanın ya da kiloyu korumanın bir faydası olduğunu gösteren herhangi bir bilimsel çalışma yoktur.<ref>{{cite journal | vauthors = Noakes TD | title = Is drinking to thirst optimum? | journal = Annals of Nutrition & Metabolism | volume = 57 Suppl 2 | issue = s2 | pages = 9–17 | date = 2010 | pmid = 21346332 | doi = 10.1159/000322697 | url = https://www.karger.com/Article/FullText/322697 }}</ref>

Sıcak veya nemli havalarda veya yoğun efor sırasında, su kaybı belirgin şekilde artabilir çünkü insanlar aktif olarak ter salgılamak için büyük değişkenlikler gösteren bir kapasiteye sahiptirler. Erkeklerde tüm vücutan atılan ter miktarı, rekabetçi spor sırasında 2 L/saatyi geçebilir, bu değer sıcakta yapılan kısa süreli, yüksek yoğunluklu bir egzersiz sırasında gözlenen 3-4 L/saat'e çıkabilir.<ref name="ReferenceA">{{cite journal | vauthors = Taylor NA, Machado-Moreira CA | title = Regional variations in transepidermal water loss, eccrine sweat gland density, sweat secretion rates and electrolyte composition in resting and exercising humans | journal = Extreme Physiology & Medicine | volume = 2 | issue = 1 | pages = 4 | date = February 2013 | pmid = 23849497 | pmc = 3710196 | doi = 10.1186/2046-7648-2-4 }}</ref> Terleme yoluyla bu kadar büyük miktarda su kaybedildiğinde, elektrolitler, özellikle sodyum da su ile birlikte kaybolmaktadır.


== Tedavi ==
== Tedavi ==

Sayfanın 21.31, 25 Aralık 2018 tarihindeki hâli

Dehidratasyon
Hemşireler hastayı kolera yüzünden meydana gelen dehidratasyon ve hipovolemi kombinasyonunu azaltmak için oral rehidratasyon çözeltisi içmeye teşvik ediyorlar. Kolera, hem fazla miktarda serbest suyun (dehidrasyon) hem de sodyumun (dolayısıyla ECF hacim tükenmesine - hipovolemi) kaybına neden olur.
UzmanlıkEndokrinoloji, Yoğun bakım Bunu Vikiveri'de düzenleyin

Dehidratasyon, fizyolojide, beraberinde metabolik süreçlerin bozulmasına neden olan toplam bir vücut suyu noksanlığı durumudur.[1] Serbest su kaybı, genellikle egzersiz, hastalık veya yüksek çevre sıcaklığı nedeniyle serbest su alımını aştığında meydana gelir. Hafif dehidratasyon ayrıca dalma diürezinden de kaynaklanabilir ve bu da dalgıçlarda dekompresyon hastalığı riskini artırabilir.

Çoğu insan, herhangi bir zorluk veya olumsuz bir sağlık sorunu olmadan, toplam vücut suyundaki yüzde üç ila dört azalmayı tolere edebilir. Yüzde beş ila sekiz oranında bir azalma yorgunluk ve baş dönmesine neden olabilir. Toplam vücut suyunun yüzde onundan fazlasının kaybı, şiddetli susuzluk hissi ile birlikte fiziksel ve zihinsel bozulmaya neden olabilir. Ölüm, vücut suyunun yüzde on beş ila yirmi beşi arasında meydana gelir.[2] Hafif dehidrasyon susuzluk ve genel rahatsızlık ile karakterizedir ve genellikle oral rehidratasyonla giderilir.

Dehidratasyon, hipernatremiye (kandaki sodyum seviyesinin artmasına) neden olabilir ve hipovolemi durumunda (kan hacmi kaybı, özellikle plazma kaybı) çok belirgindir.,

Belirtiler ve semptomlar

Ciddi dehidrasyon teşhisini destekleyen boynun kan damarlarının bir ultrasonu[3]

Susuzluk belirtileri arasında baş ağrısı, genel rahatsızlık, iştahsızlık, idrar hacminde azalma (eğer poliüri (sık idrara çıkma isteği) dehidrasyonun nedeni değilse), konfüzyon, açıklanamayan yorgunluk, mor tırnaklar ve nöbetler gibi susuzluk ve nörolojik değişiklikler bulunur. Susuzluk belirtileri toplam vücut su kaybının artmasıyla birlikte giderek şiddetlenir. Hafif dehidratasyon olarak kabul edilen % 1-2'lik bir vücut su kaybının bilişsel performansı azalttığı gösterilmiştir.[4] 50 yaşın üzerindeki kişilerde, vücudun susuzluk hissi azalır ve yaşın artması ile birlikte azalmaya devam eder. Birçok yaşlı vatandaş susuzluk belirtileri geçiriyordur. Dehidratasyon, yaşlılarda özellikle sıcak hava gibi fark edilmesi zor olan ancak serbest su kayıplarını arttıran koşullar sırasında morbiditeye katkıda bulunur. Bu konuyla ilgili bir Cochrane incelemesi, su kaybı dehidratasyonunu "serum ozmolaritesinin 295 mOsm/kg veya daha fazlası olan insanlar" olarak tanımlamış ve yaşlılarda görülen ana semptomları yorgunluk olarak ifade ettiklerini, ve bu durmunun sebebinin biyoelektrik empedans analizi sonuçlarına göre öğünler arasında alınmayan içecekler olduğunu göstermiştir.[5]

Sebepleri

Dehidrasyon için risk faktörleri arasında burada sayılanlarla sınırlı olmamak üzere: sıcak ve nemli havalarda yaşamak ve çalışmak, yüksek irtifalarda yaşamak, atletlik dayanıklılığa sahip olmak, yaşlı yetişkinler, bebekler, çocuklar ve kronik hastalıklarla yaşayan insanlar yer almaktadır.[6]

Dehidrasyon için risk faktörleri arasında bunlarla sınırlı olmamak üzere: sıcak ve nemli havalarda, çalışmak, yüksek irtifalarda yaşamak, atletlik dayanıklılığa sahip olmak, yaşlı yetişkinler, bebekler, çocuklar ve kronik hastalıklarla yaşayan insanlar yer almaktadır.

Teşhis

Tanımlama

Solunum, idrara çıkma ve terleme dahil olmak üzere normal fizyolojik süreçler veya ishal ve kusma gibi diğer nedenlerden dolayı kaybedilen serbest suyun yerine konması için Su alımının yeterli gelmesi durumunda meydana gelir. Dehidrasyon, şiddetli ve nöbetlere veya solunum durmasına yol açtığı için hayatı tehdit edebilir ve rehidrasyon aşırı hızlı gelişirse ozmotik beyin ödemi riskini de taşır.[7]

Dehidrasyon terimi bazen, spesifik olarak kan plazmasının hacminde bir azalmaya işaret eden farklı bir durum olan hipovolemiyi tanımlamak için olarak yanlış kullanılmıştır.[1] The two are regulated through independent mechanisms in humans;[1] Bu iki durum insanlarda bağımsız mekanizmalar ile düzenlenir,[1] ve iki durumun ayrımının yapılması tedavi rehberliğinde önemlidir.[8]

Önlenmesi

Günlük rutin faaliyetler için "susama hissi" normalde kişinin uygun hidratasyonunu sürdürmesi için yeterli bir rehberdir.[9] Minimum su alım miktarı ağırlık, çevresel faktörler, diyet ve genetiğe bağlı olarak bireysel olarak değişmektedir.[10] Egzersiz yapmak, sıcak ortamlara maruz kalmak veya susama yanıtının azalması durumlarında ilave su alınması gerekebilir. Müsabakaya katılan sporcularda "susayınca" su içmek kilo kaybına rağmen performans ve güvenliği optimize eder ve 2010 yılı itibariyle, egzersiz sırasında "susamadan" su içmenin ve egzersiz sırasında kilo almanın ya da kiloyu korumanın bir faydası olduğunu gösteren herhangi bir bilimsel çalışma yoktur.[11]

Sıcak veya nemli havalarda veya yoğun efor sırasında, su kaybı belirgin şekilde artabilir çünkü insanlar aktif olarak ter salgılamak için büyük değişkenlikler gösteren bir kapasiteye sahiptirler. Erkeklerde tüm vücutan atılan ter miktarı, rekabetçi spor sırasında 2 L/saatyi geçebilir, bu değer sıcakta yapılan kısa süreli, yüksek yoğunluklu bir egzersiz sırasında gözlenen 3-4 L/saat'e çıkabilir.[12] Terleme yoluyla bu kadar büyük miktarda su kaybedildiğinde, elektrolitler, özellikle sodyum da su ile birlikte kaybolmaktadır.

Tedavi

Hafif derecedeki dehidrasyonun tedavisi için en etkili yöntemin su içmek ve sıvı kaybının durdurulması olduğu düşünülmektedir. İçme suyu, yalnızca kan plazmasının hacmini geri kazandırır ve susuzluk hissini azaltır, daha sonra kaybedilen kan elektrolitler yerine konulur.[13] Gıdaların katı olması (su içerikleri az olduğu için), kusma ve ishal kaynaklı sıvı kaybına ilave katkıda bulunabilir.[14] İdrar konsantrasyonu ve sıklığı dehidrasyon düzeldikçe normalde normale döner.[15]

Tatlı su (içme suyu) mevcut olmadığında (örneğin denizde veya çölde), deniz suyu ve etanol durumu daha da kötüleştirir. İdrar deniz suyundan daha düşük miktarda sodyum içerir ve pekçok kılavuz hayatta kalma mücadelesi verilirken deniz suyu tüketimemesi gerektiğini tavsiye etmektedir.[16] Bir kişi dehidrate olduğunda ve hastaneye götürüldüğünde, İntravenöz tedavi ayrıca kullanılır.[17][18][19][20]

Bayılma, bilinç kaybı veya diğer ciddi şekilde inhibe edici semptomların mevcut olduğu şiddetli dehidrasyon vakaları için (hastanın ayakta durması veya net düşünmesi mümkün değildir) acil müdahale gereklidir. Dengeli miktarda elektrolit içeren uygun bir ikame sıvısı, elektrolit durumunun sürekli olarak değerlendirilmesiyle oral veya intravenöz olarak verilir; eksiksizce durumun çözüme ulaştırılması, çok aşırı vakalar hariç hepsinde standarttır.[21]

Başvurular

  1. ^ a b c d Mange K, Matsuura D, Cizman B, Soto H, Ziyadeh FN, Goldfarb S, Neilson EG (November 1997). "Language guiding therapy: the case of dehydration versus volume depletion". Annals of Internal Medicine. 127 (9): 848–53. doi:10.7326/0003-4819-127-9-199711010-00020. PMID 9382413. 
  2. ^ Ashcroft F, Life Without Water in Life at the Extremes. Berkeley and Los Angeles, 2000, 134-138.
  3. ^ "UOTW #59 - Ultrasound of the Week". Ultrasound of the Week. 23 September 2015. Erişim tarihi: 27 May 2017. 
  4. ^ Riebl SK, Davy BM (November 2013). "The Hydration Equation: Update on Water Balance and Cognitive Performance". ACSM's Health & Fitness Journal. 17 (6): 21–28. doi:10.1249/FIT.0b013e3182a9570f. PMC 4207053 $2. PMID 25346594. 
  5. ^ Hooper L, Abdelhamid A, Attreed NJ, Campbell WW, Channell AM, Chassagne P, ve diğerleri. (April 2015). "Clinical symptoms, signs and tests for identification of impending and current water-loss dehydration in older people". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 4 (4): CD009647. doi:10.1002/14651858.CD009647.pub2. PMID 25924806. 
  6. ^ "Dehydration Risk factors - Mayo Clinic". www.mayoclinic.org. Erişim tarihi: 2015-12-14. 
  7. ^ eMedicine'de Dehydration
  8. ^ Bhave G, Neilson EG (August 2011). "Volume depletion versus dehydration: how understanding the difference can guide therapy". American Journal of Kidney Diseases. 58 (2): 302–9. doi:10.1053/j.ajkd.2011.02.395. PMC 4096820 $2. PMID 21705120. 
  9. ^ "Dietary Reference Intakes: Water, Potassium, Sodium, Chloride, and Sulfate : Health and Medicine Division". www.nationalacademies.org (İngilizce). Erişim tarihi: 2018-02-07. 
  10. ^ Godman H (September 2016). "How much water should you drink?". Harvard Health. Erişim tarihi: 2018-02-07. 
  11. ^ Noakes TD (2010). "Is drinking to thirst optimum?". Annals of Nutrition & Metabolism. 57 Suppl 2 (s2): 9–17. doi:10.1159/000322697. PMID 21346332. 
  12. ^ Taylor NA, Machado-Moreira CA (February 2013). "Regional variations in transepidermal water loss, eccrine sweat gland density, sweat secretion rates and electrolyte composition in resting and exercising humans". Extreme Physiology & Medicine. 2 (1): 4. doi:10.1186/2046-7648-2-4. PMC 3710196 $2. PMID 23849497. 
  13. ^ Murray R, Stofan J (2001). "Ch. 8: Formulating carbohydrate-electrolyte drinks for optimal efficacy". Maughan RJ, Murray R (Ed.). Sports Drinks: Basic Science and Practical Aspects. CRC Press. ss. 197–224. ISBN 978-0-8493-7008-3. 
  14. ^ "Healthwise Handbook," Healthwise, Inc. 1999
  15. ^ Wedro B. "Dehydration". MedicineNet. Erişim tarihi: June 10, 2014. 
  16. ^ "Can Humans drink seawater?". National Ocean Service. National Ocean Service NOAA Department of Commerce. 
  17. ^ SimpleSurvival Find Water
  18. ^ Tracker Trail - Mother Earth News - Issue #72
  19. ^ EQUIPPED TO SURVIVE (tm) - A Survival Primer
  20. ^ Five Basic Survival Skills in the Wilderness
  21. ^ Ellershaw JE, Sutcliffe JM, Saunders CM (April 1995). "Dehydration and the dying patient". Journal of Pain and Symptom Management. 10 (3): 192–7. doi:10.1016/0885-3924(94)00123-3. PMID 7629413. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Dehidratasyon&oldid=20238801" sayfasından alınmıştır