Vikipedi:Haftanın seçkin maddesi/29. Hafta 2019

Türkiye'deki saat kuleleri, 13. yüzyılda Avrupa'da başlayan saat kulesi geleneğinin 16. yüzyıl sonlarında Osmanlı İmparatorluğu'na ulaşmasıyla inşa edilmeye başladı. Anadolu'daki ilk saat kulesi de 1797 yılında Safranbolu'da dikildi. II. Mehmed döneminden başlayarak Osmanlı yüksek zümresinin mekanik saat kullanmasına rağmen saat kulesi kavramının Osmanlı ve Anadolu coğrafyasında Avrupa'ya göre geç kabul görmesinin nedenleri konusunda farklı yorumlar ortaya atıldı. Abdülhak Adnan Adıvar bu durumu müezzin, muvakkit ve kayyımların önemini kaybedeceği endişesine bağlarken Bernard Lewis matbaa gibi saatin de İslami sosyal dokuda çatlaklar meydana getirebileceğinden çekinildiğini savunmaktadır. Şule Gürbüz ise muvakkitlerin namaz vaktini dakikası dakikasına doğru hesaplayabilmelerine rağmen mekanik saatlerin kimi zaman doğru vakti göstermediğini ve bu hata payından dolayı saat kulelerinin yaygınlaşmadığını belirtmektedir. II. Abdülhamid'in 25. tahta çıkış yıldönümünde ve 30. cülûs yıldönümünde yayımlanan fermanlarla çok sayıda saat kulesi inşa edildi. II. Abdülhamid'in saltanatının öncesinde ise Ziya Paşa, Adana ve Amasya mutasarrıflığı sırasında birçok kule inşa ettirdi. Günümüzde çok sayıda saat kulesi bulunmakla beraber kayda değer niteliğe sahip olan kule sayısı yüz yirmi altıdır. En çok saat kulesi bulunan şehir yirmi kule ile İstanbul ve ardından yedi kule ile İzmir'dir. Bölge olarak ise İç Anadolu Bölgesi en fazla saat kulesinin yer aldığı bölgedir. (Devamı...)