Teresa Feoderovna Ries
| Teresa Feoderovna Ries | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 1874 |
| Ölüm | 1950 (75-76 yaşlarında) |
| Alanı | Ressam, heykeltıraş |
| Sanat eğitimi | Moskova Resim Heykel ve Mimarlık Okulu |
Teresa Feoderovna Ries (Тереза Фёдоровна Рис) (1874–1950)[1] Rusya doğumlu Avusturyalı heykeltıraş ve ressam.
Rusya'da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Moskova Resim Heykel ve Mimarlık Okulu'nda sanat eğitimine başladı. Çok genç yaşta Moskova'da evlendi ve bir düşük yaptı.[2] Bir profesörüne, ders esnasında yaptığı saygısızlıktan dolayı okulundan atıldı.[2][3] 21 yaşında Viyana'ya göç etti. Vienna Künstlerhaus'da ilk sergisini açtı. Bu sergide, ayak tırnaklarını kesen çıplak bir kadını tasvir eden ünlü "Cadı" isimli heykeli de bulunmaktaydı.[4] Bu eseriyle İmparator Franz Joseph'in dikkatini çekti[3] ve kısa bir sürede Viyana'da tanınan bir sanatçı haline geldi.[4] Aynı sergiye katılan, Secession üyesi ünlü sanatçı Gustav Klimt, Ries'e kendileriyle birlikte çalışma teklifinde bulundu.[3] Ries ise, Edmund von Hellmer'den eğitim almak istiyor, onun kendisine akıl hocalığı yapmasını istiyordu. Hellmer ilk başlarda "evli bir kadına eğitim vermek gereksiz bir iş" diyerek onun bu talebini reddettiyse de,[1] biraz da satışlardan elde edeceği komisyonu düşünerek, Ries'e açtığı sergilerde yardım etmeyi kabul etti.[1]
1900 Paris Dünya Fuarı'nda ve 1911 Turin Dünya Fuarı'nda, hem Avusturya hem de Rus devletlerinin çağrısıyla sergiler açtı.[3] Prens Aloys, sanatçıya kendi yanında bir oda teklif ederek, stüdyosunda çalışmasını teklif etti.[3]
Kariyeri boyunca taş, mermer, alçı ve bronz gibi çeşitli materyaller kullanarak pek çok eser yarattı.[5] Bunların bir kısmı, "Uyurgezer",[6] "Lucifer"[7] ve "Ölüm"[8] isimli tanınmış nü eserlerdir. Kamusal alanlarda sergilenen büstler de yaptı. 1897 yılında yaptığı Jaromir Mundy büstü, Viyana İtfaiyeciler Birliği binasının yanında sergilenmektedir.[9] Viyana'da yaşarken Mark Twain'in fotoğraflarını çekti ve onun bir büstünü yaptı. Bu onun belki de en ünlü eseridir.[10][11][12]
Eleştirmen Karl Kraus'a göre, sanatçının açtığı sergiler büyük ilgi görüyor ve pek çok kişinin ilgisini çekiyordu.[3] 1928 yılında Die Sprache des Steines (Taşların Dili) adıyla anılarını yayınladı.[13] Nazilerin izlediği faşist politikalar sonucu, 1938 yılında galerisini ve stüdyosunu boşaltmak zorunda kaldı. 1942 yılına kadar Viyana'da kaldıysa da,[3] sonrasında Lugano'ya göç etmek zorunda kaldı.[5][12]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c Ben-Eli, Birgit (1 Mart 2009). "Austria: Jewish Women Artists". Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia. Jewish Women's Archive. 12 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2016.
- ^ a b Johnson 2012, s. 205.
- ^ a b c d e f g "The Forgotten Women Artists of Vienna 1900". 24 Haziran 2012. 19 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017.
- ^ a b Johnson 2012, s. 209.
- ^ a b Johnson 2012, s. 203.
- ^ Johnson 2012, s. 207.
- ^ Johnson 2012, ss. 1-2.
- ^ Johnson 2012, ss. 203-204.
- ^ Johnson 2012, s. 208.
- ^ Johnson 2012, ss. 218-219.
- ^ "Literary Pickups". Book Notes: A Monthly Literary Magazine and Review of New Books. Cilt 1. Kasım 1898. s. 288. 10 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017.
- ^ a b Ivry, Benjamin (12 Ocak 2013). "Turn-of-Century Vienna Artists Deserve Second Look". The Forward. 12 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2016.
- ^ Johnson 2012, s. 2.
