Pio Corradi

Pio Ante Corradi (d. 19 Mayıs 1940; Buckten,Basel-Landschaft Kantonu ; ö. 1 Ocak 2019),^[1] İsviçreli görüntü yönetmeni ve fotoğraf sanatçısı.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya'nın Mantua kentinde bir taş ustası olan Pio Corradi'nin dedesi Buckten'e göç etti. Aile üyelerinden bazıları "Corradi Gayrimenkul Yatırım" firması çatısında inşaat işine devam etti. Pio Corradi beş kardeşiyle birlikte büyüdü. Matematik öğretmeni ona fotoğraf çekmeyi öğretti, Davos'taki üç aylık tatil esnasında spa çekimlerin ilk yöntemlerini öğrendi.

Pio Corradi başlangıçta Basel'deki Uygulamalı Sanatlar Okulu'na iki yıl devam etti, ardından fotoğrafçı olarak çıraklık eğitimi aldı. 1964'te Zürih'e taşındı ve Nicolas Gessner, Georges Alexath, Robert D. Garbade, Grigory Vasilyevich Alexandrov ve diğerler bazı sanatçıların kamera asistanı oldu.

1972'den beri serbest kameraman olarak çalışan Corradi; çok sayıda ulusal ve uluslararası uzun metraj film ile ve belgesel yapımın görüntü yönetmenliğini yaptı projeleri arasında sinema filmleri; Höhenfeuer (1985), Candy Mountain (1987), Reise der Hoffnung (1990), Donusa (1991), Das Wissen vom Heilen (1997), belgesel filmler, Poetry in motion (2006) ve Balkan Melodie (2012) sayılabilir.^[2]

Mart 2018'de Corradi, yönetmenliğini Robert Müller'in yaptığı Köhlernächte belgeselindeki görüntü çalışmasıyla İsviçre Film Ödülü'ne layık görüldü ^[3]

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

1976: Der Stumme^[4]
1978: Kneuss^[5]
1978: Kleine Freiheit
1980: Guber – Arbeit im Stein
1981: Winterstadt
1982: Ludwig Hohl – Ein Film in Fragmenten
1982: Klassengeflüster
1982: Hirnbrennen
1983: TransAtlantique
1983: Der rechte Weg
1983: Der Pfeifer von Niklashausen
1983: Der Gemeindepräsident
1985: Höhenfeuer
1986: Der schöne Augenblick
1987: Umbruch
1987: Der Lauf der Dinge
1987: Candy Mountain
1988: Reisen ins Landesinnere
1988: Imago Meret Oppenheim
1988: Bailey House To Live As Long As You Can
1989: Tennessee Nights
1989: La nuit de l'éclusier
1990: Der grüne Berg
1991: Donusa
1991: Arthur Rimbaud, une biographie
1992: Pèlerinage
1992: Dunkle Schatten der Angst
1992: Charlotte, vie ou théatre?
1993: Ur-Musig
1993: Tanz der blauen Vögel
1993: Der Kongress der Pinguine
1994: Ernesto «Che» Guevara: le Journal de Bolivie
1995: Polizeiruf 110: Alte Freunde
1995: Mekong
1995: Gerhard Meier – Die Ballade vom Schreiben
1996: Une Saison au Paradis
1996: Pestalozzi Export – Im Namen Pestalozzis
1997: Grüningers Fall
1997: Four in time
1997: Die Salzmänner von Tibet
1997: Das Wissen vom Heilen
1998: Vollmond
1998: Tumult im Urwald – Crowded Jungle
1998: Elf Freunde
1999: Erste Hilfe für die Seele
1999: Ein Zufall im Paradies
1999: Eine Synagoge zwischen Tal und Hügel (A Synagogue In The Hills)
2000: Varlin
2000: Gripsholm
2000: Eurotravelling
2000: Die wahren Liebhaber – Ein Film übers Filmen
2001: Nuages
2001: Memento Mori
2001: Meier 19
2001: La strada del marmo
2002: Von Werra
2002: Verhör und Tod in Winterthur
2002: Septemberwind – Migrantengeschichten
2002: Pane per tutti
2002: Mutter
2002: Mani Matter – Warum syt dir so truurig?
2003: Dieter Roth
2003: Die Wägsten und Besten des Landes
2003: Das Alphorn – Musik der Alpen
2003: Ässhäk – Geschichten aus der Sahara
2004: Vollenweider – Die Geschichte eines Mörders
2004: Schwarze Madonna
2004: Downtown Switzerland
2004: Dimitri – Clown
2005: Ultima Thule – Eine Reise an den Rand der Welt
2005: Jo Siffert Live Fast – Die Young
2006: Poetry in motion – Pierre Favre
2006: Vitus
2007: Markus Raetz
2007: Heimatklänge
2007: Gerhard Meier – Das Wolkenschattenboot
2007: Big Band Poesie
2008: Das Schreiben und das Schweigen
2008: Zum Auftakt Rossini
2008: Thèbes à l'ombre de la tombe
2008: Mich Gerber – Klangmagier mit Kontrabass
2008: Kurtág - Fragments – First of Three Parts
2009: Trans-Cutucú – Zurück in den Urwald
2009: The Marsdreamers
2009: Champions von Morgen
2010: Zimmer 202 – Peter Bichsel auf Reisen
2010: Urs Fischer
2010: Rio Sonata – Starring Nana Caymmi
2010: Nel giardino dei suoni
2011: The Substance – Albert Hofmann's LSD
2011: Regilaul – Lieder aus der Luft
2011: Niklaus Troxler – Jazz in Willisau – Ein Leben mit Jazz und Grafikdesign
2011: Herz im Emmental
2011: Amiet
2012: Balkan Melodie
2012: L'ombrello di Beatocello
2013: Vivaldi in Venedig
2013: Miles & War
2013: Service inbegriffe
2014: O Samba
2014: Liebe und Zufall
2014: Feuer & Flamme
2015: Thomas Hirschhorn – Gramsci Monument
2015: Les mille et un Caire
2015: Giovanni Segantini – Magie des Lichts
2017: Köhlernächte
2017: Walter Pfeiffer – Chasing Beauty
2019: Passion – Zwischen Revolte und Resignation^[6] (Essayfilm)

Yaınlanan kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dieter Bachmann, Pio Corradi, Urs Frey (belgesel yapımcısı, 1960). Die Leute von Soglio. Zürich 2004. ISBN 978-3-907496-34-3

Sergi çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

2015: Kornhausforum Bern: Fotoğraflar

^[7]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1979: EDI Kalite ve Emek Ödülü Guber – Arbeit im Stein adlı yapımla
1982: Zürich Film Ödülü (Görünü) alanında
1986: EDI Kalite ve Emek Ödülü Höhenfeuer adlı yapımla
1987: Zürich Film Ödülü Der schöne Augenblick adlı yapımla
1990: EDI Kalite ve Emek Ödülü Tennessee Nights adlı yapımla
1996: Basel Kantonunu Landschaft Kültür Ödülü
2003: Solothurn Film Festivali'nde Retrospektif - özel program «Rencontre» ödülü
2016: Almanya En İyi Görüntü Yönetmeni Yaşam Boyu Onur Ödülü
2018: İsviçre Film Ödülü - (En İyi Görüntü) Köhlernächte adlı yapımla

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Die Seele der Dinge. Neue Zürcher Zeitung, 31. Mai 2016
Erwin Koch: Fänger des Augenblicks 24 Ekim 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., in: Das Magazin, 26. Mai 2018

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Hans Jürg Zinsli. Er prägte das Bild der Schweiz. Tages-Anzeiger, 1. Januar 2019.
^ Swiss Films: Pio Corradi^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "„Blue My Mind" und „L'Opéra de Paris" wurden in den Kategorien „Bester Spielfilm" und „Bester Dokumentarfilm" mit dem Schweizer Filmpreis 2018 geehrt". admin.ch (Almanca). Erişim tarihi: 2019-01-03. ^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ "DER STUMME" (Almanca). Erişim tarihi: 2018-05-27. 12 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Arşivlenmiş kopya". 12 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019.
^ "KNEUSS" (Almanca). Erişim tarihi: 2018-05-27. 28 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019.
^ "passion-film.ch". 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2022.
^ Martin Bieri. Eine Würdigung des Beiläufigen. Der Bund, 5. Juli 2015.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

IMDb'de Pio Corradi
Filmportal'daki Sayfası 27 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Pio Corradi auf der Website der Swiss Cinematographer's Society

Bir İsviçrelinin biyografisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Alman sanatçı ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Hans Jürg Zinsli. Er prägte das Bild der Schweiz. Tages-Anzeiger, 1. Januar 2019.

[2] Swiss Films: Pio Corradi^{[ölü/kırık bağlantı]}

[3] "„Blue My Mind" und „L'Opéra de Paris" wurden in den Kategorien „Bester Spielfilm" und „Bester Dokumentarfilm" mit dem Schweizer Filmpreis 2018 geehrt". admin.ch (Almanca). Erişim tarihi: 2019-01-03. ^{[ölü/kırık bağlantı]}

[4] "DER STUMME" (Almanca). Erişim tarihi: 2018-05-27. 12 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Arşivlenmiş kopya". 12 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019.

[5] "KNEUSS" (Almanca). Erişim tarihi: 2018-05-27. 28 Ocak 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2019.

[6] "passion-film.ch". 30 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2022.

[7] Martin Bieri. Eine Würdigung des Beiläufigen. Der Bund, 5. Juli 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]